- ;23
eons: "we willen inspraak". Als we nu inspraak kunnen verwachten, willen
verwachten van een gemeente, dan moeten vve toch zeker voer de toekomst
inspraak kunnen verwachten van mensen, die acht jaar bezig waren.
Het na U bijzonder goed. Ik hoop U bij andere gelegenheden en ook in de
raadszaal nog dikwijls tegen te mogen komen.
De heer' EversMijnheer de voorzitter, jammer c!at nu vier van nrize vijf-
mans-fractie de raad gaan verlaten. Du acht jaar die wij hebben mogen
samenwerken, dacht ik, daar is de F:i.jnnartse gemeenschap toch wel bij
gevaren. Gaat U maar kijken naar de realisering van de uitbreiding ven
onze gemeente, o.a. woningbouw, industrialisatie en scholenbouw.
Ondanks de meningsverschillen, die cr wel eens hebben bestaan, mogen wc
constateren dat we prettig hebben mogen samenwerken en de wens uitspreken,
dat in de toekomst een oven grote vooruitstrevendheid zal worden bereikt.
Daarom aan alle scheidende fractiecol'Luga's hartelijk dank veer de inzet
van Uw persoon on alles wat U gedaan h<_bt, rnet name veer de gehele bevol
king, maar in het bijzonder voor de Katholieke bevolking. Moge het U en
al de Uwen in de toekomst bijzonder goed gaan.
Du voerzitter: Mijnheer Bos?
De heer Bos: Mijnheer dc voorzitter, ik sluit me graag bij do vorige
sprekers aan.
De voorzitterMijne heren het is voer mij - dan noem ik nu alleen de
scheidende raadsleden - een voorrecht dat ik niet tot de voorzitter
behoef te spreken, maar dat ik tot U allen persoonlijk kan spreken.
Eerst wil ik iets in het algemeen zeggen, omdat Uw taak als raadslid
nu eenmaal geen pursoonlijke taak is, hoewel U het als persoon doet en
met persoonlijke inzet, maar omdat hot een taak is in het algemeen belang
voor een gemeente en omdat het een bijzonder zakelijke en soms harde
taak is. Daarom kunnen er heel veel gevoelens van sympathie loven in Uw
hart en die mugen ook te voorschijn kernen. Maar eerst moet er iets gezegd
worden over datgene wat U alle vier raakt als raadsleden. U bent gekomen
in een geheel andere tijd, in een meer traditionele tijd als raadsleden.
Ik kom daar straks nog op terug. U bent n.l. op totaal verschillende
tijdstippen gekomen. Het wonrcJ "inspraak" was niet bekend. De aandacht
op de politiek wns misschien naar binnen op dorpse wijze even groot,
misschien zelfs groter dan nu. Do aandacht die do politiek in dc wereld
kreeg in de pers, radio en televisie, die er toen nog niet was, of
maar net, was voel kleiner. Dat hield in dat degenen, die zich als raads
lid presenteerden ook doorgaans niet dezelfde mensen waren als degenen,
die zich nu in een andere tijd als raadslid presenteren. Daarmede is niets
ten voordele van U gezegd cn niets ten nadele van die anderen. Het
blijkt dat onze. gemeente niet gcisolecrd leeft, maar dat wij in een an
dere tijd leven, waardoor ook onze politiek verandert en waardoor een
zo grote ingrijpende gebeurtenis voor onze kleine raad kan plaats vinden.
U moet als raadslid het algemeen belang dienon.
Ik geloof dat U dat gedaan hebt. Het is bijzonder opvallend dat mijnheer
Munters, van Dueren den Hollander en van der Werf, hebben gesproken
ever het sproken. Laten we er geen doekjes om winden. Onze scheidende raads
leden waren geen grote sprekers, maar zij waren aanspreekbaar. Onze scheidende
raadsleden hebben niet vaak het woord gevoerd, maar zij hielden zich aan
hun woord en men kon zo aan hun woord houden. Hot waren althans in deze
raad geen grote praters. Het weren daarbuiten dikwijls heel gezellige
praters en ook mensen waarmede te praten viel. Dit is allemaal eigenlijk
nl gezegd. Ik wil dat nu duidelijk benadrukken.
Als U de stroom van woorden ziet, die in ieder vertegenwoordigend li
chaam wordt uitgestort over de arme pers, over het arme publiek en
over de arme voorzitters en door de voorzitter over de hoofden van do
arme raadsleden vragen wij ons af op grond van welke motieven zij des
tijds raadslid zijn geworden, Misschien op grond van andere motieven
dan die van vandaag aan de dag gelden. De raad heeft thans meer glamour,
