steeds mijn lijfdrank.
Het uitgangspunt van alle discussies die men voerde was om alles zo
goed mogelijk voor te stellen aan de raad.
Het is geweldig dat de bomen aan de Voorstraat er nu na 8 jaar staan. De
reconstructie van de Julianastraat is nu in volle gang. Dit duurde 10
jaar voordat het gebeurde. Collega van der Werf, en dan maar zeggen dat
ik drammerig ben. Dat gaat nu toch eigenlijk niet op. Dat het
gemeentehuis te klein gebouwd is, komt omdat de raad een vast omlijnd en
vast krediet beschikbaar stelde, waarbij geen andere mogelijkheden
aanwezig waren. In ieder geval, mijnheer van der Werf, wij hebben op
meer dan een gebied ontzettend goed samengewerkt en dat heeft mij altijd
veel plezier gedaan. Wat betreft het cadeau van de raad zegt hij dat men
waarschijnlijk wel gezien heeft dat ik altijd met de stukken onder mijn
arm binnen kwam. Nu heb ik een echte koffer. Ik weet niet hoe ik het zal
gaan vervoeren, maar ik zal hem gebruiken. Alhoewel, meepakken is wel zo
gemakkelijk.
Henk, wat je gezegd hebt over het niet aan de leiband willen lopen van
de fractie, is waar. Ik denk dat ik mezelf moet verwijten dat ik
weieens te weinig politiek dacht. Dat ik in feite bezig was en iedereen
daarvan probeerde te overtuigen, ook binnen het college, over het belang
voor de gemeenschap. Het dorp, wat men na aan het hart ligt. Eén van de
grootste politieke genoegens is geweest het feit dat de raad het heeft
kunnen opbrengen om met algemene stemmen wethouders te kiezen. Dat is
iets wat in andere gemeenten niet zo vaak voorkomt. In Fijnaart kiest
men nu unaniem een wethouder. Laten we dat als raad handhaven. Dit is
in ieder geval een wens van Uw oud-wethouder.
De heer van Dis heeft precies gezegd hoe het was. Je denkt daar alleen
maar over na op het moment dat je afscheid neemt. Je denkt dan: Hoe
zijn wij gevaren, waarom hebben we dat gedaan". Ik vind het toch jammer
dat we deze periode niet hebben kunnen afmaken. Ik weet dat we nogal wat
overredingskracht hebben moeten aanwenden om jou over de streep te
trekken om deze periode nog door te gaan. Ik vind het voor Fijnaart een
goede zaak dat je daarop "ja" gezegd hebt, niet wetend dat mijn
benoeming bij het schap in 1987 zou gebeuren. De wonderlijke wijze
waarover de voorzitter het had hoe ik zo in deze functie gerold ben is
mij op het lijf geschreven. Zoiets gebeurt mij steeds weer. Ik weet niet
hoe dat komt. Ik zal dit nog eens moeten bestuderen. Of ik daar tijd
voor heb weet ik niet. In ieder geval, mijnheer van Dis, hebben wij op
een ontzettend fijne manier samengewerkt, ondanks onze verschillen in
kleur, opvattingen, afkomst enzovoort. De wereld van verschil was
inderdaad aanwezig. De liefde voor ons dorp was geweldig groot. Op dat
punt konden we elkaar altijd vinden. We hadden aan minder dan een half
woord voldoende om zaken in ene keer op een rij te zetten en daarop
besluiten te nemen. Eén ding wil ik je nog zeggen over het sterk onder
de invloed staan van mijn opa. Dat is niet waar. Mijn politieke lessen
heb ik geleerd van jouw vader. Van de andere kant is het zo dat ik me
weieens afgevraagd heb: "Waarom ben ik zoals ik ben". Dit doet iedereen
wel eens bij tijd en wijle. Die reflectie hebben we allemaal nodig. Ik
ben er een keer achtergekomen dat ik een familielid heb die wethouder is
geweest in s-Hertogenbosch. Deze man moet een beetje op mij geleken
hebben want die was in dat Katholiek Den Bosch voor een heel andere
partij wethouder dan gebruikelijk Deze man had een eigen zaakje. Ze
hebben geprobeerd om deze man van alle kanten klein te krijgen. De
tegenstand kwam van de kerk. Deze man heeft gezegd: "Je doet maar". Hij
heeft alles ervoor op moeten offeren en is doorgegaan. Misschien heb ik
9
