,3?E5
3
tember 1949 tot 3 juni 1962 en vanaf 4 september 1962 tot op beden onafgebroken lid van de
gemeenteraad van Bergen op Zoom is geweest,
dat de heer de Jaeger zijn taak als lid van de raad met zorg en toewijding heeft verricht en
in verband met zijn raadlidmaatschap aanvaarde bestuursfuncties op sociaal en maatschap
pelijk terrein op gewetensvolle wijze heeft vervuld,
dat de heer de Jaeger naast zijn werkzaamheden als raadslid zich verdienstelijk heeft ge
maakt voor de gemeenschap door het vervullen van bestuursfuncties in sociale en maatschap
pelijke organisaties en instellingen en zich in het bijzonder heeft ingezet voor de belangen
van de bejaarden en minder-validen,
dat de heer de Jaeger als blijk van waardering voor de vele en belangrijke diensten aan
stad en gemeenschap bewezen in aanmerking komt voor de toekenning van de ere-penning
der gemeente Bergen op Zoom,
gelet op de verordening van het instellen van een ere-penning der gemeente Bergen op /.oom,
BESLUIT aan Josephus de Jaeger de ere-penning der gemeente Bergen op Zoom in zilver
met inscriptie toe te kennen.
Aldus vastgesteld in de vergadering van 26 maart 1975.
Hij wil de raad voorstellen, dit voorstel bij acclamatie aan te nemen, hetgeen de raad onder
applaus doet.
Hij wil verder dan de heer de Jaeger verzoeken om even naar voren te komen om oorkonde
en penning in ontvangst te nemen.
Aangezien de heer de Jaeger senior is, wil hij dan nu het woord geven aan de loco-senior
van de raad, de heer van Kaam.
De heer VAN KAAM zegt, dat in de 12^ jaar dat hij deel mag uitmaken van de raad van de
gemeente Bergen op Zoom, hij diverse malen het woord heeft gevoerd. Als raadslid dee
hij dat steeds namens en in opdracht van zijn fractie,, als wethouder namens het college.
Nimmer heeft hij het woord gevraagd alleen maar om te praten. Er wordt soms in een
raadsvergadering veel gepraat maar dan moet men ook wel eens constateren, dat er zo weinig
wordt gezegd.
Nu heeft hij via zijn fractievoorzitter laten vragen of er een mogelijkheid was dat hem de eer
te beurt zou kunnen vallen om het geacht collega raadslid de heer de Jaeger toe te spreken
bij gelegenheid van het feit dat hij 25 jaar deel uitmaakt van de raad van de gemeente Bergen
op Zoom.
Vooraf wil hij de voorzitter, maar ook alle raadsleden dankzeggen dat dit aan hem is toege-
staan.
Nogmaals. Hij beschouwt dit voor hem als een eer en hij heeft ook wel een klein vermoeden
dat het de heer de Jaeger, vriend Sjef, ook wel goed zal doen.
Het is dan de ironie van het lot, dat de heer de Jaeger nu toegesproken wordt door een lid
van de KVP. Hoewel spreker nu nog deel uitmaakt van de CDA-fractie is hij ook nog altijd
lid van de KVP. De partij die de heer de Jaeger indertijd de rug heeft toegekeerd na een
groot meningsverschil. Op dat meningsverschil zal hij nu natuurlijk niet ingaan.
Hij wil wel zeggen dat de heer de Jaeger door de wijze waarop hij toen heeft gehandeld veel
respect heeft verkregen bij de KVP. Dat is toen niet openlijk gezegd. Dat wil hij nu wel doen.
Hij heeft respect verworven omdat hij, toen hij uit de partij trad, ook direct het raad-lid-
maatschap neerlegde. Dat is dan de konsekwentie trekken uit een besluit, iets dat men vandaag
de dag maar zelden meer tegenkomt. De heer de Jaeger bedankte toen als raadslid zonder te
weten of hij weer opnieuw als zodanig kon terugkeren. Nu is het vaak zo, dat men voor de
verkiezingen al op pad is om te zien bij welke partij de meeste kansen liggen om als raadslid
gekozen te kunnen worden.
Die houding was en is de heer de Jaeger onbekend en dat siert hem.
Er is nog iets belangrijks wat spreker hier nu nog wel eens wil zeggen en dat is dan datgene
wat hen beiden dan bindt. N.l. de afkomst. Uit de arbeiders-stand. Uit de katholieke arbei
dersbeweging. De opleiding van hen beiden, die alleen liep via de klompenschool en de op
leidingsinstituten van het katholiek werkliedenverbond en de katholieke arbeidersbeweging,
waar zij geschoold werden in de leer van Rerum Novarum, Quadragesimo Anno en de Credo
Pugno-clubs. Namen, die nu voor tallozen vreemd in de oren klinken maar die van even gro
te betekenis waren en zijn als een Keerpunt 1972.
De heer de Jaeger heeft aan den lijve ondervonden wat werkloosheid is, maar ook wat lange
werkdagen zijn. Nu wil men de werkweek terugdringen tot benedende40 uren. De heer de
Jaeger heeft nog de strijd meegemaakt om het verse kadetje. Hoeveel zijn er nog, die dit nu
nog weten.
.1
