c 1
I
'■n
dit gebied als dat dat niet toereikend is geweest, moet men dan tot de
gene die verantwoordelijkheid dragen op dit terrein, en dit is maar
zelden het gemeentebestuur, niet zeggen, praat wat minder en doe meer?
De mens is zo kortzichtig, collega, en al is het spreekwoord; "regeren is
vooruit zien", iedereen bekend, hoe zijn we geneigd de situatie te beoor
delen naar de toestand van het moment. Weet U nog, dames en heren, hoe we
verrast werden, door de laatste bestedingsbeperking, zodanig, dat zelfs
Hare Majesteit de Koningin door de hoge werkloosheid hier verschrikt, een
bezoek bracht aan Etten en de streek.
Laten we ons op dit moment weer niet verschalken door de lantastische
hoge coniunktuur van dit moment, waarin wederom door een grote verre af-
ctandsoendel en een grote vraag naar arbeidskrachten de ware situatie
wordt versluierd. De waarheid is, dat West-Brabant, en met name dit ge-
j <5+ ruktureel nog steeds kampt met een groot gebrek aan werkgelegen-
heid' En daarom? zeg ik O, collega, weest op U. hoede. Jin ik zou hier de
woorden van Heine willen toevoegen: "Nach den fetten Kuhen, kommen die
Mageren. Nach den Mageren, kar kein Fleisch".
Met deze losweg geplaatste opmerkingen, collega, heb ik U gezet in de
kern van de problemen, die U te wachten staan. Moeilijk, maar interessant
en boeiend, en voor een actief mens een genot, en voorrecht om hieraan
"ts mos-en medewerken# i
Daarbij komt U te staan tussen een bevolking, die haar fouten heeft,
maar waarvan ik persoonlijk ben gaan houden, en die ik al word ik honderd
iaar oud nooit vergeten zal. De jaren die we hier doorbrachten, tussen
J bevolking en in deze heerlijke ambtswoning, (alleen een uur geleden
heb ik met emmers het water dat van de goten kwam moeten stuiten).Met
deze wethouders, raadsleden en medeingezetenen waren het prachtige en ge
lukkige jaren. En ik wens U, Uw vrouw en Uw gezin deze ook toe, van ganze
harte en in de overtuiging, dat U met Uw gaven en Uw karakter tussen deze
meniknmagSniet zeggen, dat U met de raad geen last zult hebben, dat zou
e optimistisch gesproken zijn. Maar hoe vervelend, hoe bekrompen, hoe
moeilijk dikwijls een raadslid zich kan voordoen, ik kan me voor de demo
cratie in het algemeen en voor de burgemeester in het bijzonder geen beter
instituut voorstellen dan een gemeenteraad, die met name de burgemeester
c+peds dwingt om zijn doen en laten kritisch en angstvallig te controle
ren Zijn ze hier dan lastig? Neen, het zijn stuk voor stuk vrienden van
me én ik zeg er geen kwaad van. Maar op het moment dat je denkt dat ze
•t ie hand eten? worden ze lastig. Onverwachts. Je zou kunnen zeggen,
maar ook weer voorzichtig: "het zijn net kinderen". Maar hoe is het:als
je met kinderen uit vissen gaat kom je onherroepelijk met natte broeken
Geachte collega, geachte gemeenteraad, zijn allerhartelijkste gelukwen
sen met respectievelijk deze prachtige gemeente en deze uitstekende burge
meester Moge U, collega, en mevrouw Oderkerk, hier even gelukkig zijn als
wii °warén moge het U, collega,met Gods zegen, gelukken om deze gemeente
tot nog grotere welvaart te brengen;in geestelijk en materieel opzicht
en in lengte van jaren!
Vervolgens geeft wethouder Pijs het woord aan burgemeester Alberts van
Rucphen die zich met de volgende woorden tot de vergadering richt:
"Mevrouw,Mijnheer de Burgemeester, Hooggeachte vergadering,
Als oudste van Uw buurtburgemeesters is het mij een voorrecht U van
daag van harte geluk te wensen, omdat het tijdperk van onze collega/vriend
Godwaldt op een zo voortreffelijke wijze is overbrugd geworden via wet
houder Pijs naar de nieuwe periode Oderkerk.En we zijn blij voor de hele
'zorgelijke ontwikkeling, die West-Brabant kent. Ik kan gerust onderschrij.
ven wat Godwaldt zojuist heeft opgemerkt, nl.dat wij zo'n beetje in een
sfeer dreigen te komen van "sjonge sjonge wat gaat het nou toch allemaal
geweldig goed in West-BrabantIk denk dat we de komende tijd eigenlijk
alsmaar zullen moeten blijven onderlijnen, "laat dat mistgordijn nu maar
eens wegtrekken en constateer dan eens rustig en duidelijk hoe de feite
lijke omstandigheden zijn.Dan zal het eenieder duidelijk zijn, dat er
nno- 7PPT veel in a"ie ontwikkeling van West-Brabant moet gebeuren: een
ontwikkeling waarin een van de sterkste hefbomen ook het%eleid van de
,i? xS^'i"
j
J v.
- ''i
0-
O too.;; il'.i'j
