4.
Hoe vaak ook sprak zij niet een woord van bemoediging tot ons, die in
het overweldigd Vaderland hunkerend naar de radio luisterden en dit konink
lijk woord onder elkaar verder uitdroegen.
Daarna beleefden wij nu alweer drie jaren lang, de gelukkige hereniging
van Oranje en llederiand. Ik behoef U niet in herinnering te brengen war er
trilde in onze zielen, toen wij vernamen, dat Zij, onze Landsvrouwe we der
ail de vrije vaderlandse bodem betreden had.
Helaas bleek Zij te veel van Haar krachten te hebben gevergd en noopte
overgrote vermoeienis Haar op 12 Mei 1948 ten tweede male Haar toevlucht te
nemen tot een Regentschap, terwijl zij de troonswisseling op dringend verzoek
van Haar dochter, Hare Koninklijke Hoogheid Juliana, uitstelde tot na het
jubileum
Wanneer wij dan thans terugdenken aan deze Moeder des Vaderlands, een
eretitel haar door een dankbaar Volk gegeven, past het ons bovenal Hem te
loven en te danken, die ons in Koningin Wilhelmina 50 jaren lang een Vorstir
schonk van wie het Woord "Christus voor alles" bekend was niet alleen, doch
dat zij evenzeer ook in practijk bracht.
En in deze geest is het ook, dat zij haar Koninklijke dochter, Juliana
opvoedde, die thans de wel zeer zware taak van Haar mocht overnemen.
Het is vol vertrouwen, dat Zij de teugels van het bewind aan haar doch
ter overliet, het is ook met evenveel vertrouwen, dat wij het gezag op deze
Oranjetelg zien overgaan.
Koningin Juliana heeft als Kroonprinses ruimschoots gelegenheid gehad
zich op haar latere taak voor te bereiden. En deze gelegenheid heeft zij
geenszins ongebruikt voorbij laten gaan. Op vele wijze is zij met ons Volk
in aanraking gekomen. Bij veel plechtige en feestelijke gelegenheden ver
gezelde Zij haar Moeder, maar het is toch speciaal het lenigen van noden,
waartoe Zij zich voelde aangetrokken. Als Voorzitster van het liedRode Kruis
b.v. en nog zovele andere instellingen met een sociaal charitatief doel,
kwam zij met de behoeften des Volks in nauw contact. Zij bleek daarbij dcoi
Haar innemende eenvoud en hartelijkheideen ieder voor zich te winnen.
Het was dan ook geen wonder dat, toen ook zij het geluk gevonden had en Haar
verloving met Z.K.H. Prins Bernhard bekend werd, het enthousiasme van de be
volking voor dit innemende jonge paar geen grenzen kende. De natuurlijke en
ongedwongen houding en omgang met zijn omgeving betrok alras de onbekende
Prins in de liefde en aanhankelijkheid van het lïederlandse Volk en toen het
Prinselijk gezin zich vestigde op Soesdijk en wederom de al oude Oranjeboom
jonge twijgen kreeg, leefde daar te midden van het lïederlandse Volk een jong
en gelukkig gezin, de hoop van het Vaderland, een gezin, dat zich gedragen
wist door een grote sterke sympathie van een Volk, dat soms weieens minder
spontaan genoemd wordt, maar dat trouw en aanhankelijk is aan wie het eens
zijn hart verpandde.
Doch ook deze idylle van jong huiselijk geluk, zou, als zo menig ander in
ons land, door de wrede oorlog verstoord worden. Onze Kroonprinses moest met
haar twee jonge kinderen veiliger oorden opzoeken, en vertoefde vijf lange
jaren in ballingschap. Aangrijpend zijn de foto's die ons tonen hoe zij met
de jonge prinsesjes in een inderhaast geblindeerde auto van de Hederlandse
Bank op 12 Mei 1940 door Prins Bernhard naar IJmuiden werd gebracht, waar
een torpedoboot jager wachtte.
Zonder hofhouding, zonder privileges in "exil" ondernam zij de reis, die
zeer gevaarlijk was. Ha een kort verblijf in Engeland bij vrienden reisde
zij door naar Canada waar zij gastvrijheidvond in Ottawa.
- Van -
