10
deze dijken zelf om deze maatregelen hebben gevraagd. Dit voorstel
getuigt er dan ook van dat het college deze keer eens heeft geluisterd
naar de wensen van de bewoners. Echter op de hoorzitting voor de
bewoners van deze dijken, waar hij zelf ook bij aanwezig was, merkte
hij al op dat men geschrokken was van de snelheidsremmende voorzienin
gen. Men dacht kennelijk al aan dat geval aan de Parallelweg. Zelf was
hij ook enigszins verbaasd over deze chicanes en had zich eenzijdige
versmallingen voorgesteld met natuurlijk wel daarbij de zogenaamde
rode fietsstroken. Doch wie is hij. Als de bewoners dat willen is het
hem best. Dat politiek bedrijven zo moeilijk is ervaarde hij gister
morgen toen hij een brief ontving van de heer Bom van de Kadedijk met
daarbij een groot aantal handtekeningen welke impliceerde dat men
daarmee uitdrukte dat men tegen de plateaus en chicanes is, welke de
gemeente van plan is als snelheidsremmers aan te leggen. Nou brak
werkelijk zijn klomp. Eerst vraagt men om voorzieningen. Op de hoor
zitting beluisterde men van een enkel persoon commentaar en nu blijkt
dat iedereen commentaar heeft. Het is bekend dat de fractie van de
Vrije Lijst gegronde verlangens van de burgers aanhoort en er mee aan
de slag gaat. Zijn fractie op haar beurt vraagt het college eens goed
te onderzoeken wie er nu wel en wie er nu niet van deze snelheidsrem-
mende voorzieningen aangebracht wil hebben. Blijkt er een meerderheid
voor de aanleg te bestaan dan zal zijn fractie dit ook zeker steunen.
Blijkt de meerderheid tegen aanleg van deze voorzieningen, adviseert
zijn fractie om het maar niet te doen, want de meerderheid beslist nu
eenmaal, zoals ook in deze raadszaal zo vaak gebeurt. Het college
hoeft dan minder te investeren hetgeen elders nog goed van pas kan
komen. Denk bijvoorbeeld maar aan de Oude Heijningsedijk.
De heer Breure merkt op dat er in de commissievergadering van Ruimte
lijke Ordening en Milieu door de afgevaardigde van de WD een goede
uiteenzetting is gegeven voor wat dit onderwerp betreft. Zie verslag.
Toch wil hij hierop nog een aanvulling geven. De bedoeling is om
snelheid uit het verkeer te halen door allerlei obstakels op de rijweg
te plaatsen. De vraag is: wie rijden er te hard Dat zijn over het
algemeen de motoren en de luxe auto's. Maar wie ondervindt het meest
last van verkeersremmers, dat zijn degenen die niet te hard rijden.
Dat zijn over het algemeen de vrachtwagens en het landbouwverkeer
Deze weggebruikers rijden niet te hard over deze wegen. Voor een
bepaalde groep motorrijders en luxe-autobestuurders is het ook nog een
uitdaging om zo hard mogelijk door die verkeersremmers te rijden. Hij
voorziet dat het middel erger is dan de kwaal. Gelet op de lijst met
handtekeningen van mensen die bezwaar aantekenen is zijn fractie wel
voor de reconstructie maar tegen de verkeersremmende maatregelen.
De heer Bienefelt merkt op dat volgens inzien van zijn fractie er twee
kanten aan deze zaak zitten. De eerste kant is volgens hem de gevolgde
procedure en de andere kant is de invulling van het plan.
Volgens zijn fractie is de gevolgde procedure niet goed. Zijn fractie
heeft wat stukjes gelezen uit de nieuwe wegenverkeerswet 1994. Met
name artikel 15 en 20 geven aan wat men moet doen als men een ingrij
pende verandering aan de weg aanbrengt. Dit betekent zijns inziens dat
men daarbij de belanghebbenden, mensen die er wonen bijvoorbeeld, moet
informeren en de gelegenheid moet geven om bezwaar in te dienen. Hoe
kan het dan zijn dat het college, de mensen die hierom verzoeken,
weigert het bestek in te laten zien. Hij wil hier graag een antwoord
op. Zijn fractie denkt dat het college daar waar die procedure niet
goed aangepast, c.q. ingevuld wordt, aangesproken zal worden, direct
of via de rechter. Dan zal het college verzocht worden om de eventuele
aangevangen werken te stoppen. De invulling van het plan is de laatste
