-4- Bij deze gelegenheid gebruikte een spreker een frans spreekwoord n.l. "partir c'est mourir un peu", hetwelk betekent "vertrekken is een beetje sterven". Spreker meent dat bij dat afscheid dit spreekwoord wel op z'n plaats was. De wijkverpleegster heeft in haar werk sterke, emotionele banden opgebouwd met haar patiënten. Zij zal zich daardoor nauw verbonden hebben gevoeld met haar patiënten en omge keerd de patiënten met haar. Haar vertrek zal ongetwijfeld iets tragisch hebben gehad, omdat deze banden verbroken v/orden. Bij een afscheid van raadsleden ligt dat anders, meent spreker. Ongetwijfeld zullen de heren Boluijt en Vriens banden hebben opgebouwd met politieke geestverwanten achter hen en met de burgers. Dit is ook nodig om het werk als raadslid te doen. Die banden zullen echter niet zo emotio neel zijn geweest als die tussen een wijkverpleegster en haar patiënten. Voor wat het werk in de raad betreft, ligt het nog wat lichter, omdat men als individueel raadslid niets is, maar de raad is alles, zoals ook in de gemeentewet staat vermeld. Een individueel raadslid kan geen beslissingen nemen, de raad beslist collectief. Het raadslid vertrekt, maar de raad blijft. Het is dus een betrekkelijk koele aangelegenheid, dat een raadslid ver trekt, omdat de zaak gewoon doorgaat. Spreker zegt, dat een politieke loopbaan niet ophoudt bij het raadslidmaatschap, omdat men nog volop in de politiek bezig kan zijn. De voorzitter voelt toch een brokje weemoed bij het afscheid van twee personen, die beiden geruime tijd deel uitmaakten van het gemeentelijk bestuur. Over en v/eer gaat er toch iets gemist worden. Daarom v/il spreker deze gelegenheid niet ongemerkt voorbij laten gaan, ook al bestaat de moge lijkheid, dat de heren Boluijt en Vriens terugkomen in de raad. Zij staan immers nog op de lijst van kandidaten. De voorzitter memoreert de loopbaan van de heer Vriens, die van september 1970 tot september 1978, twee ambtsperioden dus, raadslid is geweest. Een te kort tijdvak om diepe voren achter te laten, meent spreker, maar toch te veel jaren om te zeggen dat hij geen sporen achterlaat. De voorzitter vervolgt, dat de heer Vriens vanaf de instel ling van commissies, lid is geweest van de commissie open bare werken en van de commissie herbouw gemeentehuis. De heer Vriens heeft daarin een waardevolle inbreng gehad vanwege zijn deskundigheid en achtergrond. Hij meent, dat de heer Vriens dit wérk altijd met veel plezier heeft gedaan en kan zich voorstellen, dat het pijn doet om dit werk af te moeten staan. De voorzitter heeft dhr .Vriens leren kennen als een strijd vaardig man. Het college heeft daarmee weieens een beetje problemen gehad. De heer Vriens heeft een behoorlijke dosis assertiviteit. Dit woord vindt men niet in van Dalen, maar spreker heeft dit al meermalen gelezen in de. krant. Het is één van de doelstellingen van de Open School. Het betekent dat men mensen weerbaarder wil maken in de samenleving. -5-

Raadsnotulen

Dinteloord: 1946-1996 | 1978 | | pagina 112