er één functie U op het lijf geschreven. En die functie hebt U, zij het
op een wonderlijke wijze. Maar wat gaat er bij U niet op wonderlijke
wijze Die functie heeft U verkregen. Vandaar, wethouder, enorm jammer
voor Fijnaart, de aanplant van bomen in de Voorstraat is overigens
geschied. Men moest wel wachten tot U weg was, maar U had kennelijk toch
nog wel te maken met de besluitvorming hieromtrent. Een enorm verlies
voor het college. Een verlies aan spitse discussies, maar toch een
geweldige winst voor het Werkvoorzieningsschap. En een winst voor het
gezin Fakkers. Dus, een traan van verdriet, en een traan van vreugde.
Ja, wethouder, ik zou zeggen: dank voor de discussies, dank voor de
samenwerking, dank voor de arbeidsvreugde, dank voor de vriendschap,
dank aan mevrouw Fakkers voor het aannemen van de vele telefoontjes, het
opvangen van boze mensen, en het uren U afstaan ten dienste van de
gemeente Fijnaart. U neemt geen afscheid als raadslid, vandaar dat ik
als raadsvoorzitter in eerste instantie bescheiden zal blijven wat
betreft cadeaus. Er moet ook iets te geven blijven. In feite wil ik het
dan zo doen dat ik wil beginnen met in ieder geval eerst een fles Spa
rood aan te bieden. Er was maar één drank waarbij U zich altijd gelukkig
en goed heeft gevoeld. Als er één is die in aanmerking komt voor een
televisiespot met een fles Spa, dan bent U dat. Deze fles Spa rood wil
ik dan in eerste instantie overhandigen."
De voorzitter overhandigt de fles Spa Rood aan de heer Fakkers.
Hij vervolgt:
"De gemeente Fijnaart en Heijningen is U zo vreselijk dierbaar, en moet
hoe dan ook gehandhaafd blijven. Je wilt altijd op je kinderen
overbrengen, iets wat jezelf zo dierbaar is. Vandaar Herbert dat jij de
vlag van Fijnaart en Heijningen krijgt."
De voorzitter overhandigt de vlag van de gemeente Fijnaart en Heijningen
aan Herbert Fakkers.
Hij vervolgt:
"Aan mevrouw Fakkers is ongemerkt al een bloemetje aangeboden. Dat kan
natuurlijk niet. Vrouwen krijgen altijd iets wat voor het hele gezin is.
Mannen krijgen meestal iets wat speciaal voor de man is. Ik wil de
traditie voortzetten door mevrouw Fakkers een glas in lood raampje met
het wapen van de gemeente Fijnaart en Heijningen te overhandigen.
Daarmee heb ik hetgene wat in naar voren wilde brengen gezegd en ik ga
maar even verder als ceremoniemeester. Het woord is nu aan het raadslid
van der Werf."
De heer van der Werf zegt het volgende:
""Dames en heren, wat zal ik nu nog zeggen na zo'n preek van de
burgemeester. Want ik heb het wel gedacht. Ik zei bij mezelf: Als de
burgemeester eerst aan het woord komt, maait hij precies al het gras
voor onze voeten weg. Maar ondanks dat heb ik in ieder geval nog wel
enkele dingen op papier staan. Nu neem ik eerst de vrijheid maar,
Frans, om je vrouw toe te spreken. Ik denk dat je dat wel goed vindt.
Mevrouw Fakkers, namens de raad willen wij U hartelijk danken voor het
vele werk wat U voor Uw man gedaan heeft. Als ik de keren optel
dat ik U gebeld en gevraagd heb: "Is Frans thuis" dan zijn dat er heel
veel. "Frans is er niet" is bijna de lijfspreuk van mevrouw Fakkers
geworden. Als ik dan vroeg "Wanneer komt hij thuis", antwoorde mevrouw
Fakkers: Misschien komt hij vannacht thuis om te slapen, hoe laat weet
ik niet". Maar ondanks dat hebt U Uzelf altijd ingespannen voor het werk
van de gemeente. Wij zijn U als raad erg dankbaar. Ik hoop als in de
toekomst van het Werkvoorzieningschap boodschappen naar U toekomen, dat U
3
