-5-
Hij vermeldt dat het college naar een voorzichtig bedrag heeft gezocht.
Op de vraag of men met een bedrag van 300,uitkomt, antwoordt hij dat men
wat dat betreft dan wel drie maandelijkse termijnen moet nemen.
Maar kleinere zaken,die ook moeten gebeuren, kunnen er wel van betaald worden.
Hij zegt, dat het procederen voor een paar honderd gulden, een probleem
oplevert. Als het om grotae bedragen gaat, zal men dat op een gegeven moment
moeten gaan doen, hoewel het wel om minder huurders gaat waar dat speelt.
Toch zal het volgens hem op een gegeven moment moeten, omdat het,om de vraag
van de heer de Vos te beantwoorden, duidelijk aanwijsbaar is, door bijvoorbeeld
fotomateriaal, dat sommige woningen in een erbarmelijke staat verkeren.
Hij vermeldt dat er natuurlijk ook goede bewoners zijn, maar er zijn ook
mensen die het werkelijk niets kan schelen. Het is spijtig,maar het is zo.
Verder gaat hij in op de uitspraak van Roermond, waarover de heer Koevoets
het had. Die uitspraak is volgens de voorzitter inderdaad gedaan. Maar die
uitspraak is een zeer afwijkende uitspraak van alle andere uitspraken van
andere kantonrechters. Er is namelijk ook een uitspraak van de kantonrechter
te Sittard.
Die beschouwt de waarborgsom zeker niet als huur, en de jaarlijkse verrekening
hoeft ook. niet plaats te vinden, volgens hem. Als te hanteren gebruik van
rentepercentage wordt inderdaad gesproken van alles wat je als spaartegoeden
krijgt,omdat het daarmee in feite vergelijkbaar is. Hij zegt dat het nu zo is,
gezien diverse gerechtelijke uitspraken, dat een uitspraak van de Hoge Raad
wordt gevraagd,om duidelijkheid te krijgen. Hij kan ook nog stellen dat de
Nationale Woningraad daar ook nog eens over is gevraagd. Zij vinden de
uitspraak van Roermond volkomen bezijden de gangbare zaken en ook onjuist.
Zij stellen ook dat de rente niet jaarlijks uitbetaald hoeft te worden.
Hij zegt, dat als men weet dat de huurcommissie in Amsterdam van mening is
dat in feite de waarborgsom, die niet meer bedraagt dan 2 maandhuren, dat het
dan niet onbillijk is dat er geen rente wordt vergoed.
Hij zegt dat dit dus een' heel ander verhaal is Men kan er dus alle kanten mee
uit--. Zijn conclusie is,dat er geen duidelijkheid is. Noch de uitsprésén die
de Koevoets citeert, noch dè uitspraak die hij zelf citeert, brengen een
duidelijk besluit met zich mee. Er moet dus een duidelijke uitspraak van de
Hoge Raad komen.
De heer Fakkers zegt dat de voorzitter het erg goed verwoord heeft dat f 75,
in 99% 'van de gevallen te laag is en dat de bedragen over hét algemeen
ropd één maandhuur liggen. Hij zegt dat men procedures in gang moeten zetten
om dat geld binnen te krijgen. Als men dus de waarborgsom optrekt naar
ongeveer het gemiddelde wat er voor staat, dan voorkomt men alle ellende,
want de mensen zijn op het ogenblik niet in staat, danv/el bereid, om
betalingen daarvoor te verrichten en zien dat ook niet in. Hij zegt dat men
ellenlange discussies daarover krijgt. Hij wil de heer de Vos graag uit
nodigen om eens een keer aanwezig te zijn bij een opname van een woning, zodat
hij zelf kan zien hoe huizen toegetakeld worden.
Hij zegt dat het hem uit de praktijk is ingegeven, met name door de dienst
Gemeentewerkendie regelmatig geconfronteerd worden met dit soort zaken.
Een waarborgsom van 75,is ontoereikend gebleken. Daarom heeft de
Dienst Gemeentewerken het college geadviseerd het bedrag te verhogen, hoe
pijnlijk dat ook is.
Verder wil hij iets zeggen ten aanzien van de fusie. Hij zegt dat het
redelijk klinkt op het eerste gehoor. Van de ander kant, is het natuurlijk wel
zo dat in het systeem van woningbouwvereniging en woningbouwstichting en
gemeente eigenlijk geen gelijkheid zit. De gemeente heeft het steeds gehouden
op 75,De woningbouwstichting zit volgens hem op een maandhuur en dat
varieert natuurlijk. De woningbouwvereniging zit op 250,
De gemeente heeft daarom ,mede de ervaring van de laatste tijd ,een bedrag
van 300,uitgekozen. Hij zegt dat met het oog op de fusie door enkele
fracties wordt voorgesteld om de waarborgsom niet te wijzigen.
Hij vindt dat het allang gebeurd had moeten zijn. Dat is eigenlijk het uitgangspunt
Vos gaat in op wat de heer Fakkers zei over dat
99% van de gevallen 75,te laag is en dat er dan geprocedeerd moet gaan
worden. Hij denkt dat er eerst nog wel een stap vóórkomt en dat is •dat rekening
gepresenteerd moet worden aan de mensen.
