-X-
werk werkzaamheden als gevolg van mond op mond reclame. Punt is dat er geen
concurrentie voor de eenmans hoveniersbedrijven moet worden gecreeerd. Wanneer
de werken te klein worden is het vaak te moeilijk voor het WVS om de werken goed
te kunen afhandelen. De overheadkosten spelen hierbij een rol. Gaat het om
bedrijven of kantoren met een groot groenoppervlak dan wil het WVS daar wel eens
op ingaan.
De heer Van de Merbel neemt aan dat het werk door het WVS gebeurt tegen tarieven
die enigszins concurrerend zijn met het bedrijfsleven. Wanneer deze mogelijkheid
er is dan vindt hij dat dat voor een breder publiek bekend moet zijn. Hij denkt
niet dat iedereen met een tuin van 4 bij 4 meter aanspraak kan maken op het WVS,
maar hij kan zich indenken dat een bepaalde categorie mensen, bijvoorbeeld
gehandicapten, gebruik zouden kunnen maken van het WVS tegen goede voorwaarden.
Mond op mond reclame vindt hij niet zo goed daar het daardoor met name tot een
kleine groep mensen beperkt blijft. Hij zou graag zien dat er op enigerlei wijze
meer bekendheid aan gegeven wordt, waarbij hij enige terughoudendheid, gezien
het concurrerende aspect, begrijpt.
Wethouder De Jong denkt dat er wellicht via de vergadering van het Algemeen
Bestuur van het WVS iets aan deze zaak gedaan kan worden. Hij is hierin
voorzichtig, ook ten aanzien van de reclame zoals de heer Van de Merbel
voorstelt. Het beleid tot op heden is er op gericht een en ander te beperken tot
mond op mond reclame. Hij denkt dat het moeilijk zal zijn om het WVS zo ver te
krijgen dat tuinen worden bijgehouden van de categorie mensen die de heer Van de
Merbel heeft genoemd. Hij zal het bij het Algemeen Bestuur in elk geval aan de
orde stellen.
De heer Van de Merbel gaat in op punt 8, een schrijven van mevrouw H.B.J.
Meerman-Ploum terzake de situatie in het zwembad 't Volkerakkertje. Het
schrijven is na 24 mei 1991 ingekomen. Volgens de regels had de brief pas in de
vergadering van 18 juli 1991 aan de orde mogen komen. Hij vraagt waarom het
college in deze afwijkt van het reglement van orde en het ingekomen stuk nu
reeds aan de raad voorlegt.
Wethouder Nijhoff antwoordt dat de brief is ingekomen naar aanleiding van een
vraag die gesteld is tijdens het vragenhalfuurtje na de raadsvergadering van 23
mei jongstleden. De vragenstelster, mevrouw Meerman-Ploum, heeft tijdens het
vragenhalfuurtje laten weten dat ze haar vraag op schrift in zou dienen bij de
gemeente. De veiligheidssituatie in het zwembad was blijkens de vraag tijdens
het vragenhalfuurtjezodanig dat het college er aanleiding toe heeft gezien om
de brief direct in de raadsvergadering van heden voor te leggen aan de raad en
niet te wachten tot de volgende raadsvergadering van 20 juli aanstaande.
De heer Van de Merbel merkt op dat hij zich kan vinden in de inhoud van de
antwoordbrief. De inhoud doet er niet direct toe, daar de maatregelen ter
verbetering van de veiligheid reeds genomen zijn. Hij stelt dat er regels zijn
die aangeven op welke wijze en wanneer brieven in de raad gebracht moeten
worden. Hij hecht aan een goede nakoming van een reglement in zijn algemeenheid.
Uitsluitend nood breekt wet en daarvan is volgens hem bij deze brief geen
sprake. Hij kan er mee instemmen wanneer het college de brief van mevrouw
Meerman-Ploum beantwoordt. De brief was namelijk ook aan het college gericht. In
de antwoordbrief kan wat hem betreft worden gezet dat de brief van mevrouw
Meerman-Ploum de raad in de vergadering van 18 juli 1991 wordt voorgelegd. Zoals
het thans gebeurt, daarmee kan hij niet instemmen. Er wordt daardoor een
situatie gekweekt waarbij met verschillende maten gemeten wordt.
De voorzitter zegt dat mevrouw Meerman-Ploum na de raadsvergadering van 23 mei
1991 tijdens het vragenhalfuurtje vragen heeft gesteld over de situatie in het
zwembad. Door haar is toen gezegd dat ze de vragen op schrift zou stellen en de
brief zou sturen aan de gemeente. De brief is weliswaar na 24 mei 1991 bij de
gemeente ingekomen, maar de vraag was reeds 23 mei 1991 bekend bij de gemeente.
Ze hecht er ook aan dat de regels worden gehanteerd. Ze vraagt zich af of men
zich zo formeel op moet stellen door te zeggen dat de brief na 24 mei 1991 is
ingekomen en daardoor pas in de raadsvergadering van 18 juli 1991 kan worden
behandeld. Ze denkt niet dat dit een goede vorm van serviceverlening naar het
