GEMEENTE FITNAART EN HEIJNINGEN
nUPOON tMMM WlfMK.OMV.tMN
Handelingen raadsvergadering van 9 maart 1962»
DevoorzitterIk open deze vergadering en verzoek U een ogenblik stilte
in acht te nemen.
Voor het eerst in 1962 komen wij thans in vergadering bijeen. Ik hoop zeer
dat het nieuwe jaar voor U allen goed is begonnen. Voor de heer van Hoof
is dat in ieder geval zo, nu hij de eerste vergadering van dit jaar weer
in ons midden kan zijn en ik wens hem geluk met zijn terugkeer hier in deze
zaal, dat in ieder geval betekent dat zijn gezondheid minder te wensen
overlaat dan in het korte verleden. Ik hoop ook dat de voortzetting van
het nieuwe jaar voor ieder van U vele momenten zal opleveren die U gaarne
in de herinnering zult willen bewaren.
Wij leven thans in een tijd vol onzekerheden. Wanneer wij ons verdiepen in
de internationale persberichten zien wij overal vraagtekens: vraagtekens
die zich vaak ontplooien tot diep en onbegrijpelijk menselijk leed, ver
oorzaakt door losgeslagen hartstochten, gebrek aan beheersing, intriges,
mensonwaardig gedrag en corruptie.
In or- land leven wij nog betrekkelijk op een eiland dat wordt gekenmerkt
door regelmaat en rust. Het is moeilijk om in ons land hartstochten te
doen oplaaien. Deze omstandigheid heeft de Nederlandse bevolking'heel
wat leed bespaard, maar helaas heeft dit toch ook zijn schaduwzijde,
Vaak vergroeit dit flegma tot een onbegrijpelijke en onverantwoordelijke
onverschilligheid, De werkelijke belangstelling b,v, voor de quaestie
Nieuw-Guinea, die onze regering zoveel zorg baart, is veelal ver te zoeker
Een ander voorbeeldf tijdens de collecte ten bate van de anti-honger actio
maakte oen inwoner van onze gemeente jegens de collectant de opmerking:
Ik geef hier niet voor, je maakt mij niet wijs dat er nog honger is op dezi
wereld!
Deze onverschilligheid is vaak onbewust, maar spruit toch ook wel eens
voort uit kortzichtige ideeën van vermeend eigenbelang.
Gebrek aan belangstelling beperkt zich helaas niet tot de internationale
quaesties» Ik geloof zeker, dat de bewoners van onze gemeente - en dan
bedoel ik niet diegenen die "Wel weten dat ze hier een uitzondering op
maken - nog steeds te weinig beseffen welke enorme veranderingen op til
zijn. Zij staan te weinig kritisch - opbouwend kritisch bedoel ik - tegen
over de structuurwijzigingen in de Noordwesthoek, Zij beseffen te weinig
dat het aanpassen aan deze wijziging niet alleen een zaak is voor raads
leden, besturen van landbouw^ en vakorganisaties, het gemeentebestuur
maar dat iedereen, elk gezin, ieder die woont en leeft in deze streek
zich terdege rekenschap dient to geven van de omstandigheid, dat wy met
een bliksemsnelle vaart bezig zijn van oen van de meest geïsoleerde ge
deelten van Brabant te veranderen in de toegangspoort van dit gewest
Dat betekent dat de leefgewoonten 'sullen veranderen en dat zijn verande
ringen die zullen doordringen tot in elk gezin. Bedenkt slecht wat een
verschil het zal zijn voor de rijpere jeugd indien zij de mogelijkheid heb
ben om met de snelbus in ruim eeh half uur in Rotterdam te zyn*
In onze ogen zullen er goede eh kwade veranderingen zijn» Ik geloof niet
dat wij er goed aan doen nu al eert Scherpe balans op te Qiaken van wat daa
goed of kwaad zal zijn, maar wél mbeteh wij er ona mentaal op voorbereide^
dat ze komen en dat wij ons hoe dan sok zullen mgeten aanpassen» Doen wij
dat niet, dan zullen zij ons overvallen en dan zullen de spanningen ont
staan die altyd kwaad zijn.
Dit verbroken isolement betekent In Ieder geval voor onfe gemeente een
breder en algemener contact mét de omliggende gemeenten èn b*ei allerlei
instanties die met de ontwikkeling viwi onze gemeente te maken fcé^ben»
