- 39 -
eigenlijk toch nog voor ik ga, vervuld is, namelijk dat heel de gemeenschap
van Fijnaart en Heijningen in de beurs tast en mee doet aan dat Dorpshuis.
Ik neem dus graag mijn opmerking van toen terug. En ik ben blij dat althans
deze vergadering nog letterlijk wordt genotuleerd. Ik hoop wel bijzonder
mijnheer Nagtzaam dat U npgee.ns een keer goed doorgaat, dat wel.
De heer Nagtzaam; Dank U wel.
De heer Munters: Mijnheer de voorzitter, na zo'n sublieme raadsvergadering,
althans de sublieme wijze waarop U die geleid hebt ik zou haast zeggen
het is misschien de beste in Uw tijd dat U hier in Fijnaart geweest bent
wil ik toch nog graag enkele woorden zeggen. Dat wil natuurlijk helemaal
niet zeggen dat U die andere niet zo goed gedaan hebt, maar ik vond dat
U deze avond wel bijzonder goed geleid hebt.
Mijnheer de voorzitter, graag wil ik van de geboden gelegenheid gebruik
maken enkele woorden ten afscheid tot U te zeggen. Ik duik hier niet al
te zeer in beleidsdaden of details hiervan. Wat ik dus nu zeg is zeer per
soonlijk. Toen U ruim zes jaar geleden hier kwam, waren we beide vreemden
voor elkaar. Al kort na de eerste kennismaking maakte U ook al Uw eerste
fout. U kwam met Uw auto en Uw charmante echtgenote precies aan de vei>-
keerde kant van de sloot van mijn boerderij. Ik dacht zo bij mijzelf,
hij kan nog niet eens een auto besturen. Die moet straks een gemeente gaan
besturen. Al ras bleek die zienswijze niet goed. Ik dacht een beetje bij
sturen, een beetje een andere koers. Dat ging steeds beter en al weer ver
der moest ik ontdekken, dat het nog weer beter ging. En zo is het blijven
gaan. Ik heb weieens de indruk gehad burgemeester, dat velen er versteld
van hebben gestaan, dat wij niet meer met elkaar gebotst hebben. Wellicht
hebben we alletwee ons best gedaan om het te voorkomen, maar dan nog, ik
had er ook geen behoefte aan. Iemand die met zoveel energie en ambitie
zijn werk doet en ook met zoveel liefde, die mag bij mij een foutje maken.
Die mag zelfs grote fouten maken. En zelfs dat hebt U niet gedaan,
't Is voor mij altijd een raadsel geweest, hoe U dit tempo hebt kunnen vol
houden, niets was U teveel. Altijd stond U klaar. Altijd ook stond Uw
vrouw klaar om gasten te ontvangen. Gasten waarmee U net zo goed elders
kon vertoeven dan ze mee naar huis te nemen. U bracht ongelooflijk veel
leven in de brouwerij soms zoveel dat ik bij mezelf wel eens dacht, man
hou nu toch eens een keer je gemak, want we willen ook weieens op adem
komen. U vroeg daarbij wel veel van anderen, maar wanneer iemand zelf een
goed voorbeeld geeft door hord te werken, dan gaat de rest vanzelf mee.
U had zeer moderne ziensv^jzen over het besturen van een gemeente. Het
moet U dan ook bijzonder veel genoegen doen, naar zo'n piepjonge gemeente
te gaan, waar U ontegenzeggelijk deze zienswijze in praktijk zult kunnen
brengen. Burgemeester van Veldhuizen ik zal U missen; het driftige haantje
met zijn mooie veren gaat ons verlaten. Het hok met kakelende hennen laat
hij achter. Dat anderen met onze veren gaan pronken vind ik niet erg, maar
wanneer dat een jaar later was gebeurd, dan had ik dat nog beter gevonden.
Burgemeester van Veldhuizen het ga U en de Uwen heel goed. U laat in
Fijnaart een leegte achter die zeer moeilijk te vullen zal zijn.
De voorzitter: Mijnheer Munters ik dank U heel erg bijzonder. Niet iedereen
hoeft te weten hoe bijzonder mijn dank is, maar dat weet U dan op dit
moment wel. Ik ben alleen maar blij. U bent landbouwer, U hebt geen kip
pen, maar ik neem aan dat U de komende jaren weieens een haantje op be
zoek krijgt. Ik dank U werkelijk buitengewoon hartelijk. Ik heb tegen U
alles al gezegd, toen U afscheid nam. En ik vind het fijn. Het is inderdaad
weieens moeilijk geweest, laten we zeggen omdat we beide zienswijzen
hadden, maar we hebben de race volbracht. U gaat straks met vakantie. Het
is heerlijk dat U zo met vakantie kan gaan. Ik mag U wel zeggen dat het
voor mij prettig is geweest met name ten opzichte van U omdat we nu eenmaal
