24
^afhankelijkheid willen demonstreren, met een botweg neen geconfronteerd worden.
Bet gevolg is vertraging van hoog nodige maatregelen.
Mijn vraag is waarom het seniorenconvent niet werd gevraagd om twee personen uit
zijn midden aan te wijzen als afgevaardigden van deze Raad in dit vooroverleg.
Wanneer TJ mij vraagt, welke zakelijke bijdrage deze twee leden van de Raad aan dat
°verleg te bieden hebben, dan zeg ik "nagenoeg niets". Maar daar gaat het ook
Riet om. Het gaat erom, dat de menselijke betrekkingen, die tussen de bevolking,
Be Raadsleden en Burgemeester en Wethouders bestaan en die er ook moeten zijn, be
vestigd of hersteld worden.En dit kan soms al door alleen maar bij zo 'n gesprek aan
wezig te zijn.
Beze tussen— iqtenselijke betrekkingen zijn als het ware de oliën, die het zakelijke
rad goed doen functioneren.
^•1 is het mechaniek van een wet, een verordening of een maatregel als voorstel
R°g zo knap geconstrueerd, als de 'olie van deze menselijke relaties ontbreekt xs
Bit raderwerk gedoemd uit elkaar te vallen. Kostbare denk- en handenarbeid is dan
Bikwijls voor niets geweest. Wilt U een voorbeeld? "Progril" in Amsterdam.
"s behoeven niet zo ver van huis te gaan. Eén deel van dit verschijnsel
Bomt men herhaaldelijk in deze Raad tegen. Belangrijke en goed doordachte voorstel
len, die in de Commissies zijn voorbereid, vinden hier in de Raad altijd weer de-
2elfde stemmenverhouding tegenover zich. Waarom? De "groep van 10", nu de "groep
Van 8", voelt zich gedeeltelijk buitenspel gezet. Ze voelt zich niet helemaal bij
Bet werk van de Raad betrokken. Dit gevoel van gedeeltelijke uitsluiting en zich ge
casseerd voelen heeft deze groep geprojecteerd in de fictieve Wethouder, die de-
2e groep in het College heeft.
Hoewel ik zeer kritisoh sta tegenover de premisse ofwel de vooropgestelde stel-
Bing} van waaruit de "groep van 10" haar redeneringen start, vooral omdat deze
Redeneringen toch voornamelijk gedragen wordt door een golf van emoties, is toch
Bet gedrag van deze "groep van 10" in deze Raad, eenmaal vertrekkend vanuit dit
Ogenomen standpunt, niet alleen begrijpelijk, maar zelfs gerechtvaardigd en nood-
2ake 1 ijkHeel deze situatie in de Raad heeft ertoe bijgedragen, dat deze Raad dik
wijls het uiterlijk vertoonde van alleen maar een lachspiegel te zijn. En hieraan is
Riet alleen de "groep van 10" debet.
zijn momenten geweest,dat de raadsfunctie in dienst heeft gestaan van de per—
e°on.lijke ambities in plaats van omgekeerd. Het gevolg van dit alles is, dat deze
Baad gedurende al die jaren geen eenheid heeft getoond. En het is juist de solide
eenheid in het monistische stelsel van een Gemeenteraad, die de meest vruchtbare
Bodem vormt voor een goede en zakelijk-kritische Jjouding van de Raadsleden.
Wanneer deze Raad eenheid bezat, zou hij waarschijnlijkook een betere gespreks
partner zijn voor woordvoerders uit de bevolking.
een concreet voorbeeld te noemen. Wanneer het"Actiecomité voor het behoud van
Bot Ravelijn" een Raad, die een eenheid vormt, als gesprekspartner had ontmoet, dan
Waren de betrekkingen over en weer toch waarschijnlijk menselijker geweest en was
Beel de zaak rond het" Ravelijn" óók niet in het partijpolitieke vlak getrokken.
B zult waarschijnlijk van mening zijn, dat ik nogal zwaar til aan deze tussenmense
lijke relaties, maar ik acht ze van essentieel belang voor het goed functioneren
Van een "team" en ook bij de Gemeenteraad is er sprake van een team-verband.
SBraks krijgt de bevolking en deze Raad het bestemmingsplan "Meilust" gepresenteerd.
Be wijze van presentatie hiervan zal volgens mij de laatste toetssteen zijn voor de-
Ze Raad en dit College om hun "goodwill" aan de bevolking te tonen. Ik hoop, dat
de "hearing" inderdaad zal worden georganiseerd. Deze "hearing" zal niet mogen
0ïl"fcaarden in alleen maar een uitvoerige toelichting en nadere informatie omtrent
Bet plan, maar het College en de Raad zullen een ontvankelijkheid moeten tonen
0111 eventuele suggesties vanuit de bevolking au sêrieux te nemen en om deze even
tueel ook uit te werken en als een soort correctie alsnog in het plan op te nemen.
®og eenmaal wil ik terugkeren naar het begrip regio. Dat begrip wordt volgens mij
te nauw en te klein gehanteerd. In de huidige fase eindigen regio 's niet meer bij
de landsgrenzen. Er vindt op dit ogenblik al een soort van hiërarchische ordening
Plaatsdie sterk gedetermineerd is door de geografische situaties. Rotterdam en
Amsterdam zijn twee hyperkernen van thans nog twee verschillende regio's, terwijl
Be overige grote steden in de randstad als secondaire kernen gaan functioneren
de daarbij behorende sub-regio's.
Bet is thans al niet denkbeeldig, dat zolfs Amsterdam vooral xaa industria
lisatiebeleid binnen het spanningsveld van de mammoet-kern Rotterdam komt te ver-
Beren. Zo aal Bergen op Zoom als secondaire kern gaan fungeren van de sub-regio,
Waartoe ook onder andere Ossendrecht, Putte, Woensdreoht en Halsteren behoren.
^aar tot welke primaire kern gaat Bergen op Zoom uiteindelijk behoren? Is de lands-
^ebwantschap, die Bergen op Zoom heeft met Rotterdam voldoende reden om evenals
°ebdjjk tot het mammoetcentrum Rotterdam te behoren, zodat elk bestemmingsplan,
