KL'
i
-9-
aangevraagd en daarom heeft hij de heer Musters maar aan het woord
gelaten.
Deheer HAVERMANS is niet van plan op deze kwestie diep in te
gaan. Hij heeft de kwestie al zo dikwijls naar voren gebracht.. Spreker
heeft horen zeggen:"Men heeft bij Gemeentewerken genoeg deskundigen
die de prijs kunnen bepalen en met een bod kunnen komen""maar'j zegt
hij, "welke deskundigen ook komen, al komen ze met z'n allen, men komt
toch niet tot een vergelijk. Het is een zeldzaamheidwanneer het de
eerste keer niet gelukt, dan gelukt het ook niet bij de tiende keer,
Iedereen is van mening dat zijn grond de beste grond is. De waarde
wordt echter niet alleen bepaald naar de kwaliteit van de' grond,doch
ook naar deligging van het perceel, naar de hoogte en naar wat al
meer. De tuinder heeft daar weinig aan of het stuk grond aan de weg
ligt of er ver vandaan, hij teelt er zijn groenten net zo goed op als
op het aan de weg liggende stuk". Als een stuk grond gekocht kan wor
den dat aan de rooilijn ligt en ongeveer 30M diep is, dan kan men dat
bouwgrond noemen en kan deze 3,-— 3,50 per m2 waard zijn. Ook
op het stuk^grond dat daar achter ligt kan men dezelfde groenten win
nen, maar die grond is niet dezelfde prijs waard. Men kan dan toch
niet zeggen:"Waarom hij 3,50 en ik maar 1,50".
Alseen deskundige op stap gaat met de prijs welke hij kan bie
den en hij komt bij degene van wie hij de grond wil aankopen en bij
het onderhoud wordt de prijs uitgespeeld, dan zal men zelden horen:
"Ik wil er dat bedrag voor hebben". Er komt dan geen voorstel en het
geval blijft hangen, Spreker zou ook wel willen dat men hier vlotter'
in kon^zijn. Op het ogenblik heeft men al aardig wat grond kunnen aan
kopen in het nieuwe uitbreidingsplan. Volgens spreker zou het beste
zijn, wanneer men een uitbreidingsplan vaststelt en goedkeurt, te be
ginnen met de onteigening uit te spreken. Wie dan tot minnelijk over
leg bereid is kan dat doen. Dan gaat tenminste de procedure direct
draaien, anders loopt men altijd achterop,
Er is ook vaak gezegd:"laat de tuinders zo lang mogelijk zitten,
van het industrieterrein wordt slechts van lieverlede een stuk bouw
rijp gemaakt" Maar als ze er af moeten komt men niet overeen over de
bedrijfsschade en de pachtschadevergoeding. Zo komt'men er nooit uit,
daar stagneert men de zaak mee, Het plan stagneert nu op de goedwillend'
heid van het gemeentebestuur om de mensen die op de grond zaten zo
lang mogelijk de gelegenheid te geven de producten van de grond te ha
len, En nu zit men zelf te springen om de percelen die bij het indus-
trieterrein betrokken zijn pachtvrij te krijgen en daar heeft men een
hoop moeilijkheden me©. Men moet procedures voeren om tot een vergelijk
te komen met de pachters,
De heer MUSTERS geloofc dat de Wethouder hem niet goed begrepen
heeft. Spreker geeft toe dat dit geen manier van onderhandelen is.
Hij zegt daarom:"Past een andere, snellere methode toe, dan is het af
gelopen"
De heer HAVERMANS vraagt of de heer Musters denkt dat wanneer
het gemeentebestuur met het voorstel komt "dat willen we geven" dat
men dan direct accoord is.
De heer MUSTERS veronderstelt dat ook niet.
De VOORZITTER heeft begrepen dat de heer Musters zou willen dat
gezegd werd;"Dat willen wij geven", en.wanneer dat niet goed is dat
men dan maar direct onteigent, In de Raad is echter zo vaak naar voren
gebracht dat men met de mensen moet blijven onderhandelen om zo moge
lijk tot een schikking te komen.
De heer MUSTERS vindt al dat onderhandelen ellendig voor de ge-
meente en voor de tuinders ook.
De heer HAVERMANS ziet er geen verschil in met wat thans geschiedt,
Zonder hoofdelijke stemming wordt hierna overeenkomstig het voor
stel van Burgemeester en Wethouders besloten,
XVIII.VOORSTEL TOT HET AANBRENGEN VAN VIJE LICHTPUNTEN AAN DE ZEELAND-
HAVEN EN HET VERBETEREN VAN DE VERLICHTING VAN DE KADEN LANGS
SE VISSERS HAVEN EN DE
TDoisTer nr, 322 0
(Verzameling 1955, nr, 33
Zonder beraadslaging en zonder hoofdelijke stemming wordt over
eenkomstig het voorstel van Burgemeester en Wethouders besloten»
