De voorzitter kan de reaktie van de kerkeraden goed begrijpen,
want doordat de raad besloten heeft de raad van elf te ont
vangen, is die kwestie in de politiek getrokken en krijgen
burgers daarmee te maken. Burgers kunnen daarover danook een
oordeel geven. Dat is hun democratisch recht.
Aan de andere kant vindt spreker, dat zij, die vanuit de bij
bel bezwaren maken tegen het optreden en handelen van anderen,
zich daarmee bijzonder kwetsbaar opstellen. Het normenkomplex
zoals dat vanuit de bijbel tot ons komt, is veelomvattend en
gaat ontzaglijk diep. Dat grijpt diep in in een mensenleven.
Wie zal daaraan in alle opzichten voldoen?
Dat betekent dus, dat, wanneer iemand de moed heeft om aan
de hand van de bijbel te bekritiseren (spreker zegt niet dat
dat niet mag of dat de kerkeraden het op een verkeerde manier
hebben gedaan), men uitermate voorzichtig moet zijn, omdat
men zelf zo heel gemakkelijk op een ander punt in de fout
gaat en dan het oordeel over zich zelf des te groter haalt,
zelfs ten koste vaak van de naam die men wil verdedigen.
Spreker wilde dit in het kort opmerken, voordat de discussie
begint.
De heer Sturris zegt het volgende:
"Mijnheer, de voorzitter,
"Naar aanleiding van punt 19 van de ingekomen stukken stel ik
"er prijs op in deze vergadering daarover een verklaring af
"te leggen. Temeer omdat het verzoek tot ontvangst op het ge
meentehuis van dit "optochtelijke gebeuren" in besloten ver
gadering is behandeld. Dergelijke ingrijpende zaken mogen
"toch wel openbaar worden afgehandeld?
"Met meer dan gewone belangstelling heb ik daarom kennis ge-
"nomen van dit pastorale schrijven aan de plaatselijke over-
"heid. Het is zonder twijfel de taak en de roeping van de Kerk
"het Woord Gods tot meerdere erkenning te brengen.
"Zij dient daartoe ook de overheid te gedenken in haar gebe-
"den "opdat wij een stil en gerust leven leiden mogen" (1
"Timothëus 2:2).
"De kerk ontleent die verplichting aan de wetenschap, dat de
"overheid van God met gezag is bekleed, "want alle machten
"die er zijn, die zijn van God geordineerd, het volk ten goede"
"(Romeinen 13x^/3).
"Het is tevens de taak van de kerk de overheid daar op te wij-
men en te vermanen. Zeker wanneer in het onderhavige geval
"op afkeurende wijze het besturen als het ware te grabbel
"wordt gegooid. Denkt u zich eens in!
"Door God met gezag bekleed "het volk ten goede" en daar
"tegenover dit overdragen aan een "Prins" met zijn "Boeren-
"raad", die zich binnenkort op een alleszins aanvechtbare
"wijze zullen gedragen, daarin aangemoedigd door het plaatse
lijk gemeentebestuur.
"In plaats van beteugeling van het kwaad wordt het openlijk
"gestimuleerd en erkend. Alle normen en zeden worden over
boord gezet en de mens stelt zichzelf tot norm, met instem
ming en openlijke erkenning van de overheid in onze burger
lijke gemeente.
"Daarbij komt dat een grote groep in de gemeente, die deze
"zaken zozeer strijdig achten met Gods woord en hun gods-
"dienstige gevoelens worden genegeerd door deze openlijke
"erkenning.
