_5-
kunnen worden aangepakt. Zo is het misschien ook met het leefgemeen-
schappelijke in Gageldonk en in de hele stad. Spreker onderschrijft
de mening dat het particulier initiatief hier voor moet gaan."Maar
vergeten wij niet", zegt hij, "dat de financiering nog zo enorm
scheef ligt. Het is niet exploitabel peperdure gebouwen ter beschik
king te moeten stellen, tegen bijna voor-oorlogse vergoedingen1.' Daar
wringt de schoen,gelooft hij. En als dat zo is, is de gemeenschap die
dit verschijnsel om wellicht zeer waardevolle redenen groeien liet,
mede verantwoordelijk.
Spreker wil het hierbij laten. Vele zeer goede en vruchtbare
idee'ên zijn naar voren gekomen. Met zeer grote belangstelling heeft
hij geluisterd naar de uiteenzetting omtrent de financiële verhou
ding van de gemeenten ten opzichte van het Rijk en over de subjectieve
uitkeringen. De opmerkingen gemaakt over de Antwerpsestraatweg, de
busdienst, het zwembad, enz. heeft hij zeer gewaardeerd. Er zijn zo
veel gemeenschappelijke doeleinden die hij ook gaarne gemeenschappe
lijk wil bespreken. Hij wil het dan van zijn kant voorlopig hierbij
laten.
De heer RATSMA heeft het ook gewaardeerd rustig de tijd te heb
ben gehad om zich even te bezinnen over wat de fractie-voorzitters
naar voren hebben gebracht en over het antwoord van het college. Hij
verkeert niet in de gelukkige omstandigheid dat hij te voren kon we
ten wat de heer Asselbergs zou zeggen, zodat hij deze voor de vuist
weg zal moeten beantwoorden.
Spreker is de heer Asselbergs dankbaar dat hij even op zijn be
toog van gisterenavond is ingegaan. Er zijn punten van meningsverschil
uiteraard, misschien ook punten van misverstand. Door de heer Assel
bergs is gezegd dat wij in de oorlog met elkaar opgetrokken zijn voor
een gemeenschappelijk doel en dat dat gemeenschappelijke doel er uiter
aard voor het gehele Nederlandse volk niet meer is. Hij beaamt dat
ten volleWanneer hij het niet zou beamen dan zou hij eigenlijk heb
ben moeten pleiten voor één grote politieke partij in Nederland en
dat is allerminst zijn bedoeling geweest. Hij gelooft zelfs dat hij
gezegd heeft dat er meningsverschil in Nederland is en zal blijven en
dat dit maar gelukkig is» Hij pleit dus niet voor een bepaalde poli
tieke partij en van hun kant zal uiteraard aan de K.V.P. de vrijheid
van organisatie nooit of nimmer iets in de weg kunnen worden gelegd..
"Maar", zegt spreker, "in de oorlog is er wat anders geweest dan sa
menwerking voor een- gemeenschappelijk doel. Daar is ook geweest een
gezamenlijke bespreking met elkaar en daar is toen toch wel gebleken
bij heel veel dat de scheidslijnen die vroeger door het politieke le
ven liepen, langs confessionele weg enconfessionele basis, voor een
groot deel vervaagd waren en dat ze zeer zeker niet meer voor allen
in deze tijd pasten.Wanneer men zich uitspraken herinnert, ook van
Katholieke voormannen die in die tijd aan de Nederlandse volksbeweging
werkten, dan. zal men hebben gelezen dat ook zij van mening waren dat
het politieke leven in Nederland, na 194-5 langs andere scheidslijnen
moest lopen".
Dat is het punt van meningsverschil. En wanneer de heer Assel
bergs nu. zegt dat de K.Y.P. helemaal geen aanspraak maakt dat zij de
enige waarheid zou vertegenwoordigen fn het politieke leven en dat van
geen hoovaardigheid sprake is, dan gelooft spreker dat, omdat er spra
ke is van ééne ware Kerk, maar niet van ééne ware politieke partij.
Niettemin heeft de heer Asselbergs vorig jaar - en spreker heeft er
gisteren nog even op gewezen - een hele rij argumenten aangehaald
waarin de P.v.d.A. in haar politiek noodzakelijk op vrijwel alle ter
reinen van het leven moest mislukken, waaruit men omgekeerd de conclu
sie kan trekken dat alleen een partij op confessionele basis in staat
is het welzijn van het volk over de hele linie te dienen. Spreker
noemt dat toch wel hoovaardig en hij heeft het aangetoond met enkele
landen, specifiek Katholieke landen op te noem/onwaar een en sudor op
politiek vlak alles te wensen overlaat, Ook hier wil hij de heer As
selbergs tegemoet komen, het is altijd gevaarlijk andere landen naar
voren te brengen waar de omstandigheden uiteraard anders zijn. "Maar",
zegt spreker, "we kunnen ook in eigen land blijven. Ook daar hebben^
we vele jaren een Christelijke Regering gehad. Men kan ook blijven^in
eigen stad. Praat maar eens met arbeiders uit vroegere jaren, een jaar
of 20 geleden, dan zal men horen zeggen dat ook hier in het Christe-
