25
huisvestingsproblemen erg mee viel,,
Hij meent dan ook dat het huisvestingsprobleem niet moet worden gezien in die orde
van grootte.
Minderhedenbeleid is toch algemeen belang, meent mevrouw DE VISSER.
Dat zegt de heer Viffl DE WATER niet, maar als men centraal toewijzingsbeleid gaat
zien met betrekking tot die minderheidsnota derkt hij dat dat niet juist is.
Men zal het juist in het totale aspect moeten zien.
De heer VAN DER VELDEN meent dat de heer van de Water een terechte opmerking maakt.
Geconstateerd kan worden, en hij denkt dat dat een goede zaak is, dat in Bergen op
Zoom op het terrein van de volkshuisvesting het afgelopen jaar toch wel v/at activi
teiten zijn ondernomen. Dat mag o.a. blijken uit het feit dat men hier niet meer wordt
geconfronteerd in grote mate met pensions. Hij durft haast te stellen dat die op de
vingers van één hand te tellen zijn.
Die vraagstukken zijn dus duidelijk opgelost. Het is dus toch heel goed om dat eens
op te merken» De corporaties voeren heel uitdrukkelijk een actief beleid om bij de
toewijzing de minderheden een duidelijke inbreng te laten leveren.
Een ander probleem wat daarbij dan opdoemt is met name dat voor minderheden vaak,
omdat er nog een band is met het moederland, bepaalde woningen toch niet altijd zo
aantrekkelijk blijken vanwege de huurprijzen. Dat kan wel eens problemen geven»
De heer DE BRUIJN hoorde de wethouder begrip bepleiten bij bestaande instellingen»
Daar pleit iedereen wel voor, denkt hij. De nota zelf constateert in feite dat bij
de huidige gebruikers van voorzieningen straks een behoorlijk spanningsveld op zal
kunnen gaan treden als daar activiteiten - zelfs specifiek in de nota genoemd -
voor minderheidsgroepen aan het pakket worden toegevoegd.
Hij denkt ook dat welzijn voor minderheden hoog in het vaandel moet staan, maar niet
ten koste mag gaan van het welzijn voor de bergse inwoners. Ook dat zal men wel met
elkaar eens zijn»
Hij is dan benieuwd hoe het college, zonder verruiming van middelen want die ziet
het college niet, dat straks dan in de praktijk in gaat vullen.
Hij denkt dat dat nog een hele klus zal gaan worden.
De heer YAH DER STOEL is nu nog niet veel wijzer geworden dan hij in de commissie was.
Lat betreurt hij» Hij blijft overeind houden; de nota is goed. Er staat in van er zou
dit en er zou dat» Hij heeft dan geen flauw idee, ook al zegt de wethouder: we gaan
er mee aan de slag, wat deze nu het eerste aan gaat pakken. Er is ook geen flauw
idee van wat het gaat kosten» Hij is bang dat de raad hij weet dat welhaast zeker -
dan op dit moment geen beleid afspreekt. Daar neemt hij gewoon geen genoegen mee.
De wethouder zal duidelijk moeten maken, nu of op redelijk korte termijn, wat er nu
concreet aangepakt gaat worden; v/at dat eventueel zou moeten kosten; of dat in
Den Haag te subsidiëren valt of niet; of dat men het zelf zal moeten betalen.
Het is dus geen kwestie van wantrouwen, maar hij begrijpt niet waar de wethouder
anders mee aan de slag gaat. Verwacht de wethouder misschien dat de raadsleden,
nadat zij deze nota hebben gelezen en niet hebben bepaald welke prioriteiten er
zijn, achterover in hun stoel zullen gaan zitten en af gaan wachten tot er vanuit
het stadhuis iets in de bakjes in het Praathuis geworpen zal gaan worden,
Zo ziet hij het in ieder geval niet. Hij v/il gewoon weten wat het eerst aangepakt zal
gaan worden. Hij wil ook weten, al is dat op enige termijn, wat dat voor konsekwen-
ties heeft, Vandaar dat hij zei: ik wil in september die nota graag terugzien in de
commissie met de stand van zaken op dat moment.
Met dit antwoord van de wethouder nu is hij niet tevreden.
De VOORZITTER wil de heer Dekkers vragen maar weer een poging te ondernemen om
die tevredenheid te bewerkstelligen.
De heer DEKKERS heeft toegezegd dat er naar zijn mening geen enkel probleem is om
de nota in september opnieuw in de commissie te brengen en de voortgang daarbij te
bespreken. In de commissie is duidelijk aangegeven dat deze nota aan de raad zou
worden voorgelegd; dat daarin staat dat een aantal aandachtsvelden aanwezig zijn.
