19GB' T - 18 - 19. Voorstel tot beschikbaarstelling van een bijdrage in de kosten van een geschenk wnnr Hr? RtM-.nnzn'nl in het nieuwe Provinciehuis 21e wijziging gemeentebegroting De heer Bos: Voorzitter, hoeveel deuren in eigen gemeente schreeuwen om verf en onderhoud? Als Piggclmee in een bos uit een keulse pot achter een monumentale deur wil gaan zitten, dan behoeven wij nog niet het tovervisje te zijn. Ik ben tegen deze bij drage. De heer van Dueren den Hollander: Voorzitter, U zegt zo typisch "een bijdrage voor een geschenk'.' Daar haalt U eigenlijk mee aan, dat U zelf die hele dikke deur, die bronzen zware deur, ook niet een goed hart toedraagt. Dat wij dit al lemaal zo voorgeschoteld hebben gekregen, dat het dus over zoveel tonnen ge gaan is, dat pleit eigenlijk niet voor het gezicht van de mensen, die het ge maakt hebben. Ik ben daar dus tegen. Het staat te bezien of we in plaats van 150.G00,over de hele provincie niet kunnen volstaan met 15.000, We zouden dan geen 0,10 per inwoner kunnen geven, doch 0,01 per inwoner. Ik maak hier geen voorstel van, want dan wordt het misschien geblameerd. Dit moet dan echt uit het hart gegeven worden. Mejuffrouw Verhagen: Mijnheer de voorzitter, wij hebben eveneens met gemengde ge voelens dit voorstel ontvangen. Het ene voorstel (zie punt 4 van de agendaJ vraagt om verhoging van de inkomsten met hier en daar enkele dubbeltjes en even later een voorstel om een gedeelte van onze inkomsten weer beschikbaar te stel- len voor een geschenk aan het Provinciaal Bestuur. Ondanks deze eerste negatieve gedachte, moeten wij deze uitgaaf toch in een an der licht zien. Het is voor onze gemeente van groot belang, een zo goed mogelij ke verstandhouding te hebben met het Provinciaal Bestuur. Ook een zakenman geeft geschenken om een goodwill te kweken bij zijn leveranciers en afnemers. Niet omdat hij dit zo graag doet, maar eenvoudig om een zo groot mogelijke binding met zijn zaak te krijgen. Tevens - en dit is een verder argument - moeten wij er voor oppassen ons nage slacht niet met een erfenis achter te laten waarvan de schade niet meer of moeilijk te herstellen zal zijn. Overal wordt met het oprichten van gebouwen e.d. getracht zo zuinig mogelijk te zijn. Het gevolg is natuurlijk dat wij over een aantal jaren beschikken over kale en kille gebouwen. Voor de hand ligt dan een verwijt aan ons, dat wij in deze tijd te zuinig geweest zijn. Zij worden dan immers voor de zware taak gesteld deze nalatigheid te her stellen. Ondanks het feit, mijnheer de voorzitter, dat wij elk dubbeltje zelf tweemaal moeten omdraaien voordat wij het uitgeven is het volgens ons wel verantwoord een dergelijke Uitgaaf te doen. Wij zouden echter graag Uw college willen ver zoeken - en mijn collega's zijn het daarmee eens - er op aan te dringen bij het bestuur van de afdeling Noord—Brabant van de Vereniging van Nederlandse Ge meenten dit geld werkelijk te gebruiken voor een kunstwerk, zoals b.v. het genoemde gobelin en de toegangsdeur van het gcschenkenlijst je af te voeren. De voorzitter: Mijnheer Bos, U bent dus tegen, voor U sloeg de deur dicht. Dat deed de deur voor ons ook al. Mijnheer van Dueren den Hollander, er staat heel opzettelijk: een geschenk. Het gaat ons niet om de deur, liever helemaal geen deur. Een geschenk dat iets aardigs symboliseert, namelijk: een bijdrage van de gemeenschap Noord- Brabant voor het provinciehuis, dat als het goed is, toch ook ergens gemeen schapshuis voor die provincie moet zijn. Het college heeft ook gedacht om dit te halveren, maar omdat dit een eenmalige bijdrage voor dit provinciehuis is, hebben we dat niet gedaan.

Raadsnotulen

Fijnaart en Heijningen: 1934-1995 | 1968 | | pagina 61