- 15 -
Hot is mogelijk hoor, want je kunt zeggen: dat kan een kind van 8 jaar ook
nog niet zo precies doen, natuurlijk. Wat moet je nu maken? Er ligt bij
het zwembad nog een speelveldje daar heeft men eerst wat gebruik van ge
maakt op een hele slechte manier, want die hele afrastering is kapot ge
maakt. Toen hebben we geprobeerd uit die buurt, mijnheer van der Werf -
de Rode Kruisstraat - en zegt het voort, een soort oudercomitó te vor
men en gezegd: dit is nu jullie veldje, gebruik dat nu net zo goed als
de mensen in de Suikerhoek. Waar ze een eigen speeltuin gemaakt hebben.
Daar mag over beschikken, anderen komen daar niet. Er komt geen respons
op. We hebben in de Rode Kruisstraat dat hoekje willen maken met die kastan
je bomen. Het is nu werkelijk een steenklomp. Wij willen geen kritiek le
veren. Wij zoeken met U de wijze waarop we het beter kunnen doen, want we
doen het kennelijk niet goed. Mijnheer Hubregtse zal straks nog iets zeg
gen over de soorten oomen, want dat ligt helemaal op zijn terrein. Wij
houden ons aanbevolen voor suggesties. We constateren alleen dat er in
een wijk waar op dit moment toevallig bijzonder veel woeste speelterreinen
zijn, waar U - denkt U maar aan Langeweg - uitgebreide crossterreinen
hebt en nog oen heel speelveldje, waar de ijsbaan op is geweest; waar je
dus meer groen hebt op dit moment, toevallig, dan in bijna iedere andere
stads- en zeker dorpswijk, dat die dingen tóch gebeuren. En op een schaal
als nooit tevoren. Je hebt een zwembad. Er is een voldoende mogelijkheid
tot actieve sportbeoefening, maar het groen gaat er aan. Ik geloof niet
dat we de zaak moeten afzwakken, of wat dan ook, maar dat we in de vereni
gingen, op de scholen en waar we ook met de mensen te maken hebben er op
toe moeten zien dat er een stukje mentaliteit in dit opzicht verandert.
De heer van Dueron den Hollander: Voorzitter, ik vind het heel jammer en
zou best tegen alle ouders, op een wat ludieke manier, willen zeggen dat
ze moeten vertalen de schreeuw om groen en dan zó vertalen dat hun kinderen
dat begrijpen. Want anders blijven we daar mee zitten. Dat is een van die
grote achtergronden die belangrijk is. Want het is inderdaad zo dat er
hele ruimten zijn ruwe ruimten - ik ben het helemaal met mijnheer Hubregtse
eens - maar je ziet de jeugd er weinig op en als ze er op bezig is heeft
ze toch nog weer behoefte urn ergens anders dan een soort andere relax te
vinden. En dan wordt het vernieling. Dus ik zou zo graag hebben dat die
ouders dat toch echt vertalen en dat ze de roep om groen en om echt iets
moois daar. Ze moeten het bewaren voor hun eigen jeugd.
De voorzitter: Misschien kunnen we, mijnheer Muiten, iets doen via al die
wijkverenigingen en eens aan hen vragen wat willen jullie nog graag in
jullie wijk hebben en wat zou je kunnen doen ten aanzien van het behouden
van groen? In die voortuintjes daar zit een groot voordeel in mijnheer van
der Werf, voor gemeentewerken. Het is ook leuk om aan te zien, maar
consequent doorgezet betekent dat natuurlijk het opgeven van ieder stuk
openbare speelweide en plantsoen. En dan krijgt U de situatie zoals in
Belgie. Daar heb je veel mooie bossen maar die zijn allemaal particulier
uitgegeven en je kunt er niets mee doen. En nu wil ik toch wel een paar
stukken plantsoen behouden en speelwoide. In Uw tuintje kunt U praktisch
niet voetballen en dan heeft ieder gezin een leuk tuintje maar dan hebben
de jongens en de meisjes geen speelweide.
De heer Nuiten: Om dus niet alleen de jongeren de schuld op de nek te
schuiven; 'worden ar misschien door de gemeente vergunningen gegeven om
reclame aanplakbiljetten of iets dergelijks tegen bomen aan te spijkeren?
Vanmiddag was het in de Molenstraat dus nog wel te zien, om een uur of 5.
De heer rakkers: Ja correct.
De voorzitter: Goud, daar zuilen we op toezien, dat mag natuurlijk helemaal
niet, dat moot gemeld worden.
