9 b jt>m 34 our ro# /-%* *-~^' J>*tASt* 41 Me-f ^/o'Va/ V V4. lij is van meaning dat een behandeling,zooals deze Hiei plaats heeft hst absèiuut overbodigmaaktdat lij en zijn me deraads leden hi ei? in den tijdali jkea. game ent a-raad zitting hebben. Hij steunt dan ook het voorstel dit aan Gedeputeerde Staten inronda bewoor dingen te berichten. Dit voorstel wordt met algemeens stemman aangano men. 4. Vv3 Zijn thans - aldus da Voorzitter - zoover ge vorderd dat ar cijfers kunnen worden bekend ge maakt mat betrekking tot den woningbouw. Hat^ is nog wel een ©pen vraag of het Rijk met deze stichtings— tosten accoord zal gaan. Van die zijde wordt n.l. he standpunt gehuldigd dat grsndkostan beperkt blijven tot een maximum van F 600,per woning,waarboven deze raming verre uitgaat. Dit standpunt is heel aar dig,maar per slot wordt er toch in ieder gemeentelijk grondbedrijf ernstig naar gestreefd de kosten,welke aat gevolg zijn van aanleg van rioleoring,straten, ;r©ttoirsplants©«nen e.d. zoo billijk mogelijk over de verschillende perceelen te verdoelen. Ia verband met de dure prijzen van materialen is het geen won der te noemen dat de raming van stichtingskosten bo ven het gestalde maximum uitgaat. D@ Voorzitter stalt de vergadering echter voor on der liet juk door te gaan,indien uit overlag zou blij ken aao een annex* oan&punt tengevolge zou hebben da de woningbouw niet zou doorgaan. Uiteraard staat toe eerst later de mogelijkheid open een nauwkeurige be cijfering van kosten te maken,zoodat ookdan eerst een definitieve exploitatie-rekening kan worden opge maakt Het lid Luijten vindt dat de getaxeerde grondprij zen, zooals deze in de raming zijn opganomen,absoluut e laag moeten worden genoemd. Ris de Voorzitter Repliceert dat in deze deskundi ge taxatie echter bezwaarlijk willekeurigs wijziging ran worden gebrachtbrengt het lid Luijten in het nidden dat het geen schade-vergoeding heetan kan naai lit luttele bedrag voor den besten bouwgrond in de emeente Dg Voorzitter bestrijdt dit. In zoovele gevallen sijn particulieren de dupe van beperkende maatrege len van de overheid als bv. verbod tot uitvoer- of Invoer van bepaalde artikelen,hetgeen noodzakelijker wijze tengevolge heeft dat lm— en exporteurs in ern stige mate worden getroffen. Voor deze- en dergelijke gevallen wordt echter evenmin schade-vergoeding toe gekend. Vanzelfsprekend behoort de waarde der te ont eigenen perceelen te worden vergoed. Trouwensniemanc Hïhoeft met deze taxatie accoord to gaan. Allereerst s er nog een andere wijze van taxatie door Burge meester en wethouders gesuggereerd/" Teaelette kan men zelfs de onteigening en de daarbij te bepalen e]iade-vergoeding afwachten. Het lid Luijten merkt op dat het Sint Elisabeths- osticht i.e. achter onmogelijk schadeloos kan worden gestald. Het lid Braat meent te moeten concludeeran dat het bezwaar van het lid Luijten zich keert tegen ont eigening ia het algemeen. Naar zijne meening ver keert het Sint Elisabethsgesticht namelijk in een veel gunstiger omstandigheid dat menige boer. Het a/iroróet£>*- ye 6 c ;>»«s>y if*r

Raadsnotulen

Etten-Leur: 1936-1979 | 1946 | | pagina 40