- 5 -
"De raad nam daarom indertijd het standpunt in dat het
niet aangaat om iemand een stukje grond in de polder toe
te wijzen, zonder dat de mogelijkheid bestaat daarop
normaal een bedrijf te kunnen uitoefenen.
"Hierdoor werd een minimum gesteld van één H.A. De land-
^bouwers in de raad zullen het toch ook wel met mij eens
zijn, dat de door burgemeester en wethouders voorgestelde
hÏÜ1 e "tonaal onvoldoende is. Wij hebben te maken met de
thans geldende voorschriften. Vooral daar het hier betreft
twee landbouwers die bovendien een melkerij hebben, is de
gevraagde grootte van een H.A. zeer billijk. Dat het
niet verder gaat, heeft hier niets mee te maken.
De gemeente is redelijk verplicht aan beiden het totale
stuk grond toe_te wijzen. Trouwens daar is het ook voor
aangekochtMijnheer de voorzitter dit is een rechtvaar-
en ee:9' verantwoorde daad, en geen gevoelskwestie,
if Pacht zitten ze altijd op een schopstoel en v/orden
ii-ue' wann®e:r' he provincie toch nog de grond nodig zou
hebben, in een hoek gedrukt, waarop het praktisch bijna
niet mogelijk zal zijn hun bedrijf uit te oefenen. In het
voorstel van burgemeester en wethouders wordt gezegd, dat
dan tweemaal vergoeding wordt toegekend. Dit is helemaal
"niet het geval.
JJIn de eerste plaats wordt de grond al duurderverkocht dan
de gangbare prijs. De prijs van de grondkamer was in 1951
ongeveer 5.000,= per H.A. Deze prijs is nu gestegen tot
"ongeveer ƒ.4.000,= per H.A.
||Maar deze mensen betalen al een waarde van ongeveer
iiv* j per H.A., zodat hierin al is opgenomen een
bedrag, waarop de heer Peeters in de vorige vergadering
"doelde.
Dan hebt u mijnheer de voorzitter, zoals in het verzoek-
ischrift staat, ook al voorlopig toegezegd mede te werken
e grond voor de koopprijs, dus zonder pachtersvergoeding
enz. aan de twee personen door te verkopen,
nnf wijnu uw houding in deze verklaren
Ook heb ik gezien op de begrotingswijziging, dat alle
kosten op de wederopbouw worden gebracht, ook de pachters-
"Fn? en een zelfde post, van ontvangst van het rijk.
((Dit is juist mijnheer de voorzitter.
yh-tvloeisels van het wederopbouwplan en dan horen
hie daar thuis. De meerdere dan normale kosten moeten het
^rijk en de gemeente betalen. Het rijk vergoedt toch ook
ii^ v worden gemaakt voor het verplaatsen van
net bedrijf, aanleg weg, waterleiding, licht enz.
De gemeente heeft eveneens een zedelijke plicht om de
meerdere kosten voor haar rekening te nemen; wij zouden
"het zo kunnen zeggen;
i|de onrendabele kosten betalen èn rijk èn gemeente, en de
^rendabele de oorlogsslachtoffers. Voorlopig zal de gemeente
wel alles moeten betalen maar bij de algehele afrekening
zal mijns inziens ook het rijk wel een gedeelte voor zijn
"rekening nemen. J
J'Hoe is dit bij wed. Vogelaar gebeurd Op dezelfde wijze
moeten wij deze zaak voor deze mensen oplossen. Wij heb-
ben nu niets meer te maken met P 67; dit ging over ont
eigening maar niet over toewijzing,
JJOok het perceel Wed. Vogelaar groot 1 H.A. is toegewezen
grond van de wet materiële oorlogsschaden, even goed
ais met de toewijzing van deze mensen gebeurd. Gelijk
"monniken, gelijke kannen. sL~
Dan zal de waarde van de gebouwen, indien het door zou
gaan dat de provincie daar een weg zou doorleggen,
zodanig dalen, dat het alleszins billijk is dat hun
daarvoor een vergoeding wordt gegeven.
(|Dit zou dan slechts éénmaal zijn dat een vergoeding wordt
toegekend. Of vindt u, mijnheer de voorzitter, dit een
vergoeding als deze mensen nog meer als een dubbele prijs
"voor deze grond moeten betalen
