-v*-v "V. V. y-'i /r t. ~2~
In"Halsteren, zijn geschiedenis en zijn archief", bewerkers Slootmans
en Merkelbach van Enkhuizen staat: "Vóór 1795 vormden
1e het dorp Halsteren,
2e het dorp Noordgeest,
3e de Auvergne- en Oud-Glymespolder en
4e de Oud- en Nieuw-Beijmoerpolders
vier afzonderlijke gemeenten met volledig zelfbestuur en eigen rech
terlijk college.
In het jaar 1810 werdén'deze vier magistraturen tot óne gemeente vere
nigd, welke naar-het voornaamste onderdeel Halsteren genoemd werd en in het
gemeentewapen den alouden patroon van dorp en kerk te Halsteren, den
H.Ma'rtinus, voert."
Ik geloof,, dat het noodzakelijk is, dat wij, mijne heren, die
geacht worden ons Halsteren te kennen, ons bij tijd en wijle over haar
wezen en betekenis verdiepen.
Halsteren is een gemeente rijk aan natuurschoon, zij leunt in het
westen tegen Óoster-Schelde en Eendracht, thans geliefd om de ont
spanning die zij bieden zowel voor aktieve als passieve recreatie,
straks gezocht als een bron van welvaart in de ontsluiting van West-
Brabant middels een eventuele Antwerpen-Rijn-verbinding; in het ver- W
leden door de eeuwen heen gevreesd vanwege de overstromingen, die
kwamen,-of dreigden.
Wij herinneren ons maar al te zeer de Ignatiusvloed van 1953
In de landelijke tol van 1500 dodeïf telde Halsteren alleen er al 68. Die
nacht zal nimmer vergeten worden. Wij hoopten nog, dat het - althans wat
het aantal doden betrof - niet zo katastrofaal zou zijn, maar het
ergste werd bewaarheid.
Als redders verdronken onze brandweerhelden Jan--van -den Bergh en
Laurent Rampart.
Dit leed was niet te herstellen.
Daarnaast was èr een inundatie van zeker 60^ van de gemeente, met
honderdtallen cadavers van allerlei vee, verwoesting en beschadiging
van tientallen huizen.
Heeft dit gemeenschappelijk gedragen en gemeenschappelijk bestreden
leed ons in Halsteren niet nauwer samengesmeed? Ik ben overtuigd van
wel en als zodanig heeft de watersnood 1953 nog een zekere positieve
zijde.
Groot was de hulpverlening van binnen uit de eigen gemeente, van buiten^B
de gemeentegrenzen, ja zelfs van ver buiten de grenzen van ons vader
land.
Het doet deugd ook heden weer te memoreren, dat de eerste onder de
velen van buiten de- gemeentegrenzen, die hulp kwamen bieden, burgers
van Oosterhout waren, die, met het gemeentebestuur' voorop zich hebben
ingespannen een hele colonne van vrachtauto's met goederen van allerlei
aard naar Halsteren te dirigeren-.
Aan de oostkant van Halstèren treffen wij de prachtige terreinen van
de stichting Vrederust, de landschappelijk en cultuur historisch van
belang zijnde, forten Pynssen en de Rovere en de zogenaamde Grote
Melanen, een ven van grote recreatieve waarde.
Fort Rovere en Grote Melanen werden door de gemeente in eigendom ver
worven. - -
Deze oostkant werd aanvankelijk doof een ander gevaar dan dat van het
water bedreigd.
Er is in 1949 sprake geweest in bij de raad voorgebrachte ontwerpen,
dat een deel.niet meer tot Halsteren zou blijyen behoren.
De per 1 januari jongstleden geëffectueerde grenswijziging bracht
evenwel een belangrijke uitbreiding aan dé oostgrens van Halsteren door
toevoeging van de gehele stichting Vrederust.
Heren leden van de raad, de geschiedenis zal het nog moeten uit
wijzen, maar naar huidige maatstaven beoordeeld kan ook hier weer ge
zegd worden, dat Halsteren middels haar vertegenwoordigers in de
