-1 9-
Het was n.l. zo: In die jaren kon je niet op één dag van
Alphen a/d Rijn naar Dinteloord reizen, want dan kwam je
beslist te laat. Dus je ging al een dag van tevoren op reis
en je overnachtte in Zevenbergen, werd daar 's morgens door
een afvaardiging van de gemeenteraad begroet en uitgenodigd
om in de auto te stappen. Zo ging het toen in die tijd.
De heer van der Riet was toen loco-burgemeester, die bleef
natuurlijk op zijn post. De delegatie werd aangevoerd door
de heer Valkenburg. We zaten daar toen 's morgens om tien
uur bij die familie, waar ik logeerde, een kop koffie te
drinken en plotseling stond de heer Valkenburg op en zei:
"Burgemeester het is tijd". Dit was toen de eerste keer,
dat iemand burgemeester tegen me zei.
In de beginjaren hebben we het zeer moeilijk, maar wel goed
gehad. Ergens is het toch goed om een zware taak op je
schouders te krijgen. Ten eerste weet je wat je doen moet
en ten tweede smeedt dat wel een band tussen de verschillen
de personen, die deze zware taak op de schouders krijgen.
Bedankt meneer Valkenburg, voor uw woorden en voor de
prettige herinnering, die u opgeroepen hebt.
Tenslotte meneer de Frel, ook mede namens de heer Stange.
Beide heren hebben de raad verlaten en ik heb ze toentertijd
toegesproken en bedankt voor wat zij in de raad gedaan
hebben. Ook in die jaren waren er meningsverschillen, maar
om de een of andere reden hebben wij toch elkaar leren
waarderen. Ik ben het volkomen met u eens, dat in een poli
tiek gemeleerde raad, de meningen wel eens tegenover elkaar
kunnen staan. Je moet dan de kunst verstaan om met respect,
eerbied en verdraagzaamheid elkanders mening te kunnen aan
horen, eventueel te weerleggen en niet in het persoonlijke
vlak de zaak te bekijken. Ik heb daar in de raad vroeger een
heel enkele keer wel eens stelling tegen moeten nemen,
opdat men niet ging debatteren, een gemeenteraad onwaardig.
Zakelijke meningsverschillen en principiële uiteenzettingen,
niets geen bezwaar, natuurlijk niet. Leve de democratie,
maar geen persoonlijke uitvallen van de een tegen de ander.
Ik dacht, dat dit o.a. de taak was van de voorzitter.
Mijne dames en heren.
Dit kwartiertje is uitgelopen tot twintig minuten. Ik dacht
dat ik het hierbij moest laten. Nog één ding. Ik moet toch
wel mijn bijzondere waardering uitspreken aan de organisa
toren van dit festijn, dat zij omwille van de situatie van
de gezondheidstoestand van mijn vrouw, alle festiviteiten
in drieën geknipt hebben.
Deze eerste zitting is, wat mij betreft, goed verlopen en
ik ben daar zeer dankbaar voor.
Ik hoop, dat de tweede en derde zitting ook zo zullen ver
lopen
In de eerste plaats ben ik door uw woorden en in de tweede
plaats door uw geschenken bijzonder onder de indruk ge-
Nog in algemene zin, ook namens mijn vrouw, hartelijk datfk!
komen
Niets meer te behandelen zijnde en
niemand meer het woord verlangendesluit
de voorzitter de vergadering.
De wethouder, De voorzitte
