-24-
op heeft dan zon spreker de volgorde wel willen weten#
Dan zou hij nog een klein antwoord willen geven op het betoog
van de heer Asselbergs. Bij de vorige samenstelling tan de Raad was
er een fractie die zich noemde DE Katholieke fractie. Hij herinnert
zich goed datde woordvoerder van lijst I destijds zich heeft aangeme
ten het praedicaatï //ij zijn de Katholieke Raadsfractie en de andere
Katholiek georienteerden die in de Raad zaten, dat waren de midden
standers, vormden één Katholieke Raadsfractie, Men heeft daar lering
uit getrokken en geprobeerd de twee die öp dat moment bestonden samen
te smelten. Daar zag men z'n voordeel in. Ze zijn met elkaar gaan
praten waarschijnlijk en het gevolg van de actie is geweest dat de
middenstanders en tuinders zich verenigden in de zgn. Eenheidspar
tij die thans aan de overzijde zit. Die Eenheidspartij ging val ani
mo de verkiezingen tegemoet en dacht uit de bus te komen met 1-6—1
zetels, hetgeenaardig is tegengevallen, want men kwam er met 13 uit.
Spreker vindt dit helemaal niet erg, men kan bepaalde gedachten heb
ben, maar men kan niet in de toekomst zien en denken;"Als wij ons com
bineren dan zullen we het wel halen en hebben we een overgrote meer
derheid» .^Spreker kan zich die visie wel indenken. Aan de andere kant
gelooft.-hij dat het niet zonder slag of stoot ge?/eest is dat de mid
denstanders en tuinders zich bij deze groep hebben aangesloten en er
iets achter gezeten heeft wat naderhand tot uiting is gekomen. Op die
manier is men bij elkaar gekomen. Door de heer Asselbergs is thans
voor wat betreft de politiek van de Katholieke Eenheidspartij, dat
is geen vertegenwoordiging van de K.V.P., maar een Katholieke samen
voeging welke het program van de K.V.P. tot grondslag neemt, gezegd,
dat men het confessionele niet scheidt van de politiek. Dat kan spre
ker zich uit^de mond van de heer Asselbergs best indenken en begrij
pen, maar hij heeft daar een andere mening over en spreker stelt er
prijs- op dat de heer Asselbergs heeft medegedeeld dat hij de mening
van anderen respecteert,
ylls het inderdaad juist is dat het confessionele niet te schei
den is vande politiek, dan gelooft hij, als men dat als confessio
nele^ zo ziet, dat men daar voor in de plaats moet stellens het ge
loof is niet te scheiden van de politiek. Als men over het laatste
spreekt, spreekt men. over de.'waarheid en als men over de waarheid
spreekt vraagt spreker zich af of deze nu wel tot uiting is gekomen
toen het om de wethouders ging en of bij de verkiezing van een vier
de wethouder de waarheid in acht is genomen. Wanneer de Eenheids
partij de waarheid zou willen behartigen dan had men dat op deze wij
ze moeten doen en had men de minderheid moeten respecteren.
De heer DE MOOR voelt zich gedrongen,naar aanleiding van de ge
moedsrust die verstoord is door de verklaring van de heer van Meche-
len, een verklaring af te leggen. Dat de heer Jimkes en hij zich heb
ben aargesloten bij de politieke groep van de K.N.P. betekent alleen,
dat zij gezamenlijk met deze groep de agendapunten van iedere maand
zullen bespreken. Zij zijn geen lid van de K.H.P., dus ook geen frac
tie-genoten. Men moet het meer zien als een dwang van de eenling die
zoekt om in het belang van de gemeenschap voeling te houden met de
mening van anderen en te luisteren of er iets goed in zit.
De heer RATSMAi"Was dan bij ons gekomen".
De heer DE MOOR zegt dat men daar dadelijk wat öp kan zeggen.
De vraag heeft hen bereikt van de groep van de K.K.P. De groep van
de heer Asselbergs heeft er wel'op gezinspeeld, maar van toenadering
is niets gebleken en men heeft hen als een klein -steentje uit een gro
te bouwdoos met rust gelaten. Van het begin af tot'heden hebben de
heer Jimkes en hij zich gevoeld als eenling.Maar die eenling wil ook
wel^eens de gedachten vah anderen kennen, voordat hij zijn mening tot
uiting brengt^in de Raad, Hij wil de gedachten van een ander weten.
Het gaat er niet om eigen wensen te verwezenlijken, maar de wensen
van het algemeen, het belang van het algemeen. Hu zegt de heer Ratsma
wels"Was bij ons gekomen", maar spreker betwijfelt of hij hen had wil
len hebben, gezien het verschil van opvatting in verschillende zaken.
Spreker is Katholiek en voelt,hoe sympathiek hij ook tegenover de
groep van de heer Ratsma staat, nog geen neiging er naar over te gaan.
