- 27 -
Wij wensen daarom J® opvolger Thijs de Witte, alle sterkte toe en hopen ook
dat de P.v.d.A. de komende twee jaar goed zal mogen blijven functioneren,
zo goed dat er ook de volgende verkiezingen weer een winst voor de progressieve
hoek in zit. En deze winst zit er denk toch ook wel in. Dit hoop ik in ieder
geval van ganser harte. Dan is jouw werk van de afgelopen 6 jaar niet voor
niets geweest. Wij begrijpen dat je dus afscheid neemt van deze raad. We hebben
er alle begrip voor en we wensen je heel veel sterkte toe, een goede gezond
heid. We zullen je niet te veel meer lastig vallen.
Dank je wel, Wim".
De voorzitter geeft het woord aan de heer van Halderen.
De heer van Halderen:
"Beste Wim; Overwegende dat je hier van de raad afscheid ging nemen, kofa
ik eigenlijk met een schok tot de ontdekking, hoe betrekkelijk alles is.
Als ik me goed herinner, zijn we tegelijkertijd in deze raad gekomen. En nu,
ga jij afscheid nemen. Nog vóór dat het de pers bereikt had, heb ik na het
bericht, dat de voorzitter had voorgelezen, gezegd; We verliezen een deskundige
en we verliezen een aimable man.
Na alles wat er al gezegd is, zou ik het uiteraard kort willen houden, maar
ik hoop niet dat je daaruit de conclusie zou trekken dat het minder goed ge
meend is.
Er is een Frans spreekwoord aangehaald door college—raadslid fractievoorzitster
van het C.D.A. In het Frans, daar voel ik me toch nog wel een beetje veilig
bij. Ik zou ook uit dezelfde taal iets naar voren willen brengen. Wim bedenk,
na deze avond, maar dan in het Frans: "Du deplorable aux joyeux il n'y a qu'un
pas". Wim, hartstikke bedankt".
De voorzitter geeft de heer de Vos het woord.
De heer de Vos:
"Wim, het is voor jou de laatste raadsvergadering, die je als raadslid hebt
bijgewoond. Je bent bijna 6 jaar raadslid geweest en als ik kijk wat men van
avond op de raadstafel bij jou heeft weggezet als jij dat hebt versleten
- dan heb je hem best gebruikt. Ik doel nu op de microfoon, die men ter gelegen
heid van vanavond met plakband aan elkaar heeft gezet. Dit zou wel typerend
zijn, want je bent niet alleen de afgelopen 6 jaar zeer actief geweest in
de politiek. Ik heb onlangs in oude notulen zitten bladeren en met name dan
notulen van bestuursvergaderingen van de plaatselijke afdeling. Dan kwam
je regelmatig notities tegen, die blijkens het handschrift - en inderdaad
de heer van de Merbel heeft een bijzonder handschrift van Wim waren.
Ik denk dat er in het verleden bijzonder weinig bestuursvergaderingen waren,
waaraan je niet mondeling of schriftelijk je bijdrage aan hebt geleverd.
Namens het afdelingsbestuur wil ik je daarvoor danken. Wij hadden het, zoals
je weet, ook afgelopen dinsdag tijdens de fractievergadering willen doen.
Toen liet jammergenoeg je gezondheidstoestand het niet toe om persoonlijk
aanwezig te zijn. Voor zover ik heb begrepen is de voorzitter nog even bij
je langs geweest.
Dit was dan in feite namens de afdeling.
In 1978 ben je hier gekozen als raadslid. Al snel was ook binnen de afdeling
duidelijk, dat Wim onze financiële man was. Als je nu nog eens terugkijkt
naar de Algemene Beschouwingen van die tijd, dan is het duidelijk dat de bijdrage
van de heer van de Merbel hier erg groot was. Het was gewoon typerend. Je
hebt heel wat ideëen aangedragen in die Algemene Beschouwingen. Bij al die
Algemene Beschouwingen was een ding echt typerend en dat was de reactie van
het college. De ene keer was het in de trant van: "Ja, dat moeten we maar
niet doen", de andere keer werd er weer grof geschut ingezet.
Dit was dan bijvoorbeeld tijdens de Algemene Beschouwingen, december 1982.
Als je dan ging kijken naar het stuk van het college een jaar daarna, dan
had men toch de boodschap goed in de oren geknoopt. Meestel waren je opmerkingen
toch verwerkt.
