- 15 - .„v-.n moest weer eens de gelegenheid kunnen aangrijpen om elkaar h c weer eens flink te kunnen zeggen. Maar gelukkig, Mijnheer de Voorzitter, dat ik mij van niemand afhankelijk voel en dat ik alles naar voren kon "brengen. Ik stel er prijs op, dit alles te kunnen V'.rklaren, ook omdat ik mij, noch finantieel, noch moreel van wie ook afhankelijk gevoelIk heb niemand te danken voor wat ik be- ikt heb in het leven, ik heb ook nooit iemand iets te danken ge had wanneer ik weer werd herkozen als lid van den gemeenteraad, iioch mijn kinderen, noch mijn kennissen, noch mijn vrienden ben ik ..n cent schuldig en het is mij alleen thans een behoefte in het on mbaar mijn dank te betuigen aan mijn lieve vrouw, met wie ik zonder iets een zaakje begonnen ben, zonder eenige cent, -n met wie ik heb kunnen bereiken aat, wat ik op het oogenblik ben. Lot niemand heb ik op het oogenblik iets te maken en het is daar om, dat ik zoo vrij op alle fractievergaderingen en raadsvergaderin gen spreken kon. Het is daarom ook, dat ik het kan betreuren, dat (..oor de R.K. Staatspartij mijn raad niet opgevolgd werd om weer vre- dc in de Katholieke zaak van Bergen op Zoom te brengen. Begrijp mij goed, 1ijnheer de Voorzitter, men wilde dien vrede niet, omdat men naar strijd haakte. Voor dien vrede toch moesten enkele afgevaar digden naar den voorzitter van de R.K. Staatspartij in Breda, en riet mijn centen, want ik gaf er die voor, werd de reis naar Breda maakt. Maar men wi}.de den door mij gewildenvrede niet steuien, en 14 dagen nadat ik nog mijn geld beschikbaar had gesteld voor de goede zaak, werd ik verraden als een Judas door mijn eigen vrienden voor dertig zilverlingen. Immers, toen was ik opeens te oud geworden om weer opnieuw lid van den raad te kunnen worden. Ik zal de namen van mijn vrienden niet noemen, die mij toen op die manier verraden hebben. Iedereen zal wel begrijpen, wie ik hier bedoel. Men kon dat toen ook doen, omdat men toen mijn centen niet meer noodig had, of omdat men mij toen niet meer als eenling noodig had om mijn vrienden uit het slijk en de modder te helpen sleuren. Het waren ook weer mijn eigen vrienden, die mijn naam ni rfc hielpen brengen op de groslijststemming. Zij haalden er liever iemand van de tegenpartij bij, dan iemand te helpen, diu li n zelf eens uit het slijk gehaald had. Men kon mij missen en non nu liever een vijand, iemand van de tegenpartij, op de lijst. Ondanks dien strijd echter en ondanks dat verraad bereikte ik toch nog bij de groslijststemming de 12e plaats. En ik had die 12e plaats ook nog bereikt omdat ik niet mijn vijanden mee genomen had, maar mijn vrienden, die mij verraden hadden. Maar ik vraag mijn vroegere vrienden hier nogmaals, wie zou er achter de groene tafel z;ten hebben, wanneer ik mijn gehoole persoon en mijn geld niet voor den verkiezingsstrijd gegeven had'' De VOORZITTER roept den heer Boschman tot de orde. Do heer BOSCHVAN zegt bijna klaar te zijn. Laat mij mijn hart hi :r maar eens luchten, zegt spreker, want ais ik het op oen ande- r plaats misschien zou moeten zeggen, zou ik mogelijk op een plaats komen, waar ik nog nooit geweest ben ?n waar ik ook nooit hoop te kom .n Ik wil nu nog een en ander zeggen over de samenstelling van de groslijst. Mijn -jigen vrienden waren hot weer, die mij bij die sam.instelling gingen gerraden, omdat men mij kwijt wilde zijn. Dearom ook maakte men geen eensluidende lijst, want Boschman moest zooveel voorkeur stemmen krijgen, dat hij nog gekozen werd. Laar ook al heeft men mij toen op die manier geweerd, vergeven wil ik het den hoeren thans nog, al zal ik het nooit vergeten. '.ijnheer do Voorzitter, zooals ik reeds zeide, stond ik op de 1 -,J plaats van de groslijst. Ik had een verkiesbare plaats, wanneer <-e lijsten eensluidend zouden zi^n geweest. Ja, ik had een ver kiesbare plaats, wanneer er maar oen R.K. lijst zou zijn geweest. _.c.ar^ ;r kwamen toen woordbrekers. Menschen, die evenals ik, hun "oord gegeven hadden, dat ze genoegen zouden nemen met de plaats i.i- zbij de groslij st stemming zouden behalen, bedankten voor hun plaats. Ofschoon men mij ook gevraagd heen en mij zelfs de eerste plaats van zulk een lijst heeft aangeboden, heb ik bedankt om ooro.breker te worden. Ik was en ik ben altijd gekozen geworden -00.L ue RKStaat spart i j en ik wilde dat blijven. Een woordbreker, zooals mijn beste vriend thans is geworden, wilde ik niet zijn. Dn thans, Mijnheer de Voorzitter, geloof ik genoeg hierover i:e o oben gezegd en wil ik tot mijn vragen komen. dezer dagen, Mijnheer do Voorzitter, door de Huyberg- scnebaan gereden en ben tengevolge van den slechten toestand van cion weg toen van mijn fiets gevallen.

Raadsnotulen

Bergen op Zoom: 1926-1996 | 1939 | | pagina 149