- 3 -
vinden is bijzonder moeilijk. Het was daarom dat de WD getracht heeft een college
te vormen dat op zo groot mogelijke steun kon rekenen. Wij hebben daaraan onze
uiterste inspanning geleverd. Het was natuurlijk voor ons duidelijk dat het CDA
als grootste fractie het voortouw moest nemen bij de vorming van het college. Het
CDA heeft naar onze opvatting terecht met alle fracties een gesprek gehad en na
intern beraad heeft zij het besluit genomen dat de WD voor haar de fractie was
waarbij zij, wat de opvattingen betreft, zich het meest verwant voelde.
Mijnheer de Voorzitter, toen dat duidelijk was en ons medegedeeld was heb ik - en
dat heb ik ook tegen de PLF en de PvdA gezegd - in overleg met het CDA contact op
genomen met de PvdA en de PLF om te trachten een gemeenschappelijke basis te vinden
voor de komende vier jaar. Wij hebben hier vele uren aan besteed. Het was van begin
af aan duidelijk, mijnheer de Voorzitter, dat het bijzonder moeilijk zou zijn om
met de PLF, die als actiegroep in de raad was gekomen, een basis te vinden. Wij
hebben over vele punten met beide fracties van gedachten gewisseld. Het bleek op
een gegeven moment dat de PLF een eis stelde ten aanzien van het oude centrale
antenne systeem die naar onze opvatting niet past in een democratisch bestuur van
een gemeente. Immers, mijnheer de Voorzitter, een besluit - zij het ook dat dit
met onze stemmen tegen was aangenomen - dat voor 80 of 90% is uitgevoerd met alle
gevolgen van dien, kan niet zondermeer teruggedraaid worden. Dit zou in strijd
zijn met onze democratische opvattingen.
Wanneer ik dan nog bovendien in de krant moet lezen van de PLF dat het jeugd - en
jongeren beleid een breekpunt zou zijn, dan kan ik er dit van zeggen dat dit tijdens
de besprekingen niet aan de orde is geweest.
De PvdA kon uit politieke overwegingen niets anders doen dan afhaken na het besluit
van de PLF. Het is natuurlijk zo dat men dan wel motieven tracht aan te voeren,
maar wanneer gezegd wordt dat de WD niets voor een renovatie voelt dein vind ik dit
een onjuiste en ook een oneerlijke uitspraak, daar onze partij in de besprekingen
duidelijk heeft gezegd dat ook ons de renovatie zeer aan hét hart gaat.
Alleen, wanneer uiteindelijk de conclusie van de opvattingen van de PvdA inhoudt dat
desnoods met een verhoging van de onroerendgoedbelasting een renovatie gefinancieerd
moet worden, dan gaat ons dit te ver.
Ik wil er nadrukkelijk op wijzen, mijnheer de Voorzitter, dat ook de woningtoewijzing
genoemd is en dat wij over het systeem daarvan geen verschil van mening hadden.
Ik ben begonnen met te zeggen dat wij voor vier uitermate moeilijke jaren staan.
Zowel de PvdA als de PLF hebben een grote verantwoordelijkheid op zich genomen om
niet mee te willen werken aan een collegevorming.
Het is duidelijk en wij hebben dit in de besprekingen ook getoond, dat bij een
collegevorming - wanneer men dat allemaal tezamen wil doen - iedereen wat zal moeten
inleveren. Maar.wanneer de bereidheid tot inlevering niet in de grond der zaak aan
wezig is dan is dit een onmogelijkheid.
Mijnheer de Voorzitter, op deze wijze is een collegevorming tot stand gekomen. Het
spijt ons dat in een dorp als Fijnaart, waar de verhoudingen toch vriendelijk moeten
kunnen blijven, dat de PLF en de PvdA hiertoe niet meegewerkt hebben".
De heer Koevoets legt de volgende verklaring af:
Mijnheer de Voorzitter, politiek is vies. Dat waren onze eerste woorden in de ver
kiezingscampagne. Met dit hier uit te spreken zijn het eveneens de eerste en zeker
niet de laatste woorden van de Progressieve Lijst in de raad. De PLF is geen oude
actiegroep, maar is een democratische politieke partij, weliswaar een plaatselijke
politieke partij, met een ledenvergadering en statuten.
De PLF heeft wel een verplichting op zich genomen, weliswaar een morele verplichting
ten aanzien van de bewoners van de wijk Westkreek. We hebben er vandaag nog het een
en ander over meegemaakt. Van een zorgvuldige voorbereiding op deze avond kon helaas
maar weinig meer terecht komen, door de actie die hedenmiddag gestart is. Een reke
ning, gedateerd 22 juni 1982, verzenddatum 9 augustus 1982, die heden 7 september
bij de mensen in de brievenbus valt. De manier waarop dat gaat spreekt nog steeds
boekdelen over het intreurige beleid dat de gemeente in deze zaak gevoerd heeft.
