Ook de gevestigde orde zelf schijnt te leven in onvrede met zichzelf, waarin de ouderen (kerken, politieke partijen, vakhonden, verenigingen, individuen) een voortdurende behoefte aan verandering tonen. Het is deze behoefte aan verandering die de vergaande tole rantie van overheden t.o.v. onaangepast gedrag van jongeren demonstreren, kraken enz.) verklaart. Tenslotte zijn daar de ouders zelf, die vanouds in het gezin gerespecteerde godsdienstige en maatschappelijke waarden ter discussie zijn gaan stellen, en zich des ondanks zorgen maken over het gedrag van hun eigen kinderen. De jeugd is daardoor in toenemende mate komen te staan voor een emotioneel onstabiele maatschappij en voor emotioneel onstabiele volwassenen, die niet in staat zi hun de nodige steun en hulp te bieden. En dit verergert hun eigen conflict-toestanden. Het probleem van de jeugd is niet alleen een autori teitsconflict, het is tevens het conflict met de labiele vader, die het immers ook niet meer weet. Het oude ideaal van de zoon eenmaal te zijn zoals zijn vader is, eenmaal zijn plaats in de maatschappij in te nemen is bij velen in het gedrang gekomen, want vader is niet ideaal, zijn plaats in die maat schappij is niet ideaal en die maatschappij, waarvan vader medewerker en vertegenwoordiger is, is ook niet ideaal. Het oude ideaal heeft daarom plaats moeten maken voor een bewust zoeken van de eigen identiteit. Al zoekende kiest hij positie, neemt stelling. De beschermende sfeer van het gezin wordt doorbroken, omdat het gezin als een onvolkomen instrument wordt ervaren voor aansluiting op de veel veelvormiger maatschappij. Het gezin blijkt niet meer in staat om alles wat er in de maatschappij optreedt binnen te laten en evenwichtig te verwerken. Het gezin krijgt een konsumptie-unit karakter. Zodra jongeren daartoe ekonomisch in staat zijn, zien velen langer verblijf in het gezin niet meer als zinvol voor hun persoonlijke leven. Het is geen uitzondering meer, dat het verblijf in het gezin voor jongeren zelfs eerder benauwend en onvrij wordt ervaren, zodat soms op jeugdige leeftijd het gezinsmilieu veelal met ruzie, wordt verlaten. - 7 - Teruggeworpen op zich zelf en zoekend naar hun eigen waarde treden opnieuw spanningen op. Want het zoeken naar eigen identiteit gaat gepaard met onderzoeken van het onbekende (drugs?), met experimenteel gedrag in intermenselijke relaties (sexs, groepsvorming, commune) Aangeland in deze fase ontstaat de sub-cultuur, het "fijne sfeertje", waar de burger de grootste moeite mee heeft om er iets van te begrijpen. Een en ander maakt duidelijk dat instituten met name hulpinstituten) van de gevestigde maatschappij door jongeren als vreemd worden ervaren, waar geen begrip voor hun subkulturele leven verwacht mag worden. Deze instituten werken met normen uit de gevestigde maatschappij en dragen het karakter van aanpassingsmode Daarmee kunnen conflicten van jongeren in een ander levensklimaat echter niet worden opgelost. Vandaar dat alom in den lande initiatieven worden ontwikkeld voor oprichting van voor jongeren geëigende hulpverleningsinstituten, die doorgaans J.A.C. (Jon geren Advies Centrum) heten. Deze J.A.C.'s gaan uit van de gedachte, dat de problemen van de jonge mens op weg naar volwassenheid moeten worden opgelost, niet in relatie tot de cultuur van gisteren, maar in de relatie tot de cultuur van morgen en dat de geestelijke gezondsheidszorg niet mag worden gezien in termen van aanpassing van het individu aan de gemeenschap, maar in termen van aanpassing van de gemeenschap aan de behoeften van de mens. Wat van dit alles is nu van toepassing op onze eigen Halsterse gemeenschap? Bestaat er inHalsteren behoefte aan een J.A.C.Dat is uiteraard zeer moeilijk aan te geven. Naar mijn overtuiging heeft vrijwel elke jongere moeite zijn weg te vinden, alleen de graad der moeilijkheden vormt een uiterst gevarieerde scala. En weest U er van overtuigd, het zijn niet alleen degenen die lange haren dragen die moeilijkheden hebben Ik ben er mij van bewust, dat het voor een nieuwjaars rede wat ongebruikelijk is om zo uit te wijden over een bepaald detail. Aangezien dit thema echter al geruime tijd in is in onze gemeenschap en ook in de nabije toekomst in zal zijn, leek het mij toch goed

Raadsnotulen

Halsteren: 1960-1996 | 1972 | | pagina 4