17
Dit voorkomt dat de bezwaarmakers hetzelfde verhaal moeten vertellen tegen
dezelfde persoon. Deze aanvulling hoeft van hem niet per sé in de
verordening te worden opgenomen maar het zou prettig zijn als het college
deze mogelijkheid in het achterhoofd hield. Hij heeft in de verordening
gezien dat die mogelijkheid bestaat. Er wordt niet een wethouder of een
portefeuillehouder aangewezen maar het college kan ook een wethouder
machtigen.
De voorzitter denkt dat het college kan onderschrijven hetgeen zojuist
door de heer de Vos naar voren is gebracht. De privacy van dit soort zaken
is vaak aan de orde bij mensen. Zij moet zeggen dat voor zover zij zich
kan herinneren, er diverse keren bezwaarschriften zijn ingediend waarbij
dan de mensen gehoord werden en waarbij dan ook een andere ambtenaar
vertegenwoordigd is dan de behandelend ambtenaar en tevens ook een ander
behandelend collegelid. Zij zal niet zeggen dat dat dagelijks voorkomt
maar het komt gegarandeerd weieens voor dat er uiteindelijk toch een
nieuwe afweging plaatsvindt door het college van B. en W.waardoor het
eerstgenomen besluit teruggedraaid wordt of verzacht wordt. Dat is al een
aantal keren voorgekomen.
Zij is het eens met de heer de Vos dat de privacy van de mensen
gewaarborgd moet zijn. Die privacy is ook wel gewaarborgd in een Arob-
commissie, maar het horen van mensen in een Arob-commissieis openbaar.
Dan zou de commissieverordening dus ook weer omgezet moeten worden.
De heer van de Merbel zegt dat als je die mensen bij een onafhankelijke
commissie brengt er andere zaken uitkomen. De voorzitter wil nog eens heel
nadrukkelijk verwijzen naar de wet waar heel nadrukkelijk staat dat het
mogelijk is om wanneer in beroep of na bezwaar de zaak wordt afgewezen,
dat men daarvoor toch naar de onafhankelijke adviesrechterlijke instanties
kan gaan die daarvoor zijn aangewezen. Men kan naar de provincie gaan en
als men daar zijn gelijk niet krijgt kan men nog een stapje verder en kan
men naar de Raad van State. De heer van der Spek noemt nog dat de
regionale commissie voor de werkloosheidsvoorziening, de R.W.W.dat die
commissie niet zou bestaan. De voorzitter zag de heer van der Werf driftig
knikken, want de heer van der Werf maakt tot op de dag van vandaag namens
het C.N.V. deel uit van die regionale R.W.W.-commissie.
De heer van der Spek zegt begrepen te hebben dat de gemeente Fijnaart
werkt in een intergemeentelijke commissie met de reeds genoemde andere
gemeenten. Hij denkt dat er dus toch wel even naar gekeken moet worden.
De voorzitter zegt dat dat zou kunnen betekenen dat regionale in de visie
van de heer van der Spek vervangen zou moeten worden door
intergemeentelijke. Zij zegt toe daar nog eens een keer naar te kijken.
Maar dat betekent dat als dit tot een wijziging zou leiden dit toch niet
meer terug behoeft te komen in de raad.
De heer van der Werf merkt op dat die commissie in het leven is geroepen
en dat de leden daarin benoemd zijn met ingang van 1 januari 1992.
Overigens is deze commissie nog nooit bij elkaar geroepen. De gemeenten
die daaraan deelnemen zijn inderdaad de gemeenten Standdaarbuiten
Willemstad en Fijnaart. Deze zaken kunnen in die commissie besproken
worden. De leden van de commissie kunnen zelf om een vergadering vragen of
het college kan zeggen dat de commissie bij elkaar moet komen. Wat blijkt
nu, en zo is het vorige jaren ook gegaan, je wordt wel elk jaar opnieuw
benoemd, maar er gaat van de gemeenten totaal niets uit. De afgelopen drie
jaren is er zelfs niet een keer vergaderd.
De voorzitter merkt op dat dat zou kunnen betekenen dat er geen zaken aan
de orde zijn geweest die in de commissie thuishoren, maar dat durft zij
niet te beweren.
