I'm zit men voor extra kosten, wat mogelijk jammer is, maar dat is nu eenmaal
het risico van het bedrijf. Trottoirs hebben er nooit gelegen en evenmin heeft
het grootste deel riolering gehad. Toch zijn het allemaal inwoners van Bergen op
Zoom en spreker is blij dat men nu eens de gelegenheid krijgt om de weg te verbe
teren, In de Commissie is voorgesteld te proberen de weg in eigendom van de ge
meente te krijgen, Men kan nu doen wat men wil, een flink deel kan best secundaire
weg genoemd worden, maar het verkeer neemt in intensiviteit toe en het vrordt steeds
drukker en gevaarlijker. Enige ontlasting zou dus ?/el gewenst en noodzakelijk zijn.
Het is zijns inziens toe te juichen dat men gedwongen wordt de oude leidingen
weg te nemen, maar het is jammer voor de bedrijven dat men er het goede materiaal
dat er in zit ook uit moet halen. Bat is straks niet veel meer waard. Men zal er
Bovendien eerst de.nieuwe leidingen in moeten leggen voor men de oude kan verwij
deren, zodat het'nog bruikbare inzittende materiaal hier ook niet kan worden ge
bruikt.
Spreker heeft in de stukken gelezen dat nog besprekingen worden gevoerd» Er
is nog niet veel vastgelegd, maar spreker meent dat toch rekening zal worden ge
houden met de draagkracht van de gemeente. De gemeente zal toch wel een tegemoet
koming krijgen in de extra kosten die eigenlijk niet noodzakelijk zijn. Dat zijn
de kosten van de bedrijven. De andere kosten zijn wel noodzakelijk, want het is
gewenst dat er eens een einde komt aan het gesukkel voor voetgangers en wielrij
ders, Spreker vindt het jammer dat de gemeente voor extra kosten komt te staan,
maar van de andere kant kan hij er zich toch bij neerleggen, al zijn de kosten
hoog, want wat hot zwaarste is, moet het zwaarste wegen.
Er wordt ook een viaduct gemaakt en ook dit zal moeten worden betaald. Dat
is noodzakelijk. Het kost veel geld, maar daar is nu eenmaal niets aan te doen.
Als de toestand verbeterd moet worden dan.moet men daar niet mee wachten. Er moet
geld in en daar krijgt men weinig voor terug, misschien niets, tenzij er een baat
belasting komt, maar dat is hier niet te verwachten, daar het een algemene ver
keersweg is.
Spreker hoopt en vertrouwt dat het college, gehoord de besprekingen, zodani
ge maatregelen zal treffen en besprekingen zal voeren, dat men minstens de helft
van de kosten terugkrijgt.
De heer BROEKMAHS wil er nog" graag iets aan toevoegen, al komt hetgeen hij
te zeggen heeft op hetzelfde neer.
Haast de vreugde dat de Antwerpsestraatweg eindelijk hersteld zal worden,al
thans in behoorlijke staat wordt gebracht, is de vreugde van alle Leden gedaald
door de onverteerbare pil van de hoge kosten welke dit medebrengt, Hij vindt d„at
wat men bepaalt 'wel wat lijkt op machtsmisbruik. Spreker hoopt dat het college
middelen zal beramen om de onverteerbare pil niet te laten vergulden, maar dat de
ze tot de kern toe in goud zal worden teruggegeven.
De heer LEIJS lijkt het nodig, omdat er in het algemeen over gesprokenis
in' een kort résumé weer te geven wat zich heeft afgespeeld voordat men hiertoe ge
komen is en voor dit voorstel de Raad heeft bereikt.
Dan moet hij teruggaan naar 1951? toen aan Gedeputeerde Staten gevraagd werd
over te gaan tot herziening van de Antwerpsestraatweg, omdat de toestand van deze
®eg gewaar opleverde voor het verkeer. Men is aan het bespreken gegaan, eerst bij
de diensten, zowel van openbare werken als bij de bedrijven en ook bij de Provin
cie, en men kwam tot een betrekkelijk akkoord, totdat van de zijde van de Provin
cie werd medegedeeld dat, wanneer de weg gereconstrueerd moest worden, alle lei
dingen in het verharde gedeelte van de weg verwijderd zouden moeten worden. Dat
was voor het college iets nieuws; in den beginne had men niet vervracht dat een
dergelijke eis zou worden gesteld..
Medio 1955? ongeveer in augustus, kwamen de Commissaris der Koningin en de
Leden van Gedeputeerde Staten op bezoek om verschillende kwesties te bespreken,
waaronder ook de havenkwestie, en toen werd ook deze kwestie aan de orde gesteld.
Burgemeester en Wethouders 'hebben deze zaak naar voren gebracht en zij hebben de,,
indruk gewekt bij Gedeputeerde Staten dat het een verschrikkelijk grote uitgave
was en de vraag gesteld of het verwijderen van de leidingen uit de weg wel nood
zakelijk zou zijn. Van de zijde van de Provincie bleef men er echter op arandrin-
gen dat de leidingen in het verharde wegdek moesten worden verwijderd.
Een brief van JO september 1955 wan de directeur van gemeentewerken aan de
Provinciale Waterstaat hield in een bevestiging van de besprekingen van de Leden;
van Gedeputeerde Staten en het gemeentebestuur en daarin werd vastgesteld dat de-,
gemeente niet zonder meer genegen was de totale kosten voor haar rekening te ne-
men.
Op 29 mei 1956 werd een schrijven gericht door de Provinciale Waterstaat aan
Gedeputeerde Staten over de brief van 30 september 1955 van de directeur van ge
meentewerken. Hierin werd geadviseerd de werken toch te laten uitvoeren met ver
wijdering van de leidingen in het verharde gedeelte, daar het om technische rede-
I
