-6-
open en allerhartelijkste samenwerking met de bestuurders van de gemeenten die ons
omringen, Ik hoop ook, in dit verband, dat de Rijksoverheid in overweging zal willen
nemen, juist in het gebied van deze gemeente, de Noord-Westhoek van Brabant, een
kerngemeente of een kern- of ontwikkelingsgebied aan te wijzen.
U zult mij niet kwalijk nemen, als ik op dit moment niet verder inga op de vraag
stukken die ons wachten. Indien ik dat deed, zou ik slechts overijld en voorba
rig te werk gaan. Deze paar punten, waarvan ik weet dat ze U allen zo bezig hou
den, heb ik evenwel juist hier en op deze dag willen noemen.
Het geloof in een goede samenwerking is bij mij op een bijzonder prettige wijze
versterkt door de manier waarop U en de bevolking ons hebben verwelkomt - en de
manier waarop Uw gemeentesecretaris en de gemeenteontvangerde heren Korten en
Bouman deze installatie binnen enkele dagen hebben voorbereid. Eigenlijk vrees
de ik de tijd voor een goede voorbereiding, zelfs voor goede ambtenaren te kort.
Ik had echter buiten de heer Korten gerekend, voor wie, met zijn team, geen tijd
te kort bleek. Het is voor mij een grote steun, te weten dat dit vlotte apparaat,
waarmee de dienst GEMEENTEWERKEN onder leiding van de heer SNATERSE in snelheid
wetijverde, achter mij staat.
En nu dan,mijne heren, tenslotte. De heer Munters zei mij, dat een goede preek
niet lang hoeft te zijn. Hij zal het mij niet kwalijk nemen, als ik mijn preek
iets langer maak, juist om hem te bedanken voor alles wat hij als loco-burgemees
ter gedaan heeft. De functie van wethouder is in een kleine gemeente een - zij
hot belangrijke - bijbaan. Voor de heer MUNTERS lag dat de laatste 7 maanden an
ders? Zijn landbouwbedrijf werd een hobby, een ontspanning. Zijn beste krachten
gaf hij aan de gemeente. Ik prijs me gelukkig, dat ik met hem £n met de heer van
Sprundeldie ons eveneens zo hartelijk welkom heette, het College van burgemees
ter en wethouders zal mogen vormen.
Mijn definitieve laatste v/oord - vandaag dan - mijne heren, zou ik tot U bij uit
stek willen richten. Tot U niet alleen persoonlijk, maar tot U als vertegenwoor
digers van deze gemeente, van deze gemeenschap van mensen,Fijnaart en Heijningen,
waarvoor wij allen werken. Deze gemeenschap staat achter ons allenc Hoe ook ple -
zier in het werk, animo, ambitie, eerzucht en boter op ons brood ons zullen lei
den - en natuurlijk zullen ze dat - in eerste en laatste instantie moet er het
feit zijn dat wij voor oen gemeente werken, U die door die GEMEENSCHAP gekozen
zijt en haar vertegenwoordigt - ik, die zal pogen haar eerste burger, haar burger
vader, haar burgemeester te zijn. Als wij ons dit wonderlijke, dit kostelijke en
kostbare feit bij voortduring realiseren, kan het niet anders, of wij zullen steeds
beginnen en eindigen tenslotte met die gemeenschap van mensen:DE GEMEENTE FIJNAART
EN HEIJNINGEN. MIJNE HEREN RAADSLEDEN, WIE VAN U MAG IK NAAR AANLEIDING VAN HET
GESPROKENE HET WOORD VERLENEN?
De heer van Dis: Mijnheer de voorzitter, het doet mij genoegen, ook mede namens
de heer de Wit, U en mevrouw hartelijk welkom te mogen heten. U als voorzitter
van de raad dezer gemeente en Uw gezin in de samenleving van Fijnaart en Heij
ningen.
Ik hoop dat U en Uw echtgenote zich volledig aan weten te passen bij de levens
gewoonten, het eigene dat elke plaats heeft, zo ook deze gemeente.
Bij een gelegenheid als deze is het prettiger een woord te spreken dan bij een
afscheid. Men kent elkander nog niet en men behoeft dan ook niet beurtelings el
kander pluimen op de hoed te steken.
Burgemeester, U staat aan de vooravond van een taak en opdracht welke U vrijwil
lig op U genomen hebt. Uw functie in de samenleving brengt als vanzelf mede, dat
U aan de weg timmert, waardoor Uw werk door velen, zo niet door iedereen op zijn
waarde wordt getaxeerd en met of zonder kennis van zaken wordt beoordeeld. U
timmert echter niet alleen. U doet dit in samenwerking met anderen, doch U moet
uiteindelijk vorm geven aan het geheel, ook vaak volgens architectuur van derden,
wat het gestalte geven vaak bemoeilijkt. En toch burgemeester rust in zekere
nate de verantwoordelijkheid op Uw schouders. Een verantwoordelijkheid, die ge
makkelijker wordt naar mate U de gemeentewet als basis en leidraad neemt bij Uw
werk en deze niet, zo als maar al te vaak gebeurt, om de een of andere reden ne
geert, waardoor aan de rechtszekerheid in de samenleving tekort wordt gedaan.
