- 15 -
originele Brabantse pilsopener. Drink veel op mijn gezondheid.
Mijn 6 jaar hier in Fijnaart heb ik een bijzonder fijn huwelijk gevonden, na
tuurlijk niet zo fijn als dat met mijn vrouw. Ik heb mijn vrouw destijds be
dankt en toen meende ik dat eigenlijk niet zo heel erg, maar het hoort er bij.
Dat moet je nu niet verkeerd begrijpen. Er worden altijd dingen gezegd die er
bij horen en die men eigenlijk niet zo heel erg meent, want ik was namelijk
burgemeester van Fijnaart en Heijningen geworden en mijn vrouw had daarin niet
zo.'n groot aandeel gehad. Dat ik het ben gebleven daarin heeft ze een bijzonder
groot aandeel gehad, dat rnag ik dan vandaag wel eventjes zeggen.
Ik heb hier bij mij als een symbool van een bijzonder gelukkig huwelijk, tussen
de gemeente Fijnaart en Heijningen en mij namelijk een oude huwelijksakte die
mij deze week vanuit een telefooncel in Breda werd aangeboden door een mij
volslagen onbekende mijnheer die vroeg: "Wilt U dit hebben"? Dan zeg je altijd
"ja" natuurlijk. Als het tegenvalt kun je het altijd nog weggooien. Het was
een hele mooie van bijna 100 jaar oud en deze akte wil ik nu graag aan de ge
meente aanbieden, Het is een huwelijksakte van Cornelis Clarijs en mej. Adriana
Dingenouts, een wees. Het huwelijk is gesloten op 7 november 1872. Als symbool
van de gelukkige tijd die ik hier mocht doorbrengen wil ik deze akte, die ik
ook zelf mocht houden, zei die mijnheer, aan U overhandigen.
Het volgende geschenk is bedoeld voor het personeel, Het is een bijzonder
origineel geschenk. Men heeft sinds kort hier een personeelsvereniging opge
richt. De heren ondernemers in de zaal die weten dat is zoiets als een onder
nemingsraad, alleen bij ons werkt het dan wat lolliger dan bij jullie meestal.
Ik wil nu graag mijnheer Maaskant, die namens het personeel gesproken heeft,
dit cadeautje (voorzittershamer) overhandigen. U zult opkijken van de origi
naliteit.
Ik heb hier nog iets voor de buurgemeente Dinteloord en Prinsenland. Ik heb
gehoord dat U bezig bent met de poging althans, om Uw stadhuis wat op te bouwen,
wat uit te breiden, eri misschien zelfs nieuw te bouwen. Hier zit een klein
plaatje in zoals Uw stadhuis was nu ongeveer 60,70, 80 jaar geleden. Misschien
mag ik dat collega Pop aanbieden.
Er zijn natuurlijk meer buurgemeenten, maar er zijn er maar twee waarmee wij
altijd de meest hartelijke betrekkingen hebben onderhouden, zo af en toe dan,
en dat is do gemeente Willemstad. De gemeente Willemstad is op het ogenblik
h^zig. dit geschenk heeft geen enkele waarde hoor, met de restauratie van het
Mauritshuis en de gemeente Willemstad wil daar ook al weer een stadhuis van
maken. Ik heb hier voor collega Reijnders een hele mooie oude prent, mij des
tijds gegeven door iemand die er één over had en dat is dan niet van het
Mauritshuis maar een hele mooie gave prent van Uw eigen Koepelkerk.
U hebt hem natuurlijk, maar dan kunt U hem toch weer doorgeven.
Er wordt gevraagd: Hoe ga je de ketting overdragen? Dat was ik helemaal niet
van plan
De voorzitter: U gaat hem toch niet meenemen naar de gemeente Dronten?
Burgemeester van Veldhuizen;Nocnik wil hem wol overdragen als U mij dan toestaat
dat ik hem vanavond tijdens de receptie weer mag dragon want ik ben er erg
aan gehecht.
De voorzitter; Daar zullen we dan even eon raadsvoorstel van moeten maken.
Burgemeester van Veldhuizen: Is dat met algemene stemmen? Ja. Dank U zeer.
De voorzitter: Burgemeester houdt hem dan maar even vast tot na de vergadering.
Burgemeester van Veldhuizen: Dan krijgt U hem.
De voorzitter: Burgemeester, mevrouw van Veldhuizen, dames en heren, dit is
dan verravog het einde van onze openbare raadsvergadering. Openbaar in de
zin van de toespraken en openbaar in de zin van cadeautjes geven.
