-Ill stuk of twaalf de raad we! zou goed vinden. Er zijn er toen twee afgedaan. Trien was ook goed en het mochten er ook negen zijn. Het I id van Eekèefo vindt dit niet juist. Hij vindt vijf of zes aannemers volop. Er' zijn aannemers die er n i et aan kunnen om dat ze het materiaal er niet voor hebben eb daar dan teveel voor moeten investeren. Als men er tien neemt dan zal men ook buiten de regio moeten gaan om er tien te vinden die gletbouw kunnen plegen. De voor z itter antwoordt dat de architect ju i st-, uitgaande van dit gebied, heeft gezegd te verwachten dat het er een dozijn zouden kunnen zijn. Dan heeft hij ze allemaal die g ietbouw aan kunnen in deze regio. Zegt de raad ongeveer tien dan kan hij er eyentueel twee af I ate n »t Hij heeft dan wat speling. Hij mag er ook negen van maken. Dat hangt af van de vragenformuHéren die hij binnen krijgt,, van de orderportefeuiIie die de mensen op dat moment, hebben, van de kredietwaardigheid op dat moment. Met deze spel i rig kan hij er ook aan acht komen en ook aan twaalf. Het I id van Eeke I en is altijd een beetje benauwd voor zulke spel i ng. Als het straks maar niet zo is dat, hij er acht uit selecteert en dat de anderen daarop zeggen* we hebben tien af gesproken De voorzl fTer wijst er op dat hier staatongeveer Het I id van Eeke Icn vindt dat altijd ink. De voorzitter stelt voor om er dan van te maken; van acht tot twaalf, Yele leden zijn daar tegen. Het I id Verbogt wi I terug met dat getal. Hij wi 1 het korter bij huis houden Hij zit hier nu eens gegarandeerd niet voor raadsleden te pleiten., want die vallen er zo ai af. Korter bij huis houden. Waarom zouden we dat niet doen. Men heeft het toch steeds over de werkgelegenheid. De voorzitter I icht toe dat men toch niet buiten het eigen gebied gaat. De omgeving van Bergen op Zoom is toch de eigen arbe i dsmarkt Het I ïd Verbogt merkt op dat het tot; Breda toe gaat. Men moet van hier uit maar eens proberen om in Breda op de markt te kome n De voorz Itter I icht toe dat die gietmensen speciaal in die twee grote steden zitten. Men zou het anders ook kunnen be perken tot de oostgrens van Roosendaal, Het I id Verbogt voelt daar niets voor. Het is ai beperkt door de methodiek van werken, door de uitvoering. Waarom moet men dan die grote aantallen nemen. De voorzitter herhaalt dat als men bang is van Breda men die stad moet uitsluiten en zich moet beperken tot de oostgrens van Roosendaal, H et I i d van Weze I vraagt of d it niet een beetje discrimine rend is. Als men de borden bij de grote werken bekijkt dan ziet men de mensen zelfs uit Het hoge noorden nog komen. Hij kan zich wel voorstel I en dat men de zaak een beetje in eigen hand wil houden, maar een erg kleine kring vindt hij toch niet juist. Het hoeft voor hem niet iemand uit Rotterdam te zijn, maar Halsteren, Steenbergen en Roosendaal en het mag van hem ook gerust uit Bpeda Het I id Roosenboom merkt op dat de special i sten op dit gebied eigenlijk niet in West-Brabant zitten. De voorzitter I icht toe althans niet in de kleine gemeenten. Het I id Roo.senboom zegt dat het hier maar kleinp jongens zijn vergeleken met die boven de Moerdijk. De voorzitter vindt dat als men te weinig mogelijkheden heeft men het gebied nog wat groter moet maken, 112 Het id Roosenboom vindt dat, als men aan het Elisabethge™ st Icht een advies geeft, dat ook een goed advies moet zijn. Dan moet men bijvoorbeeld niet gaan zeggen van acht tot twaalf Ze laten toch iedereen inschrijven van te voren. Althans een vragenlijst invullen. Alle potentiële gegadigden kunnen zich aanmelden, Als men er daaruit dan maximaal zes selecteert, dan kan men fhet een aan zekerhe id grenzende waarschijn I ïjkhe id zeggen dat dat concurrenten van elkaar zijn en beperkt men daarmee toch wel de grote opzet. Hij wil niet in details treden, maar hij kan wel verklaren dat hoe groter de club van aannefnèrs is, hoe meer er ook bij moet. Hij wi! in deze raads zaal niet uit de bank klappen omtrent wat er recentelijk hier in de omgeving gebeurt» Op deze manier van aanbesteden krijgt iedereen de gelegenheid om zich aan te.melden» Uit die aan meldingen wordt; een groep geselecteerd en dan vindt hij zes ruim voldoende. Hij gelooft dat men, dan toch wel goed zit» De voorzitter zegt; dat het zes capabele en ook reële I ieden moeten zijn. Of het reëel is weet je niet. Het I id Roosenboom weet niet hoever je op de stoel van het EI i sabethgest i cht mag gaan zitten» Je mag natuurlijk meepra ten» Als er van dezes kant ook nog enige zeggenschap bestaat, dan vindt hij op deze manier van aanbesteden zes meer dan vol doende De voorzitter heeft begrepen dat als er gezegd wordt ongevepr tien dat dat daar dan niet op bezwaren zal stuiten. De archi tect vindt dat reëel» Het I i d van Ee'kefen zou misschien een tussenvoorstel kunnen dóen dat misschien het meest reëel lijkt» Minimaal zes aanne mers en- het. is ter competentie van die architect om er niet meer opcenten aan te laten dan strikt noodzakelijk is. Hij selecteert dan die zes we! uit die het ook kunnen maken, Vindt hij het nodig dat het er acht zijn, dan zal hij er acht nemen Het I id CI a rijs wijst er op dat op die manier 35 ook minimaal i s Het I id van EekeIen zegt dat dat niets geeft» Het 1 id Roosenboom merkt, op "als ze dat. nou zelf wi I !en"„ Het I id van EekeI en is er van overtuigd dat ze dat bes I 1st niet zullen doen» Het id Ver bogt vindt dat men beter maar een paar mee.-eters kan hebben dan velen. De voorzitter zegt dat het er natuur I ijk ook -om gaat om een zo laag mogelijke prijs te krijgen. Onder de huidige omstandigheden mogen dat; er ook. gerust acht zijn. Het I id van Eeke!en I icht toe dat dat van. hem ook gerust mag, maar al leen dan als de architect dat nodig vindt. Met de. voor inschrijving wordt al een selectie toegepast en weet hij wie het aankunnen en er ervaring mee hebben» Als de raad het dan nog dwingt om er minimaal zes te nemen, dan vindt hij dat een reële zaak. Als hij denkt er nog drie bij zijn die bijvoor beeld van de vijfde tot de achtste plaats precies hetzelfde zijn, dan kan hij er acht nemen» Daar heeft hij ook vrede mee, maar minimaal zes» Meerdere leden kunnen zich daarmee verenigen. De voorzitter I icht toe dat de architect zelf heef te ken nen gegeven het zo'n beetje uitgeselecteerd te hebben in dit gebied en daarbij kwam hij aan ongeveer tien tot twaalf aanne mers, De raad zou dan toch kunnen zeggen hef. minimum I i gt op acht en het maximum op twaalf»

Raadsnotulen

Halsteren: 1960-1996 | 1976 | | pagina 58