□eseffen doze jonge mensen voldoende hoe deze maatschappelijke verhoudin
gen zijn ontstaan en gegroeid, en kunnen zij de vraag beantwoorden of de
scheidende raadsleden het goed af fout deden in het bepalen van hun stand
punt en de door de jongeren veroordeelde houding.
Gen grote vraag is het nog stoedsi mijnhccr de voorzitter,of het nu werke
lijk zo verkeerd is geweest om weinig te zeggen en veel tc luisteren,
feit is echter wel, dat er weinig sprekers zijn die zwijgers kunnen ver
beteren, dit aldus ook weer oen oud—Nederlands gezegde, en het is nu de
beurt aan de jongeren, vooral in dit geval de heer Fakkers, om het do
Fijnaartse bevolking waar tc maken dat dit laatste gezegde niet meer is
dan een holle frase.
Om echter de vraag van het niet of wel gecd gedaan te hebben in het ver
leden door dc scheidende raadsleden te beantwoorden, is het raadzaam in
het verleden te duiken, een verleden waarin de diverse politieke groepe
ringen in deze raad tegenover elkaar zaten als kemphanen in vcchthouding,
een verleden waarin het bestaansrecht van het Katholiek volksdeel in
Fijnaart door zoor velen, ook raadsleden, op zijn zachtst gezegdin
twijfel werd getrokken, en een verleden waarin het Katholiek volksdeel
werd geduld, maar zeer zeker niet serieus genomen.
Wel werden wij toen serieus gezien in het bepalen van onze stem, ten
aanzien van de wethoudorsverkiezing, en heden ten dage klinkt het onge
loofwaardig, wanneer ik stel dat mij voor de 1e raadsvergadering,
welke ik meemaakte, een bedrag van 1,000,werd beloofd als ik mijn
stem bepaalde in een zekere richting.
Heden ten dage; is het echter anders, en is het blijkbaar een normaal ver
schijnsel geworden in Fijnaart dat jongere Katholieken les krijgen in het
bedrijven en uitvoeren van het politieke spel, door niet-Katholiekc
leiders en vindt eenieder het een vanzelfsprekendheid dat elke politieke
groepering haar zienswijze kan propageren, en dat op alle fronten een ver
broedering plaats vend, doch, mijnheer de voorzitter,toen collega van
Sprundel cn ondergetekende voor het eerst hier mochten gaan zitten waren
do kaarten zover neg niet geschud.
Een breuk in dc Prot.Chr.—groepering was toon de strohalm waaraan het
Katholiek volksdeel zich vastklamte om haar rechten tc krijgen.
De oud—wethouderde heer S. Bom, die do meed bezat om de rechten van het
Kacholiek volksdeel to erkennen verdient, naar ons gevoel, ons aller
achting en waardering cn deze persoon, samen met de heer Akkermans(zali
ger) verdienen dc hulde en eerbetoon om de Oecumenische gedachten in
deze raad.
Juist toen is bewezen,mijnheer dc vourzitter,dat vaak door te zwijgen
veel is te bereiken en juist door een tolerante houding, hetgeen iets
heel anders is dan ja—knikken, is er een verbroedering ontstaan tussen dc
diverse politieke groeperingen, die de leefbaarheid (ef is het potver
teren) van de gemeente ten goede is gekomen.
De leefbaarheid van een gemeente is zo verschillend te interpreteren, Dc
sportliefhebber zal dit zien in het verkrijgen van een zo groot mogelijke
subsidie, de werkende jongeren eveneens in het aanvaarden van een toelage
en in het totstandkomen van een jeugdcentrum ef gemeenschapshuis, weer
een ander in het aanleggen van mooie straten cn pleinen. Kortom ieder
heeft daarover zijn of haar eigen zienswijze, dech het gemeentebestuur,
met daarbij een college van burgemeester en wethouders moeten over talen
ten cn gaven beschikken orn al deze meningen en verlangens der bevolking
te bewerkstelligen op ze kort mogelijk termijn en in feiten en daden
om te zetten, roet steeds daarin verweven elke keer opnieuw, de financiële
ONMOGELIJKHEDEN.
Slaagt men daarin niet binnen die kortst mogelijke tijd, Jan is die ge
meenteraad, dat college van burgemeester cn wethouders een waardeloze
troep en dit wordt dan in hot openbaar gesteld door hen die het weten
te pres— teren om op een leeftijd van ungcvcor 3D jaar nog nimmer iets
