Zonder zich nu reeds te hegeven in een bespreking van de brief van de Stichting
St Elisabeth Ziekenhuis, meent spreker zonder vrees voor tegenspraak te mogen vast
stellen, dat de inhoud ervan van zodanig ernstige aard is, dat ze ernstige en
nauwgezette bestudering eist.
Voor dat laatste, beweert hij, is nog geen voldoende tijd beschikbaar geweest.
Voor zichzelf althans moet hij meedelen dat, en hoewel hij natuur lijk de reputatie heeft
met zijn vrije tijd geen raad te weten, allerlei werkzaamheden voor de Bergse gemeen
schap te verrichten heeft gehad, die hem slechts tijd voor een vluchtige kennisname
van de stukken hebben gelaten. Spreker heeft reden om aan te nemen dat dit ook
met anderen het geval is,
'Wie het kwade niet wil", aldus spreker, "vermijde de schijn". Hij neemt voorshands
gaarne aan dat het niet in de bedoeling ligt deze brief met de daarin gevraagde
opdrachten aan de A.B.G,regenten er door te drukken, met alle gevolgen van dien.
"Welnu, mijnheer de Voorzitter, welnu collega':s Raadsleden", zegt spreker "helpt
dan met de schijn daarvan te vermijden"
Spreker doet een beroep op de Raad en zijn Voorzitter om enerzijds uit collegiali
teit tegenover de heer Ratsma, anderzijds om ongewenste verscherpingen in de ver
houdingen te voorkomen en tenslotte orn alle belanghebbenden en verantwoordelijk
heid dragenden de tijd te geven voor rustige bestudering der aanhangig zijnde kwestie,
dit punt een maand aan te houden.
Dit voorstel wordt voldoende gesteund.
^De heer ASSELBPJRGS kan het niet met zijn verantwoordelijkheid overeenbrengen
om hier niets over tezeggen. "En waarom niet"? vraagt hij. De kwestie van de bouw
van een nneuw ziekenhuis is een onderwerp geweest van bespreking in deze Raad,
waarbij duidelijk naar voren is gekomen dat in de stad Bergen op Zoom het vooralsnog
niet mogelijk zal zijn om twee volledige ziekenhuizen te bezitten. Dat was op die
avond iedereen eindelijk gelukkig volmaakt duidelijk.
De heer van DOORN* 'ledereen?"
De heer ASSE1BERGS: "Ja iedereen Dat was duidelijk gesteld door de Voorzitter
van deze vergadering','
Het is zo dat de behandeling van de brief aan de Kerkeraad al een keer is uitgesteld
terwijl nu weer uitstel wordt gevraagd. Daar zit aan vast, inderdaad, de brief
van de Stichting St,Elisabeth Ziekenhuis,
Maar daar zit ook aan vast uitstel, weer uitstel van de verbetering van de zieken
huis-accommodatie in Bergen op Zoom, Men kan zeggen: een maand, wat is een maand^
twee maanden, wat is twee manden, 10 jaar, wat is 10 jaar', 20 jaar, wat is 20 jaar?
Want 20 jaar duurt het al.
En wat de heer van Doorn naar voren brengt en waarom de heer Ratsma uitstel van dit
punt vraagt is alleen maar omdat de heer Ratsma op vakantie is in Nederland. Daar
mee vergeet de heer Ratsma~en dat is de indruk van vele mensen -hij vergeet dat de
redeavoor zijn afwezigheid in geen enkele verhouding staat tot het belang van het
onderwerp dat ter sprake moet komen,
Wanneer het gaat om ridderlijkheid en hoflijkheid en goed inzicht voer het algemeen
belang, het spijt spreker dat hij het zeggen moet, maar hij meent dat dan van de heer
Ratsma had kunnen worden geëist dat hij zijn vakantie had onderbroken. En dat was
mogelijk geweest. Of het een hoffelijkheid is ten opzichte van de Kerkeraden is aan
de beoordeling van de teer Ratsma,
Spreker moet er bezwaar tegen m.aken dat hier een godsdiensttwist van wordt ge
maakt vanwege het feit dat iemand met vakantie is„ Men moet zich realiseren dat
in de maand augustus mogelijk een ander lid van de Raad met vakantie is en dat dit
lid dan met evenveel recht aanspraak kan maken op uitstel als nu de heer Ratsma.
En dan wordt het weer verschoven,'Moet het zo blijven duren?'vraagt spreker in ge-
moede af.
Dat de brief van de Stichting St.Elisabeth Ziekenhuis nog niet zo vreselijk lang bij
de Raad is en nog niet door de leden is bestudeerd, vindt spreker ook geen erg steek
houdend argument, want spreker moet zeggen - dat is zijn persoonlijke mening - dat hij
deze brief al eerder verwachtte.
Het spijt hem vreselijk en hij vindt het vervelend het te moeten zeggenmaar er is
een beroep gedaan op de hoffelijkheid en de ridderlijkheid van de Raad in het geval
van de heer Ratsma» De Raad, althans een Mangrijk deel van de Raad, heeft betrekke
lijk korte tijd geleden een beroep gedaan op de hoffelijkheid en de ridderlijkheid van
de heer Ratsma, teen het ging om de benoeming van een Voorzitter van het college
van regenten van het A.B.G, Het college had nog geen voordracht op kunnen maken
en er werd toen een maand uitstel gevraagd omdat het ging om een belangrijke functie
in het ziekenhuis» Spreker wil dat echter hierbij niet laten gelden. Zijn vraag is:
is^nig verband tussen de reden van afwezigheid van de heer Ratsma en de belang
rijkheid van het onderwerp, v/aarvan het echt langzamerhand hoog tijd wordt dat het
wordt behandeld? Hij ziet geen reden om het weer 3 maanden uit te stellen,
"Inderdaad", zegt spreker,, "de heer Ratsma is een zeer geacht lid van de Raad, maar
dat is echt iedereen die hier zit en het is wel zeker dat in de augustus-vergade
ring weer iemand met vakantie zal zijn en wanneer dat lid dan uitstel verzocht zou
de Raad het weer moeten geven. Het spijt me", zegt spreker, "het ligt aan de heer
