-19-
Parallelweg. Het is jammer dat U de resultaten niet meer als inwoner van
Fijnaart en Heijningen zal kunnen aanschouwen. Toch hopen we dat U binnenkort
vanuit het hoge Noorden kunt komen kijkei naar het eindresultaat; Ik wil neg even stilstaan bij uw
licinaatschap van de Gewestraad. Wij willen U nadrukkelijk dankzeggen voor Uw inzet die U hebt getoond
cm de belangen van Fijnaart en Heijningen tijdens de vergaderingen van de Gewestraad naar voren
te brengen. Gelukkig behoorde U niet tot de vele gewestraadleden, die op alles
wat het dagelijks bestuur voorstelt ja en amen zeggen, maar U bestudeerde de
stukken en schroomde niet om een afwijkende mening te laten horen. Mede door IW
inbreng heeft Fijnaart binnen het Streekgewest de naam een kritische gemeente te
zijn.
Wij hopen dat Uw opvolger in de gewestraad dezelfde instelling zal hebben.
Uw opvolger in de gemeenteraad, de heer Mastenbroek^ wensen wij veel succes toe,
omdat het niet zal meevallen om een raadslid met zoveel ervaring te vervangen.
Mede namens een aantal raadsleden wil ik nog het volgende naar voren brengen:
Een aantal raadsleden heeft gemeend om U niet met lege handen uit de raadszaal
te laten vertrekken.
Wij hebben daarom gemeend omUiets aan te bieden, maar omdat de keuze is gevallen
op iets dat zeer sterk aan Uw persoonlijke smaak is gebonden, menen wij het
te moeten doen in de vorm van een kadobon.
Wij hopen dat U op de avonden die nu vrijkomen, samen met Uw echtgenote kunt
genieten van een goed glas wijn, en nog eens terug denkt aan de tijd in de
Fendertse gemeenteraad".
De voorzitter geeft de heer van Halderen het woord.
De heer van Halderen
Naar analogie van een bekende rubriek in het Brabants Nieuwsblad zouden wij
van de WD-fractie onze afscheidswoorden willen voorzien van een motto:
Bas, Beeldend Betogen.
Anderen hebben reeds de persoon van de heer van Dueren den Hollander van
verschillende kanten belicht en terecht. Zo'n lange periode in dienst van de
Gemeente Fijnaart en Heijningen is een opmerkelijk feit en wij scharen ons
gaarne achter de lovende woorden.
Naar wat ons bezig houdt is het gegeven, dat wij na dit afscheid verstoken
zullen blijven van de beeldende betogen van de heer van Dueren den Hollander:
Bas in het collegiale spraakgebruik.
Hij was de beeldenaar van de Raad, een gouden munt, die het daarbij behorende
randschrift tot zijn levensopvatting heeft gemaakt: God zij met ons
Beeldende betogen die boeiden en door het soms zo ingewikkelde taalgebruik zelden
tot een sprankelende herkenning leidden, maar tot instemming of een enkele maal
tot oppositie.
Dat zulks enige tijd kon duren moet wellicht geweten worden aan de geslachts
naam van onze scheidende collega Van Dueren; en wat de toevoeging den Hollander
betreft: wellicht ter onderscheiding van al diegenen, die van geslacht op ge
slacht deze weerbarstige bodem met bloed, zweet en tranen hebben bewerkt. Zou
er soms toch in het verre verleden al eens een immigratie van buitenlanders
geweest zijn
De aanduiding in het telefoonboek achter de naam van Bas duidt in ieder
geval op verbondenheid met deze grond.
Nemen wij afscheid van boeiende betogen van Bas, zo opeens snijdt hij alle
verbondenheid met deze grond en de verwevenheid met de Raad en alle gemeentelijke
belangen door om zich in een plaatsje te vestigen waarvan de naam nauwelijks
uitspreekbaar is- Drochteropslagen-doch van een bijra ontroerende overzichtelijkheid
met 109 huisnummers, verdeeld over vier straten en wegen. Hier ligt nog een
ruime taak in het ontwikkelen van uitbreidingsplannen en bevordering van de
volkshuisvesting
Toch denken wij niet dat zoiets in de bedoeling zal liggen doch wellicht is er
binnen de gemeenschap van Ruinen nog wel wat te verrichten, dat gezien de
jarenlange brede ervaring op bestuurlijk gebied om nieuwe mankracht vraagt.
Maar wie zijn wij, die een toekomstige dagindeling zouden willen of kunnen
suggereren