- 14 -
eisen zouden worden gesteld aan het beheer van de weg door de gemeente.
Hij antwoordt dat de provincie hier geen hogere eisen aan stelt. Het is ge
ween zo dat de burger in zijn algemeenheid, wanneer de gemeente een weg
in onderhoud heeft, hogere eisen stelt aan het beheer en onderhoud.
Er kan dan geëist werden dat de weg beheert tot hetPakket van wegen van
de gemeente, aan welke wegen toch steeds verschillende dingen gebeuren.
De weg wordt dan in elk geval niet meer gezien als een polder- of bcerenweg.
Datgene dat hij nu kenschetst is gewoon de realiteit. De realiteit zal ook zijn,
dat wanneer de gemeente de weg krijgt overgedragen, het met veel onderhouds
kosten zal komen te zitten.
De gemeente kan uiteraard zeggen om ook weinig te doen aan de weg. Of dit in
de praktijk te re&Liseren valt en cf men het daar als gemeente mee eens is, dat
vraagt hij zich wel af. Hij denkt toch van niet.
Er kan dan nu op dit moment besloten worden om de weg maar te laten, zoals
deze is, maar er kan dan toch in de nabije toekomst geconfronteerd geraakt
worden met nogal wat onderhoudskostenDit laatsteook al zal men nooit
besluiten om de weg te gaan verbreden.
De vrijheid bestaat gewoon om nu te besluiten cm de weg te laten zoals deze
is en om in de toekomst niet veel onderhoud aan de weg te plegen.
Door de heer de Vos is gewezen op de korte termijn, waarin de beslissing genomen
meet werden
In eerste instantie was;de \^brede weg helemaal uit het plan. Het ging toen
alleen cm het feit van het opknappen van de Eerste Kruisweg. Met name voor
het verbreden van de weg tot 5.10 meter speelt de datum van 31 december 1983.
Hiernaast is het zo dat de Ruilverkaveling al in een eerder stadium steeds
heeft geprobeerd, om tot voortgang te komen en cm de zaak af te renden.
Ten aanzien van het overleg is een en ander niet juist gegaan.
Er moest overleg plaatsvinden, niet alleen ever de Eerste Kruisweg, maar over
alle betrokken wegen. De kwestie die hier bij speelt is dat Gedeputeerde Staten
hierbij fout zitten.
Zij hebben in 1976 schriftelijk beloofd om het overleg tussen het Waterschap
en de gemeente tot stand te brengen. Tevens zouden zij bemiddelen wanneer
er problemen zouden komen bij het overnemen van de wegen. Een en ander
is steeds uitgesteld door Gedeputeerde Staten, ook na het er herhaald cp
wijzen van gemeente-zijde. Er zijn toen wat onverkwikkelijke gesprekken
geweest, zowel met de Ruilverkaveling als met Gedeputeerde Staten.
De opstelling van de zijde van het college is toch altijd hard geweest. Wanneer
echter op een gegeven mement gewoon de stelling wordt betrokkën, dat er alleen
de som van f 350.000,-- in het ruilverkavelingsplan aanwezig is, dan is het op
een gegeven mement alleen de keuze of hiermee gewerkt zal gaan worden, ja dan nee.
Wat betreft de overname van wegen, merkt hij op dat het uitgangspunt is dat
de wegen worden overgenomen. De gemeente heeft eigenlijk alleen maar aan te
tenen cf ze het financieel niet kan dragen. Kan dat niet werden aangetoond,
dan heeft de gemeente het maar te deen
In deze fase zit de gemeente momenteel. Het college hanteert in deze harde uit
gangspunten. Op een gegeven mement kan inderdaad besloten werden, voer wat
betreft de overname van de wegen, om een en ander uit te spelen tót aan de
Kroon. Hij vraagt zich af cf dit dan verstandig is. Dit dient echter dan
eventueel te zijnertijd te werden bekeken.
Feit is dat de gemeente met de rug tegen de muur zit. Is er vóór 31 december 1983
geen standpunt met betrekking tot de Eerste Kruisweg, dan kan de gemeente in
elk geval de subsidie in deze vergeten.
Wethouder Fakkers wil zich beperken tct een viertal opmerkingen.
Hij is het eens met de opmerking van de heer Kannekens en hij denkt ook dat
dit de essentie is van het verhaal. De Ruilverkavelingscommissie en Gedeputeerde
Staten hadden in goed overleg met de gemeente tct optimale benutting van
de subsidie moeten komen
