-3-
Bij een wens veronderstellen vrij dat deze inderdaad IcSn "bijdragen t">4
het geluk van de ander.
Mogen vrij veronderstellen dat deze kracht aan onze wens verhonden is?
Ja, dat mag, mits wij er van uit gaan - en dat doen vrij allemaal - dat
het mensenleven rust in de handen van een vader, die ieder aanhoort en
ieder zijn gaven geeft.
Als de wens zin wil hehben is die vader niet enkel mijn of Uw vader,
maar ons beider, ons aller vader, die indien het U heilzaam is, mijn
wens voor U vervult. -y
Wensen veronderstelt een band tussen mensen, die alle andere in hecht
heid overtreft, nl. die van het ieder voor zich persoonlijk betrokken
zijn op de Oneindige.
In wezen is dus een wens een gebed en een gebed lijkt mij nog steeds
zinvol, vooral als dat gebed gericht is op de evenmens; ook in deze
tijd of misschien beter gezegd; jPlist in deze tijd van een mondiaal
christelijk humanisme.
Ondertussen is er zeker wel reden voor critiek op de gebruiken rond
het nieuwe jaar. Met de nog steeds uitdijende lawine van gedrukte
nieuwjaarsstukken al of niet vergezeld van relatiegeschenken is,
wat eens een gebed was, verworden tot een verkapte reclame.
Onder het mom van U een "gebed of vriendschapsbetuiging" aan te bieden,
prijst men immers heimelijk zijn bedrijf en deszelfs producten aan.
Ook het houden van een nieuwjaarsrede acht ik zeer zinvol.
Het terugblikken heeft zeer veel betekenis, als men dat:do©t niet al
leen om voor eigen glorie vast te stellen welke goede daden zijn ver
richt en welke grote zaken zijn tot stand gekomen, maar vooral om te
ontdekken wat men niet goed heeft gedaan of wat men nog niet tot stand
heeft gebracht.
Zo ook is het werpen van een blik in de toekomst niets anders als een
uiting van onze bezorgdheid, een bezinning op onze verantwoordenjkheid
voor het komende tijdvak.
Wie zou dat niet zinvol willen noemen?
Maar ook hier excessen.
Als iedereen meent zijn zegje te moeten zeggen over alles xtfaar maar
iets over te zeggen valt ook als het hem of het zijne nauwelijks
raakt en als men zich laat verleiden om in een nieuwjaarsrede de
gehele wereldpolitieke situatie uit te spinnen, dan sluit ik mij
gaarne aan bij de critiek hierop.
Maar een nieuwjaarsrede als middel om mijn wensen uit te spreken,
als middel van bezinning op onze verantwoordelijkheid en als middel
van verslaglegging, zal door mij steeds in ere worden gehouden.
Zij het dat ik ook hierbij de practische kant niet uit het oog
wil verliezen.