- 7 -
nogal wat goede mensen naar nieuwe polders. Toen zei U: Dan moet U onmiddel
lijk verhuizen. Dat vond ik enorm ad rem. Fractievoorzitters, zo ad rem is
deze nieuwe burgemeester en ik wens U daar bijzonder geluk mee.
Mevrouw van Veldhuizen ik hoop dat het U samen bijzonder goed gaat. Ik hoop
dat ik meer in Uw woning ga verkeren in Dronten dan dat ik in Fijnaart deed.
Het ga U bijzonder goed.
De heer Bos: Mijnheer de voorzitter, burgemeester en mevrouw van Veldhuizen,
Dames en heren. In de levensgeschiedenis - door zijn dochter geschreven -
van een voor de oorlog zeer bekend Haags predikant, las ik eens dat deze
geheel onverwachts van Stedumnaar den Haag vertrok. Toen de Stedummers die
mededeling van dit onverwachte vertrek vernamen was hun reactie: "Dei donder,
ik hoop dat ie met heel zsn verhuisboel in de gracht rijdt". Zo hangt een
noorderling aan een geliefd predikant die naar het zuiden afreist.
Toen op 16 december als een donderslag bij heldere hemel bekend werd dat
U benoemd was tot burgemeester van Dronten, was mijn eerste reactie de ge
dachte aan wat ik in het zo juist genoemde boek las.
Zo hangt een zuiderling aan een geliefd burgemeester die naar het noorden
vertrekt. Het zou onsportief zijn deze reactie niet onmiddellijk los te
laten en U deze prachtige promotie niet te gunnen. Toch spijt het mij wer
kelijk dat U Fijnaart en Heijningen gaat verlaten, want wat is er onder Uw
bezielende leiding gedurende ruim zes jaar veel tot stand gebracht. Als
antwoord op datgene waarmede ik U op 5 juni 1965 hier mocht verwelkomen zei
U toen: "Ik vind het ontzettend leuk dat U ons, zij het dan wel met een
kapitale verlanglijst, waar ik bijna niet over heen kan kijken, hebt willen
verwelkomen"Welnu U hebt in de jaren dat U onze burgemeester bent geweest
over deze kapitale lijst niet alleen heengekeken, maar haar ook uitgevoerd.
U bouwde huizen, een school en fabrieken, U legde sportvelden en een zwenv-
bad aan. Ik ben U daar dankbaar voor. Niet dat we het altijd eens waren,
zeker niet, daartoe gewaagde U zelfs eens - overigens goed bedoeld - in
Düsseldorf mij Uw oppositieleider te noemen. Maar'gelukkig hebben we on
danks meningsverschillen, altijd de weg tot elkaar weten te vinden en elkaar
leren begrijpen en verstaan. Ook in gesprekken over vraagstukken die los
stonden van de problematiek der gemeente. Zo kon er een zekere band ont
staan, die men een vriendschapsband zou kunnen noemen. Er zou nog heel wat
verholen zijn, maar ook anderen willen graag een afscheidswoord tot U
richten. Ik zal het dan ook kort maken. Collega van Dueren den Hollander
heeft gezegd dat hij een eenmansfractie vertegenwoordigt. Ik doe dat ook.
Uw rooie rakker gaat afscheid van U nemen met woorden die U van mij niet
verwacht, die U zelden van mij hoort, of zij moeten mij uit het hart - waar
in U en Uw vrouw een ereplaats hebt verworven gegrepen zijn. Ik zal U niet
licht vergeten maar steeds in dankbare herinnering aan U blijven terug
denken, met de stille bede in het hart
Wil Heer, hem bewaren
Voor alle gevaren.
Als een dierbaar kleinood in Uw hand.
En maak hem op aarde.
Een parel, stralend in waarde.
Voor Dronten, Biddinghuizen en Swifterbant.
De hoer Kannekens: Mijnheer de voorzitter, mevrouw van Veldhuizen, burgemeester.
Er is mij ooit eens geleerd dat men bij een jubileum, een welkom, een receptie
of een afscheid, waar het hier om gaat, de positieve kanten van de persoon in
kwestie moest aanhalen, niet de negatieve. Dat wil natuurlijk niet zeggen burge
meester dat er niets negatiefs over en van U te zeggen is, want dan zou U vol
maakt zijn. Maar er is in positieve zin zoveel van U te zeggen dat dat ook hele
maal geen problemen geeft.
