If gesteld, dat hij het huishoudelijk verbruik aanneemt op 200 Watt.
Als het sommetje juistts, blijkt nu> dat verbruikers over maximaalme
ters <_-g- maal zoveel belasting veroorzaken dan de anderen. De Tredoeling
van de maximaalmeters is, de verbruikers die zo'n zware belasting in de
ongunstige uren veroorzaken, deze zware belasting gedeeltelijk zelf te
lauen betalen. Spreker zal trachten het principe hiervan uiteen te zet
ten. ^Voor de heer leijs, die lid is van de commissie, voor de gemeente—
earijven, is dit gesneden koek, alhoewel de materie zelf vrij gecom
pliceerd is.
"Wij onderscheiden een tarief naar belasting en een tarief naar
verbruik', aldus spreker» De belasting is de totale capaciteit die op
een gegeven moment aanwezig moet zijn, of opgebracht moet worden. Deze
wordt uitgedrukt in KiloWatts (KW). Het verbruik is de totale hoeveel—
leid energie die in een bepaalde periode gebruikt wordt. Deze wordt
uitgedrukt in Kilowatturen (kWh). Spreker vergelijkt dit met watex "at op
een gegeven moment door een kraan loopt. De grootte van de kraan is
epalend voor de hoeveelheid water die maximaal op een gegeven moment
verzet kan worden. De hoeveelheid water die werkelijk gebruikt wordt,
angt^van de afname af. De kraan heeft het nuttigste rendement als de
nele dag de maximum hoeveelheid wordt afgenomen, Wordt er op een be
paald ogenblik minder gebruikt, dan is de kraan op dat moment nodeloos
oroot.Stel nu", zegt spreker, "dat de kraan zeer veel duurder wordt
naarmate deze groter is, dan is het duidelijk, dan men niet alleen hot
-!Prier<\ ^aar 00^ kraan in rekening moet brengen om de prijs te be'pa—
,CS zou iemand die maar gedurende een kort ogenblik zeer veel
v er keeft hetzelfde moeten betalen als een ander die dezelfde
I ^ee Wa"ter gelijkelijk over de hele dag verdeeld afneemt. En
maakt alleen de eerste een grote en zeer kostbare kraan noodzake-
Vervant men nu de kraan door de electrische centrale en het water
oor de soroom en beseft men dat juist de installatie van een centrale
xienxaiien millioenen vergt, dan begrijpt men dat de P.N.E.M. een hoog
oearag voor de kraan, de belasting (Kilowatts) in rekening brengt.
ve grootste belasting is maatgevend voor de capaciteit van de centrale
en dus voor de afrekening der Kilowatts. Onze tarievenpolitiek moet er
dus op gericht zijn, deze belasting zo laag mogelijk te houden, c.q.
deze belasting (de kraan) zo nuttig mogelijk te gebruiken door een zo
gelijkmatig mogelijke stroomafname. Wij betalen rond 100,per Ki
lowatt belasting. De maximale belasting komt in hoofdzaak voor in de
avonduren, op de tijd dat de- bedrijven nog draaien, de winkels ver
licht zijn en er volop verlichting is in de woonhuizen. Men zou het
dus zo kunnen stellen, dat elke KM- méér belasting die in de winter
maanden komt,b.v. door 's avonds het licht aan te draaien tijdens de
uren dat de maximale belasting optreedt, de gemeente aan belasting
J~ 100,-- kost. Zij vraagt hiervoor terug van de betrokken winkels etc.,
X1® een maximaalmeter hebben, 6 cent per 10 Watt. Dat komt neer op
J 60, per Kilowatt. Deze tariefstelling is voor de gemeente dus nist
voordelig. Zij verliest per KW 100,60,— 40, Het vor-
iets minder groot, omdat alle maximale belasting niet ger-
lijktijdig optreedt. Zoals de heer leijs reeds veronderstelt, is .aan
"tarieven dus weinig te doen. Het is niet mogelijk om het maximale
verbruik te berekenen per periode. Dat is voor het electriciteitsbe-
ctriji economisch niet acceptabel, omdat de gemeente met de P.N.E.M.
00 "a P f volgens het verbruik in de wintermaanden'} De suggestie
m8^-e Ratsma over hetzelfde punt gaf, wil spreker bekijken.
1 q animale belasting hindert alleen maar in de piekuren. De vraag
nP" .f er voor de sper-uren niet een zodanig tarief te stellen, dat
en ae sper-uren vrij kan gebruiken ?"G-edurende de sper-uren
"w kv! gemeente per kWh-belasting 100,maar", zegt spreker,
hebben we^daarvoor of daarna een hogere belasting, dan behoeven we
daarvoor niets extra te betalen. Zo de winkelier nu buiten de sper-
uren een grote hoeveelheid electriciteit wil gebruiken, dan betaalt
hij daarvoor de maximale belasting, terwijl de gemeente deze dan bij
de ^P.N.E.M. niet behoeft te betalen. Er is geen meter te vinden, die
tijdens de sper-uren een bepaalde klok instelt en de winkelier alleen
belast voor het grote verbruik dat hij tijdens de sper-uren heeft,
terwijl men heny buiten de spertijd vrij laat.Het zou mogelijk zijn",
veronderstelt hij, "dat men de maximaalmeters combineert met een uur—
