-8-
Men noemt het nu verhoging van de bijdrage per werknemer, volgend jaar
noemt met het weer anders, doch straks komt het er gewoon op neer, dat hoe
men het ook noemt, men op het uurloon uitkomt wat men in eerste instantie
wilde bij het Werkvoorzieningsschap en met deze gang van zaken kan hij het
niet eens zijn.
De heer Van de Merbel merkt op dat hij met het oorspronkelijke voorstel
van burgemeester en wethouders accoord kan gaan. Hij is bang dat de
gemeente met dezelfde situatie te maken krijgt, die in het verleden zich
heeft afgespeeld en die de gemeente nog steeds boven het hoofd hangt, met
name een niet geringe navordering. Hij heeft begrepen dat door het
Werkvoorzieningsschap nog ongeveer f. 26.000.000,-- moet worden
nagevorderd van diverse gemeenten en daar zal ook deze gemeente een niet
onbelangrijk deel in moeten gaan bijdragen, zegt hij. Hierover krijgt men
in de loop van het jaar nadere duidelijkheid. Als men nu zegt niet verder
te willen gaan dan de f. 7,50, die ook in 1993 als uurloon geldt, maar
zich wel garant wenst te stellen voor een tekort, dan heeft hij er wel wat
vraagtekens bijmaar dat lijkt hem toch een betere oplossing dan op voor
hand al een hoger tarief te accepteren, zonder dat dat tot restitutie
leidt. Hij zou het college in overweging willen geven om binnen de eigen
begroting toch alvast een hoger bedrag te reserveren.
Hij kan niet accoord gaan met het aanvullend voorstel. Elke toelichting
bij en verklaring voor de verhoging van de bijdrage per werknemer ont
breekt. Hij acht het een rare constructie dat lopende een goedkeurings
proces van een begroting er tussentijds dit soort berichten wordt ontvan
gen van het Werkvoorzieningsschap. Een dergelijk procedure staat spreker
helemaal niet aan. Hij wenst zich daarom duidelijk uit te spreken tégen
deze aanvulling. Zonder nadere toelichting en verdere bestudering gaat hij
er niet mee accoord.
Het is voor het C.D.A. ook een klein overvalletje, aldus de heer Haverkamp
allereerst is in het eerste voorstel sprake van een nadelige financiële
consequentie van f. 40.000,--. Hij heeft van de wethouder begrepen, dat in
het tweede voorstel sprake is van een daling van dit nadeel naar
f 21.000,--, dus een stukje voordeliger voor onze gemeente. In een tijd
van neergaande economie en dan niet meegaan met het voorstel, dan ga je
een kwetsbare groep mensen treffen. Toch heeft zijn fractie moeite met de
voorgestelde gang van zaken. Die moeite stoelt hij op het volgende. Bij
de ingekomen stukken heeft hij de concept-jaarrekening 1992 kunnen
inzien. Het bevreemdt hem dat het Schap de gemeente vorig jaar een begro
ting heeft voorgetoverd waar een exploitatie-resultaat begroot wordt van
f. 1.156.000,--. Het daadwerkelijke netto-resultaat was maar liefst f.
4.719.000,--. Nu wordt een negatief excploitatie-resultaat begroot, van f.
1.200.000,--; daar zit nogal wat tussen, volgens hem. Voordat zijn fractie
al dan niet haar fiat gaat geven aan dit voorstel, zou hij graag weten wat
er bij het schap aan de hand is als je ziet dat zo'n exploitatieresultaat
ineens zo drastisch omlaag gaat.
De heer Van der Spek zegt dat zijn fractie dit ook als een overval er
vaart. De brief van het WSW gelezen hebbende pleiten ze ervoor om de be
taling op een dusdanige manier te doen, dat er een zuivere kostendekking
zichtbaar wordt. Dat argument wordt gebruikt om nu die bijdrage per werk
nemer te verhogen van f. 250,-- naar f. 795,--, als zou dat in de richting
van een zuivere kostendekking komen, maar dat geldt ook voor de verhoging
van het uurloon. Dat is ook een kostendekking leggen daar waar de arbeid
verricht wordt.. Het bezwaar dat zijn fractie tegen het nieuwe voorstel
heeft is dat die verhoging betaald wordt onafhankelijk van het aantal uren
wat een WSW-er bij ons werkt. Je zit er gewoon aan vast. Dan voelt spreker
meer voor een betere kostendekking via het uurloon. Dan heb je het nog een
beetje in de hand en dan betaal je in verhouding tot het aantal uren dat
gewerkt wordt.
