-15-
De heer KUIJPERS deelt mede, dat het inderdaad technisch moge
lijk zou zijn om zo te 'handelen zoals de heer Houtman heeft gezegd,
door elk jaar een bedrag voor studiebeurzen op de begrot'ing te bren
gen. Maar van een kant is dat wel een bezw.aar voor degenen die in
het bez^t van een studiebeurs zijn en nog niet zijn afgestudeerd.
Mant dan zou de raad op een gegeven ogenblik ook kunnen zeggen;"We
trekken geen geld meer voor studiebeurzen uit". Spreker gelooft wel
niet^dat het zal gebeuren, maar een zelfde argument geldt ook voor
de financiële verhouding tussen Rijk en gemeenten. Op grond van- die
verhouding en van de onzekerheid wat ons dienaangaande in de toekomst
ooven het hoofd hangt, acht spreker het beter de vorm te kiezen welke
burgemeester en wethouders voorstellen.
Wat het voorstel van de heer Ratsma betreft; spreker kan er in
komen, dat er mensen zijn, die er vooraf onder gebukt gaan, maar hij
meent dat deze zeer gering in aantal zullen zijn. Welen die de-ze beurs
kunnen krijgen om hun hogere studies daarmee te volgen, zullen öfwel
mede in het bezit kunnen komen van een gratis studiebeurs van het
Rijk, ofwel zal hun eigen financiële positie dusdanig zijn, dat het
geen ontbreekt, bijgespijkerd kan worden.Hun financi'ëel niveau is
echter zodanig, dat latere terugbetaling geen moeilijkheden zal ople
veren, tenzij bijzondere omstandigheden optreden. Wil men de volle
maat geven en de zin van de heer Ratsma doen met een zekere beperking,
dan zou de formulering kunnen zijn van artikel 6 sub 3;"De studie
beurzen worden verstrekt bij wijze van renteloos voorschot". Daar
kan dan^op volgen;"tenzij door burgemeester en wethouders, gehoord
de commissie, vooraf ontheffing wordt verleend van terugbetaling tot
een bedrag van 50^", Dan wordt niet van alle beurzen automatisch
50/o niet t£.-rugbetaaldmaar laat men het van de omstandigheden afhan
gen, of vooraf aanleiding bestaat 50^ vermindering te verlenen.
HOUTHAF vraagt of daarmee uitgesloten is, dat volledige
ontheffing wordt verleend.
,^e -^e©r KUIJPERS merkt op, dat volledige ontheffing, achteraf nog
altijl verleend kan worden. Het gaat er hier om vooraf een studie
beurs beschikbaar te stellen, zonder algehele terugbetaling. De moge
lijkheid van kwijtschelding staat reeds in de verordening. Het gaat
er nu om aan de mensen een bepaalde garantie te geven, dat zij, war
neer ze een beurs krijgen van 1.000, zeker nooit meer dan 500,—
terug moeten betalen. Of dit bedrag later veranderd zal worden is
vers 2? niEEr cl En scxiGpf men de mogG li e"jkh.oid vooraf 50 rfo korfing "b g
geven. Men zou dan dus aan deze formulering toe kunnen voegentenzij
door burgemeester en wethouders, gehoord de commissie, votraf onthef
fing wordt verleend van terugbetaling tot een bedrag van 50#'.'
De VOORZITTER vraagt zich af, in hoeverre het mogelijk is, vooraf
te bepalen of iemand zal kunnen terugbetalen of niet. Meestal blijkt
hetachterafHet aantal lieden dat een beurs aanvraagt en daarna een
kapitaal erft, is zeer miniem. Het kapitaal bestaat bij de meesten
uit hun handen en hun hersens. Men kan vooraf niet bepalen, of ze een
dikke of een dunne kost zullen verdienen5 dat zal meestal ook van het
beroep afhangen. Als men musicus wordt, heeft men de kans meestal
niet op een dikke boterham, maar als men dokter wordt, is er meer
kans dat men een dikke boterham gaat verdienen. Maar men kan het vol
gens spreker toch moeilijk daarvan laten afhangen. Hem lijkt het dat
kwijtschelding vooraf, vooral als individueel geval, tot grote onbil
lijkheden leidt. Spreker ziet er zeer grote moeilijkheden in. "Maar",
zegt hij, "de heer Ratsma komt met het voorstel",en daarom zou hij de
oplossing ook van diens kant willen la-ten komen.
De heer RATSMA merkt op,-dat wat de wethouder voorstelt, ook in
het voorstel van-de commissie stond. Bij het nazien van de stukken
heeft hij dit echter niet goed begrepen. Hij ziet niet in dat te voren
door burgemeester en wethouders al wordt bepaald, of al of niet 50U
zal worden terugbetaald. Men moet dan vooruitzien wat de betrokkene
later zalverdienen» Dit zou tot willekeur leiden. Zo wil spreker het
danook niet gesteld hebben, maar hij zou algemeen willen bepalen dat
maximaal 5-0$ wordt terugbetaald onder alle omstandigheden. Spreker
kan zich niet veel studies'voorstellen die het mogelijk maken,reeds
kort nadat men zijn beroep begonnnn is, het geld terug te betalen.
Ook niet als men dokter wordt, want als men als arme jongen dokter
