-16-
De voorzitter antwoordt dat het ging om de panden die
wei aan konden sluiten, maar geen belasting betaalden.
Het I id Roosenboom herhaalt dat het om de belasting
ging. Die vier beiastingvormen werden op een gegeven
moment vervangen door één beiastingvorm
De voorzitter zegt dat het hier eigenlijk meer gaat om
hetgeen ook het I id van Meer ter discussie steltde
waardebepal ing„ Is die goed geweest ja of nee.. Ais ze
niet gersoleerd zijn,, dan moet het lager zijn. Zijn ze
wel ger i. of eerd dan moet het hoger zijn, Ze zijn gen i o 1 eer d
dus het is aan de hoge kant gehouden.
Het I id Roosenboom vraagt waar de voorzitter dat uit
concludeert» Dat is ook zomaar een schim.
De voorzitter icht toe dat van alle panden opgegeven
is of het gerJoleerd is» Bovendien kunnen ze dat huis
aan huis vragen»
Het I id van Meer twijfelt niet aan de woorden van de
voorzitter ais die zegt dat daar rekening mee is gehouden.
Hij verwacht dan ook dat de voorzitter dat in de toekomst
hard kan blijven maken.
De v oor z i tt er wi I het voor alle zekerheid nog wel nakijken,
maar hij kan zich bijna niet voorstel I e n dat taxateurs die
bijna niets anders doen niet een van de eerste vragen stel
len van; is het huis gerioSeerd of is er een zinkput»
Er is een kaart aangelegd van eik pand met al die
praktische dingen er op. De basisinformatie was wel
goed dacht hij»
Het li
Ve^bogt dacht dat als die persleiding er niet:
was en gelet op de onhoudbare situatie waarop het I id
Roosenboom doelde, dan hadden er enorme kosten gemaakt moe
ten worden of hadden gemaakt moeten zijn.
Het bevreemdt hem steeds als dergelijk soort bedrijven,
zoals hij nu ook hoort destijds het El i sabethgest i chtgeen
r i ooi be I ast i ng betaalden» Het zijn toch instellingen die
al les in rekening brengen» Normale part i cu I i ere' bedrij
ven moeten alles zelf betalen en zelfs riooIzuiverings-
i nsta I I at ies aaw'ieggen.» Dat bevreemdt hem,
De voor z i tter icht toe dat dat. zo historisch is gegroeid.
Vroeger waren het instellingen van weldadigheid die ver
schrikkelijk afhankelijk waren van hun inkomsten» Die wa
ren toen bepaald niet vast. Nu, met de Bijstandswet, kan
men wel zeggen dat die inkomstenkant betrekkelijk vast is,
dus ku nnen ze ook gemakkelijker belasting betalen.
Het I id van Eekelen wijst er op dat toen men dit invoerde
de inflatie nóg harder vooruit, is gehold, In wezen
sch iet men er natuurlijk niets mee op Als je het daar
heft en de overheid moet het aan de andere kant betalen,
dan kun je als gemeente zeggen dat je lekker 44.000,
meer hebt, maar economisch wordt het gewoon in de prijzen
doorberekendWat dat betreft vindt hij het niet eens het
praten waard. Het is broekzak—vestzak.
Wethouder Sinke merkt op dat die ene zak niet van de ge
meente is. Het is natuurlijk een bijzonder compacte zaak.
O O
•17"
Er zijn een heleboel zorgen die de gemeente aan andere
woongedeelten heeft die daar wegvallen» In dat gesprek
zijn er ook bepaalde facetten naar voren gehaald. Inderdaad
was het tien jaar geleden een kwestie van afwegen: wat
kost het ons als we de riolering van Vrederust aansluiten
op Halsteren en wat kost het ons als we een eigen zntve—
ring bouwen» Dat is inderdaad een punt geweest, maar toen
was er geen onroerend-goedebe I ast i ng Deze dingen zijn dui
delijk nu op de helling gekomen en hij moet zeggen dat men
naar zijn mening tot een behoorlijk compromis is gekomen,
hetwelk voor beide partijen toch wel een zekere voldoening
geeft» in principe is men er wë I blij mee als deze kwestie
def i n it ief tot het verleden zou kunnen behoren» Hij dacht
dat het gewoon een goede zaak is om op een werkelijke ba
sis met elkaar te onderhandelen waardoor een stuk voor
geschiedenis weggevallen is»
Het fid Mouws blijft het twijfelachtig vinden» Enerzijds
je betaalt en je mag onmiddellijk eisen stellen» Andere
mensen betaalden en betalen nu aanzienlijk meer, vele malen
me®r en f; mogen geen enkele eis mèer stellen. Alles
blijft precies hetzelfde zoals het is»
De voorzitter antwoordt dat het geen eis was. Het was een
vriendelijk verzoek» Men was -beo*» uitgegaan van het feit
dat de vrijstel i i ng niet was ingetrokken en dat er geen On-
roerend-goedbeI asting zou komen; en toen is er gezegd dat
men toch wel flink mee moest betalen en men eigenlijk alles
wel moest betalen» Maar nu is er een wezenlijke andere
omstandigheid gekomen dat men het eerst helemaal wilde
betalen, maar dat men v ia de onroerend—goedbe I ast i ng nog
een keer zou betalen» Dat was een reden om te zeggen dat dat
eigenlijk niet kon en dat men zou moeten proberen ergens te
m i ddelen.
Het I id Mouws merkt op dat ze via de onroerend—goedbe I as—
ting niet de aanleg betalen» Je betaalt dan gewoon de
belasting voor normaal gebruik»
De voorzitter licht toe dat de kapitaalkosten daarin zijn
opgenomen»
Het l.id Mouws zegt beslist van niet»
De voorzitter merkt op dat de aan legkosten voor een deel
in de bijdragen worden verhaald»
Het I id Roosenboom zegt dat dat in de grondprijs zit, Als
je in de Rode Schouw grond koopt dan betaal je in de
v ierkantemeterpr ijs, waarin de kap i taa 1 I asten zijn verdis
conteerd mede ook de aanleg van de riolering,
JjliÈVPPPzjtter* I icht toe dat dat al leen maar bij bestemmings
plannen is.
Het I id Roosenboom vervolgt dat de r i ooI be I ast i ng die de
mensen moesten betalen was voor het onderhoud en het ge
bruik van die riolering» Dat gold ook voor de straatbel as*
tingDie had men ook eenmal ig betaald, maar toch mocht je
toendertijd voor dezelfde straat blijven betalerjjy vindt
het daarom ook een vreemd stuk
Kg.~thp.uder S1 nke merkt op dat het een dubieuze zaak is.
Vrederust is we! gerloleerd, zoals de voorzitter ook heeft
gezegd, maar Vrederust heeft zelf
