- 7 -
Het plan voor uitbreiding van Heijningen past niet in het streekplan voor de
West-Brabantse Riviermonden. Een streekplan dat zoals elk ander alleen in
hoofdlijnen de te volgen structuur voor de verschillende kernen in de toe
komst aangeeft, dat slechts voor een bepaald aantal jaren dienstig is en dan
opnieuw moet worden herzien, maar waarvan gedeputeerde staten, indien zij dat
wensen, ook kunnen afwijken.
Dat de voorgestelde, zeer bescheiden, ontwikkeling van Heijningen ernstig na
deel zou betekenen voor het streekplan, doet denken aan een druilerige kleu
ter uit de kleuterklas, die met twee snoepjes in z'n hand tegen een ander
jongetje zegt; "Jij krijgt er toch lekker geen, want je bent m'n vrindje niet
en je komt in mijn kraampje niet te pas".
Wij van de P.PaD. hebben nou eenmaal gezegd dat je in ons raam niet past,
jullie voorzieningen patroon is van zeer laag niveau, je kunt wat ons betreft
.verder creperen, dat is dan discriminatie nieuwe stijl, want wij zeggen dat
een andere nevenkern (Helwijk) waar notabene geen enkele voorziening is, tot
een leefbare gemeenschap van 300 a 400 woningen moet warden uitgebreid.
Wij zijn daarmee wel inkonsekwent en we hadden eerst nog wel aan enige uitbrei
ding voor jullie gedacht, zodat een 6 klassige lagere school zou kunnen flo
reren, maar ook dat niet meer. Wij moeten onze zin hebben, koste wat kost.
Dat is democratische ambtenaren dictatuur.
't Zal de vraag zijn, dat indien een groot industrieel zou zeggen; "Ik wil
daar en daar zoveel woningen hebben", of men dan nog zo'n verdwaasd halstar-
rig standpunt zou innemen. In 1810 werden twee dorpen Fijnaart en Heijningen
tot één gemeente verenigd. Van deze twee is Heijningen tot nevenkern getorpe
deerd. 't Zal me werkelijk benieuwen als misschien anno 1970 drie dorpen tot
één gemeente worden samengesmolten, wie van de drie dan de nevenkernen zul
len zijn en of men dan ook konsekwent zal doorredeneren, dat op grond van het
streekplan ook in die nevenkernen geen uitbreiding meer mag plaats hebben.
Fijnaart, hou je vast.
Ten tweede, mijnheer de voorzitter, de bevolkingsafname.
Wanneer ik deze passage in do brief van de sub-commissie lees, dan zou bijna
(en ik herhaal met nadruk bijnaj de gedachte post vatten dat vanuit deze raad
zaal iemand de dicteerder is geweest en de commissie een ijverige leerling
die het gedicteerde gretig en zonder fouten overschrijft.
Van 1960-1967 heeft de bevolkingsafname 2°/o bedragen en daalde zij van 1200 -
1035. 70/g van dat vertrek was gericht op Fijnaart, omdat de relatie Heijningen -
Fijnaart vrij intensief is en er geen aversie bestaat zich in Fijnaart te vestigen.
Zoiets is natuurlijk je reinste onzin. Men was, wilde men een woning hebben,
in genoemde jaren wel gedwongen zich in Fijnaart te vestigen, omdat men in
Heijningen totaal goen woningen bouwde en men aan het loket van het gemeente
huis te horen kreeg, als je een woning wilt hebben, kom je maar hier wonen.
Het beleid van het college was mogelijk juist speciaal daarop gericht. Door
dat gedurende 3 jaar lang onophoudelijk door de Heijningse raadsleden op wo
ningbouw werd aangedrongen, zijn in 1966/1967 een tiental woningen gebouwd.
Wat de huur betreft de duurste in de gemeente. In tegenstelling tot de gege
ven lezing van de sub—commissie en ondanks de hoge huur, staat geen enkele
dezer woningen ongebruikt. Trouwens het inwonertal hanteert men maar al naar
gelang het te pas en het best gelegen komt. De 1035 hier, waren er op 12 ja
nuari 1967 volgens U, mijnheer de voorzitter, maar 509. Een wel zeer willekeu
rige hantering van het inwonertal.
Ten derde, de ligging van Heijningen ten opzichte van het industrieterrein.
Naar het oordeel der commissie te dicht bij. Men hanteert hier een wel heel
diep gezocht argument, dat door kortzichtigheid zijn dool totaal voorbij schiet.
Dinteloord immers is even ver van Dintclmond verwijderd als Heijningen. Niet
temin wees men Dinteloord als de toekomstige woonkern aan. Overigens betekent
deze ligging, gezien de schone industrie op een niet super regionaal terrein,
noch voor Dinteloord noch voor Heijningen iets.
