geen "behoorlijk aantal woningwetwoningen op stapel stond, omdat dit tegen elkaar afgewogen wordt. Hij heeft toen de mededeling gedaan dat hij er een .zwaar gat in zag dat de premiewoningen, waarvan bestek en tekening klaar waren, nog zouden worden toegekend. Inmiddels heeft spreker echter kunnen mededelen dat inderdaad wel premiebouwwoningen zullen worden toegekend, maar dat het complex dat gebouwd wordt onder architectuur van de heren Rampart en Kraayvanger, langs de tweede tank val, waarschijnlijk geen kans van slagen zou hebben» Dat was allemaal aan de hand van officieuze gegevens welke aan het gemeentebestuur waren gedaan. Bij nadere informaties op het departement is, om het "bouwvolume te realiseren, hals over kop een ander voorstel gedaan voor woningwetbouw. Er is gevraagd aan de plaatse lijke architecten op korte termijn plannen te maken, opdat men binnen enkele maanden zou kunnen aanbesteden indien de premiebouw niet doorging. Gezegd is dat het onmogelijk was, gezien de bezetting van de bureaux, daar direct gevolg aan te geven. Daarop heeft de dienst van openbare werken zich aan de tekentafels gezet en heeft dit ontwerp klaar gemaakt,' Spreker komt hier op het punt dat door de heer Hertogh naar voren is ge bracht, de kwestie dat het niet mogelijk zou zijn dat plaatselijke architecten hij zal er de dienst van openbare werken huiten houden - complexen woningen tot stand, zouden kunnen brengen. Spreker heeft dat nooit gezegd. Door de heer Ratsma is ierop reeds geantwoord dat het de bedoeling was schakering te krijgen in de bouwerij. Maar dat was niet het hoogtepunt. Het hoogtepunt was dat wooncomplexen waar men 50 tot 100 jaar op moet terugzien zo goed mogelijk worden verzorgd. Wan neer er dergelijke complexen tot stand moeten komen, kan men dat niet doen. zon der medevrerking van een stedebouwkundige. En daarnaast komt ook de aesthetische kwestie. Omdat niet iedereen daarvoor capabel is en alle nodige eigenschappen be zit, is uitgekeken naar bureaux die beschikten over deze krachten. De bureaux die de gemeente heeft aangetrokken beschikken over krachten zowel om de bouw zelf te ontwerpen als over stedebouwkundigen en over degene, die de aesthetica moet be oordelen. Dit heeft de gemeente gedaan om deze aangelegenheid zo goed mogelijk verzorgd te krijgen en om het niet onnodig duur te maken. Bij ieder bouwcomplex is "bovendien een stedelijk architect ingeschakeld, in"verband ook met de wens da gelijks contact tussen aannemer en directie te hebben. Daarom is het in hoofdzaak gedaan. De kwestie van de 65 woningen waarover gesproken is; deze zijn zeker in een mort tijdsbestek klaar gemaakt, maar men moet er dan bij zeggen dat het een gedeel telijke herhaling is van reeds gebouwde woningen die met een kleine Yfijziging tot stand zijn gekomen. Dit is gebeurd met medewerking van de dienst van openbare wer ken en door besprekingen die de dienst gevoerd heeft met de architect en hogere instanties. Daaraan is het te wijten dat het plan in zo korte tijd is kunnen wor den ingediend. Spreker is blij dat de woningbouw op gang is gekomen. Hij wil dit niet voor de volle honderd procent toeschrijven aan de interpellatie die gehouden is. Misschien is mede daardoor de zaak wel tot hogere sferen doorgedrongen en heeft dat ook gewicht in de schaal gelegd. Wat de hoge prijs en de curveprijs betreft, kan spreker nog verklaren dat de complexen die de laatste tijd aan de orde zijn geweest met de curveprijs verschil den, Het complex v.d.Meiracker is niet aan. de curveprijs weggegaan, maar 20daar boven. Maar het Ministerie heeft goedgekeurd dat ze gegund werden. De curveprijs is het gemeentebestuur nog onbekend en deze is ook bij de architecten onbekend. Men streeft er altijd naar met voorbesprekingen en informaties, te geraken tot een zo goed mogelijk aanvaardbare prijs. Het experiment dat men heeft genomen door offertes te doen maken door enkele aannemers is gelukkig gunstig uitgevallen. Dat had ook ongunstig uit kunnen vallen en dan had men andere methoden moeten toepassen. Spreker is blij dat de zaak aan de gang is. Op het ogenblik staan er 254 wo ningen op stapel en men koestert de hoop,- spreker kan dat nog niet verklaren, hij heeft liever de papieren in de zak -,maar naar aanleiding van de gehouden bespre kingen en bezoeken acht hij de mogelijkheid niet uitgesloten dat men binnen zeer korte tijd vergunning krijgt voor premiebouw. Indien men de aangevraagde premie woningen kan bouwen, zou het volume opgebruikt zijn. Dan resteren de 100 woningen die thans ter tafel zijn gebracht. Dit is spe ciaal bedoeld om de aannemers die metbouwcomplexen bezig zijn die na korte tijd aflopen, met hun arbeiders aan de gang te- houden, om continu te bouwen en aan de gang te blijven. Als men hiervoor de goedkeuring krijgt, behoeven de bouwvakarbei ders die over enkele maanden aan de thans in aanbouw zijnde bouwcomplexen klaar komen niet werkeloos te worden en kunnen ze hier worden ingeschakeld. Dit i s een mooie gelegenheid om er naar te streven dat men van het ene op het andere werk kan springen. Dat is de opzet geweest om deze woningen aanhangig te maken. Spre ker hoopt van het Departement de medewerking te krijgen om op deze manier voort te gaan, dan wordt de bouwerij afgestemd op de bouwcapaciteit.

Raadsnotulen

Bergen op Zoom: 1926-1996 | 1956 | | pagina 243